Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1877, Qupperneq 131

125
1877
troysti sjör ekki til að framkvæma þessa skipun, hali liann skorið mestalt íje sitt, og liafi
sýslunefndin úthlutað honum 1174kr. skaðabótum fyrir þennan skurð.
Samkvæmt svcitarstjórnarlögunum ber sýslunefndinni ekkert vald til að gjöra
ráðstafanir til útrýmingar fjárkláðanum, og sýslumaðurinn hefði því ekki átt að bera mál
þetta undir sýslunefndina; en hvað ályktun þá snertir, sem sýslunefndin hefir gjört um að
greiða þeim skaðabœtur, er vildu skera niður kláðagrunað ije sitt, þá er það Ijóst af
ákvörðunum þcim, sem áminnst lög liafa inni að lialda um Qárveitingarvald sýslunefndar,
að samþykkis amsráðsins hefði þurft með til þess að gjöra ályktun þessa bindandi fyrir
sýslufjelagið. Með því að ekki lieíir komið neitt fram um, að amtsráðið hafi veitt slíkt
samþykki, verður að vísa beiðandanum til að lögsœkja sýslunefndarmennina, ef ekki
tekst að fá það, sem eptir stendur af skaðabótum þeim, er honum liafa verið úthlutað-
ar, greitt með góðu.
— Hrjef laildsllöfðingja til amtmannsins yfir suður- ng vesturumdœmbiu og htndfógeta
itm styrk handa yfirsetukonum. — J>eim200kr., sem 3.gr. konungsbr. frá 20.
júní 1706 skipar fyrir, að úthluta skuli yfirsetukonum hjer á landi, var samkvæmt tillögum
landlæknis skipt meðal 50 yfirsetukvenna í suður- og vesturumdœminu, þannig, að hver
þeirra fjekk 4 kr.
— Iirjcf landshöfðingja til amlmannsim yfir suður- og vcslurumdceminu um
borgun fyrir að íitvísa nýbýli. —. I brjcfi frá 6. þ. m. hafið þjor, lierra
amtmaður, skýrt mjer frá, að Halldór nokkur Bjarnason á Litlu-Gröf í Mýrasýslu hafiSO.
sept. 1873 útvegað skipun amtsins til þess, að sjer yrði útvísað land til nýbýlis í Langa-
vatnsdal samkvæmt tilskip. frá 15. apríl 1776. En þegar útvísun þessi átti fram að fara
30. júní þ. á., og sýslumaðurinn með tilkvöddum mönnum var kominn þangað, sem ný-
býlið átti að stofnast, hafi beiðandinn lýst yfir því, að hann væri hættur við áform sitt,
og hafi þess vegna engin útvísun fram farið. Sýslumaðurinn hefir samt óskað sjer út-
borgað fullt gjald úr landssjóði fyrir þossa útvísun samkvæmt 8. gr. hinnar nefndu til-
skipunar, og haíið þjer lagt boiðni þessa undir úrskurð minn, um leið og þjer takið fram,
að tilskipunin hafi ekki gjört beinlínis ráð fyrir því, sem hjer hafi átt sjer stað, að hlut-
aðeigandi tœki aptur beiðni sína um að fá útvísað nýbýli, en að umtalsmál geti orðið
um að heimfœra til þessa tilfellis ákvörðun tilskipunarinnar um borgun fyrir nýbýlisgjörð,
þegar nýbýlinu verður ekki vegna einhverra mótmæla útvísað; en samt virðist næst að á-
líta, þegar eins stendur á og hjer, að beiðandinn oigi að greiða sjálfur kostnaðinn, og að
hann ekki geti heimtað, að kostnaðurinn sje greiddur úr opinberum sjóði, og þá geti
jafnvel komið til tals, að skoðunarmönnum og sýslumanni beri fullt gjald fyrir gjörðina,
eins og útvísunin liefði farið fram.
Fyrir því skal yður tjáð til þóknanlegrar leiðbeiningar og birtingar fyrir lilutað-
eiganda, að jeg er yður samdóma um, að beiðandanum beri að greiða sjálfum kostnaðinn
við hina áminnstu gjörð.
— Brjcf landshöföingja til stiptsyfirvaldanna wmbarnaskólannáísafirði.
— Eptir að hafii meðtckið álit yðar, herra amtmaður, og yðar, kerra biskup, um frumvarp
130
31. okt
131
5. núv.
132
13. nóv.
133
15. núv.