Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1877, Qupperneq 146

1877
140
14» einirbcrja-bronnivíni (Gonevcr), og af alls konar kryddvínuni, sera til eru búin úr áfenguin
8. nuv. s]ai]j ]10jmta samkvæmt 4. lið 1. greinar í lögum 11. f'ebr. 1876.
Út af þossu skal yður þjónustusamlega tjáð, herra landshöföingi, lil þóknanlegrar
leiðbeiningar og birtingar, að tillögur yðar eru hjer mcð samþykktar.
144 — Brjef ráðgjafans fyrir ísland til landshöföingja um lán lir viðlaga-
8' II0V' sjóði. — í þóknanlegu brjeli 4. f. m. hafið þjer, herra landshöfðingi, fagt það til,
samkvœmt þar að lútandi bœnarskrá, að voitt vorði Stefáni prófasti P. Stephensen, al-
þingismanni fyrir ísafjarðarsýslu, 6600 króna lán úr viðlagasjóði, gegn 4°/o í vöxtu á ári
og gegn handfongnu veði í konunglegum 4°/o skuldabrjefum ásamt tilheyrandi vaxtaseðl-
um, sem ncma 8800 kr., og með þoirri skuldbindingu, að ondurborga lánið optir upp-
sögn mcð missirisfyrirvara; og getið þjer þess, að Stefán prófastur hafi skýrt yður svo
frá munnlega, að liann ásamt nokkrum bœndum í sýslunni ætlaði lánið lil að kaupa
þiljuskip til hákarlaveiða.
Út af þossu skal yður þjónustusamlega tjáð til þóknanlegrar leiðbeiuingar, birt-
ingar og frekari ráðstafana, að hið umboðna lán veitist lijer með eptir atvikum, með
framangreindum kostum, og með því skilyrði, að láninu sje vaiið til þess, sem beið-
andi hefir sagt. þ>ar som þjer, herra landshöfðingi, hafið spurt, livort þjer munduð, cf
til kœmi, mega ávísa fjenu úr aðalfjárhirzluuni, skal cigi látið undan falla að bœta því
við, aö um greiðslu úr henni verður að snúa sjer til lilutaðeigandi ráðherra.
145 — ráðgjafans fyrir íslaland til landsköfðingja um breytingu á kon-
9. núv. ungsúrskurði 12. apríl 18 34 m. fl. — Eptir allraþegnsamlegustum tillög-
um mínum hefir hans liátign konunginum 7. þ. mán. þóknast allramildilegast að skipa
fyrsta mcðdómanda í liinum íslenzka landsyfirrjetti, Jón Pjetursson, dómstjóra í tjeðum
rjctti, og annan meðdómanda og dómsmálaritara í fyrnefndum rjetti, Magnús Stephensen,
fyrsta meðdómanda í rjettinum, og að fallast á, að konungsúrskurði 12. apríl 1834 sje
brcytt þannig, að þýðingu dómsgjörða í opinborum málum og gjafsóknarmálum, er skotið
er til hæstarjettar, úr íslenzku á dönsku, sem liingað fil hefir verið af hendi leyst af fyrsta
mcðdómanda í landsyfirrjettinum fyrir þóknun sjer í lagi, skuli þessi embættismaður ept-
irleiðis hafa á hendi cndurgjaldslaust.
I>etta er eigi látið undan falla aö tilkynna yður, herra landshöföingi, fil þóknan-
lcgrar lciðbeiningar og birtingar.
I4U — Brjef landsliofðingja til, amtmannsins yfir suður- og vesturumdænlimt um fram-
ig. nov. fœrsi i.iskyldxi stjúpbarns. — Hreppsnefndin í Hraungcrðishreppi í Árnessýslu
hclir áfrýjað til mín úrskurði yðar, hcrra amtmaður, frá 16. marz þ. á., um að llergur
bóndi Bergsson í Kálfhaga hafi ekki vcrið skyldur til að leggja annan frarafœrslustyrk
með stjúpföður sínum, Magnúsi Erlendssyni, cr átti sveit í áminnztum hreppi og dó í fyrra
sumar, en þann, sem hann mcð sjerstökum samningi kann að liafa skuldbundið sig til að
greiða. Af skjölum máísins sjest, að eptir að þau hjón, móðir Bergs og stjúpfaðir hans,
höfðu skilið að samvistum og skipt með sjor eigum sínum, án þcss að nokkur reglulegur
hjónaskilnaður hefði átt sjor stað, tók Bcrgur stjúpföður sinn til sín sem matvinnung, en