Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.01.1994, Qupperneq 56

en þau koma skríðandi, gera sig sem aumust, betla með áfergjubrosi og
hræsna hver sem betur getur. Viðbjóðslegir ræflar og aumingjar! Ef
þeim er gefið þá biðja þeir um meira, en ef þeim er neitað þá fara þeir
að formæla manni og rægja og kalla yfir mann hverja hörmung og ólán.
Hann sá fyrir sér tengdafólkið og þessi andlit sem hann áður lét sér
standa á sama um vöktu nú með honum viðbjóð og hatur. Hvílík orma-
gryfja, hugsaði hann.
Og andlit konunnar hans fór líka að vekja honum viðbjóð og hatur.
Gremja í hennar garð sauð í honum og hann hugsaði með illkvittni:
Hún hefur ekki hundsvit á peningum og þessvegna er hún nísk. Ef hún
fengi vinning mundi hún barasta fá mér hundrað rúblur, en afganginn
- bak við lás og slá.
Hann horfði ekki lengur brosandi á konu sína heldur með hatri.
Henni varð einnig litið til hans og líka með heift og hatri. Sjálf átti hún
sér litríka drauma, áform og ráðagerðir; hún skildi ofurvel um hvað
mann hennar var að dreyma. Hún vissi hver yrði fyrstur til að reyna að
sölsa undir sig vinninginn hennar.
Hægur vandi að láta sig dreyma á annarra kostnað, sagði svipur
hennar. Nei, góði, þú skalt ekki dirfast...
Maður hennar skildi svip hennar, heiftin bylti sér í brjósti hans og til
að gera konu sinni lífið leitt leit hann snöggt á fjórðu síðu blaðsins og
sagði sigri hrósandi:
- Flokkur níutíu og fjórir níutíu og níu, miði númer fjörutíu og sex.
En ekki tuttugu og sex!
Vonin og hatrið hurfu bæði tvö eins og hendi væri veifað og undir-
eins fannst ívan Dmítrítsj og konu hans að herbergiii þeirra væru
dimm, lítil og lágt undir loft, að kvöldverðurinn hefði ekki mettað þau
heldur þembdi hann upp magann, að kvöldin væru löng og leiðinleg...
- Fjandinn hafi það, sagði ívan Dmítrítsj eins og rellinn krakki. Það
er sama hvar maður stígur niður fæti, allsstaðar er pappírsdrasl fyrir,
mylsna og eggjaskurn og ég veit ekki hvað. Það er aldrei sópað hérna
hvað þá meir. Ég fer að heiman, andskotinn hafi það. Og hengi mig í
næsta tré.
B I A R T U R O G F R U E M I L 1 A
54