Frón - 01.06.1944, Qupperneq 31

Frón - 01.06.1944, Qupperneq 31
Að yrkja á íslenzku 93 íslenzkum skáldum en annars staðar að þau telji sér heimilt að taka óþyrmilega á málinu og beita það gjörræði. íslenzkar orðabækur neyðast til að taka upp ýms orðatiltæki sem myndazt hafa í eitt skipti hjá einhverju skáldi í parraki ríms og stuðla, en aldrei verið til hvorki fyrr né síðar. Maður eins og Stephan G. Stephansson hefur haft að heiman mjög gott og upphaflegt málfar, svo sem vænta mátti af átthögum hans og kynslóð, en í kvæðum hans kveður allt of mikið að ýmiss konar tilbúningi og teygingum. Og þegar höfuðskáld eins og Einar Benediktsson segir þátts, hátts og mátts fyrir þáttar, háttar, máttar (í kvæðinu Kórmakur), af því að kveðandi heimtar einkvæðar myndir, ellegar bjóu fyrir bjuggu (Langspilið), af því að ríms er þörf við dóu, þá sé ég ekki að höfð verði vægari orð en að hér sé farið langt út fyrir takmörk hins leyfilega. Að sjálfsögðu hljóta ljóðasmiðir að veita orðum og hljómum meiri athygli en aðrir menn, og skal nú vikið lítið eitt að því efni, þó að erfitt sé viðfangs af því að smekkur manna hlítir engum algildum reglum. Jafnframt því sem íslenzk skáld hafa allt síðan í fornöld verið vandfýsin á nákvæma samhljóman í rími þar sem sliks var krafizt, hefur löngum þótt vel fara að breyta til þar sem þvi varð viðkomið. Snorri Sturluson lætur þess getið að fegra þyki að nota mismunandi sérhljóð í stuðlum. Eftir þeirri fornu reglu væru linurnar: Standið fjarri: allt er orðið hljótt, eilíft, heilagt, fast og kyrrt og rótt betur kveðnar en: yltburð sé eg anda mínum nær, aldir þó að liðnar séu tvær. Yfirleitt sómir oft vel að leita sem mestrar fjölbreytni í vali sérhljóða. Hljómurinn er meiri í þessum vísufjórðungi: Gnó'tra tekur Gjallarbrúin, gildir undir riða straumar, þar sem hver áherzlusamstafa hefur sitt hljóð, en í öðrum úr sama kvæði: Við ef mætti viðarrótum visnum hjálpa dögg af blóði, þar sem i er þrítekið. En þess er þó að gæta að oft getur skáldi þótt henta að klifa á einhverjum sérstökum hljómi. Hér má og geta þess að mál eins og íslenzka eða sænska eða ítalska, sem
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Frón

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Frón
https://timarit.is/publication/1208

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.