Frón - 01.03.1945, Qupperneq 5

Sigurður Sigtryggsson rektor
3
miklu gagni, og það mun hafa verið aðalástæðan til þess að hann
vildi lengi vel ekki taka við rektorsembætti, þó honum stæði
þess konar embætti til boða oftar en einu sinni. Á endanum
gerði hann það samt.
Við skóla þá, sem hann var kennari við, var sérstaklega tekið
til þess hvað hann var samvinnuþýður við meðkennara sína.
í þeim hóp átti hann marga vini. Ef einhver af meðkennurunum
átti áratugsafmæli eða þess konar var Sigurður oft hvatamaður
til gjafa eða gleðskapar. Hann lét sér annt um heiður og hag
skólanna út á við, og kynnti sér sögu þeirra og héraðanna og
borganna, þar sem þeir voru settir. Vottur um þetta er rit hans
um sögu Vestre-Borgerdyd-skólans, er hann gaf út á 150 ára
afmæli hans (Vestre-Borgerdydskole, 1787—1937), og ritgerð hans
»Fra Sonderborg Slot i Christian IIs Kongetid« í skólaskýrslu frá
Sönderborg skóla 1930. Og ekki sízt lét hann sér annt um
lærisveina sína, enda voru fáir kennarar vinsælli í þeirra hóp.
Pó enska hefði verið aðalnámsgrein hans á háskólanum fór það
þó svo, að aðalstarf hans varð að kenna þýzku. Hann fór stundum
á vorin og sumrin ferðir með nemendum sínum, m. a. til borga
á Þýzkalandi. Hann ætlaðist til mikils af þeim, og þeir Iærðu
líka mikið hjá honum — um það bar öllum saman.
l5egar Sigurður varð rektor hálfsextugur kom hans langa
reynsla honum í góðar þarfir. Annað heimsstríðið var þá skollið
á, og ýmsir erfiðleikar komnir fram, sem enginn hafði áður búizt
við. Sigurður beitti nú öllum kröftum sinum í Jiarfir skólans, og
sýndi þar sína venjulegu stjórnsemi og hyggindi. í þau 5 ár sem
hann var rektor tók hann sér víst aldrei neitt verulegt sumarfrí.
Ekki sízt lét hann sér annt um fátæka, gáfaða nemendur. Pað
er dýrt að kosta börn til mennta í æðri skólum í Danmörku, en
ef Sigurður varð þess var, að fjárhögum heimilanna var ábótavant,
en efnilegir nemendur áttu í hlut, reyndi hann að gera hvað hann
gat til að útvega þeim námsstyrk. Og á þeim skóla ávann hann
sér líka hylli samkennara sinna og samúð Iærisveina, og foreldrar
og aðstandendur nemendanna voru sérstaklega ánægðir með nýja
rektorinn. í fyrstu þótti sumum hann of strangur, öðrum of
varkár. Á endanum fór svo að margir elskuðu hann, allir virtu
hann.
Eins og eðlilegt er í Danmörku er mikil áherzla lögð á þýzku-
nám, og þýzkukennsla stendur þar á mjög háu stigi. Kennslu-
bækur Sigurðar í því máli sýna hvað mikla áherzlu hann hefur
1*