Frón - 01.03.1945, Blaðsíða 39

Tvö bréf til Erlendar Gottskálkssonar
37
Séra DavíS sem nefndur er í bréfinu er DavíS GuSmundsson,
þá prestur á Felli í SléttuhlíS og þingmaSur SkagfirSinga. Tryggvi
er Tryggvi Gunnarsson, sem þá var þingmaSur Pingeyinga, og
hafSi Erlendur setiS á þingi í forföllum hans.
BæSi bréfin eru prentuS meS óbreyttri réttritun bréfritara,
aS öSru leyti en því aS einstaka augljósar ritvillur eru leiSréttar
og greinarmerkjum bætt viS þar sem þurfa þótti.
1. Frá Kristjáni skáldi Jónssyni.
Hóli lOda maí 1863.
Erlindur bróSir.
Enda þótt jeg sje nú orSin því afhuga aS þú nokkurn tíma
endir loforS þitt viS mig (aS skrifa mjer til), þá ætla jeg þó aS
hripa þjer fáar línur um leiS og jeg segi fyrir fullt og allt skiliS
viS þetta byggSarlag; samt sendi jeg þjer eigi bækurnar þínar
því þær eru enn í vísum staS hjá bókbindaranum, og mun jeg
síSar sjá þeim farborSa til þín eSa leyfa mjer aS selja þær, fáist
kaupandi.
F*aS verSur nú ekki feitan gölt aS flá aS fá frá mjer línu;
maSur kemst ekki til aS hugsa neitt og heirir ekki annaS en
eimdarkvein og illsárar stunur, allt er aS velta um koll í basli
og bágindum, engin veit fótum sínum forráS, og allir mæna
döprum og sljófguSum augum á hinn endalausa jökulgadd er
bannar allar bjargir, eSa rjettara sagt gröfina sem þessir síSustu
og vestu tímar eru aS steypa þeim ofaní. PettaS gengur svona
á hverju ári og engin ræSur bót á, verSi eitt voriS degi lengur
hart en hiS næsta, svo er allt komiS á höfuSiS, og stjórnin gjörir
ekkert aS verkum. PaS eru nú af þeir tímarnir þá er höfSingjar
og konungar af umhyggju fyrir velferS þjóSar sinnar fórnuSu
til árbótar sonum sinum. Nú þó þetta lýsti siSleysi og blyndri
hjátrú þá er þó þetta atvik skiIirSislaus játning þeirra fyrir því
aS hagur og velferS þjóSarinnar sje svo samrýmdur lífi þeirra
aS þeir sje beinlinis skyldir til aS vera meSalgangar milli hennar
og goSanna og megi hennar vegna eigi þyrma sínum eginn blóS-
tengda syni. En nú á dögum skilja stjórnendur þessa köllun
sína öSru vísi (því er ver). ÞaS er nú runninn upp önnur öld.
Nú höfum vjer engan Hákon jarl er heiti á hörgabrúSi sína og
fórni henni syni sínum til varnar þjóS sinni og í trausti hennar,
og standi alblóSugur í stafni skeiSar sinnar og stökkvi burt