Morgunblaðið - 10.03.2016, Blaðsíða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. MARS 2016
✝ Kristjan Stef-anson, hæsta-
réttardómari í
Winnipeg í Kan-
ada, fæddist í Er-
iksdale í Manitoba
14. maí 1944. Hann
andaðist á Grace-
spítalanum í
Winnipeg 2. febr-
úar 2016.
Kristjan, eða
Kris eins og hann
var gjarnan nefndur, var sonur
Eiríks Stefánssonar, þingmanns
íhaldsmanna á kanadíska
þinginu 1958 til 1968, og Sig-
rúnar Sigfúsdóttur (Stefanson,
áður Sigurdson). Foreldrar Ei-
ríks voru Kristján Stefánsson,
f. 1873, frá Undirvegg í Keldu-
hvammi og Rannveig Eiriks-
dóttir, f. 1877, frá Hrærekslæk
í Hróarstungu í Norður-
Múlasýslu. Foreldrar Sigrúnar
land saman í þeim tilgangi yfir
40 sinnum. Kris var í móttöku-
nefnd Íslendingadagsins á
Gimli í um 40 ár og þar af sem
formaður í nær þrjá áratugi.
Sem slíkur tók hann á móti öll-
um sérstökum gestum frá Ís-
landi, greiddi götu þeirra og
hélt þeim og öðrum gestum
sérstaka veislu í lok hátíðar á
eigin kostnað. Fyrir tveimur
árum heiðraði Íslendingadags-
nefnd hann fyrir að hafa unnið
manna mest í þágu vestur-
íslenska samfélagsins í Mani-
toba í tengslum við samskipti
þess við Ísland og útnefndi
hann heiðursfélaga Íslendinga-
dagsnefndar.
Kris var í ýmsum nefndum
og ráðum, meðal annars í
stjórn vesturíslenska tímarits-
ins Lögbergs-Heimskringlu um
árabil.
Kris var ókvæntur og barn-
laus.
Haldið verður upp á líf Kris
á Fairmont-hótelinu í Winnipeg
í dag, 10. mars 2016, kl. 17-19.
Stefnt er að því að halda
sambærilega stund á Íslandi í
byrjun júlí á þessu ári.
voru Sigfús Sig-
urðsson, f. 1874,
frá Klömbum í
Aðaldal og Sigur-
laug Jónsdóttir
Frímanns Sigurd-
son, f. 1878, frá Ási
í Kelduhverfi. Ei-
ríkur og Sigrún
eignuðust fjóra
syni, Dennis, sem
lést 2010, Tom,
Kris og Eric.
Kris ólst upp á Gimli. Hann
lauk laganámi við Manitoba-
háskóla 1969, var saksóknari í
Manitoba frá 1973-1993 og
hæstaréttardómari (Manitoba
Court of Queen’s Bench) frá
1993.
Bræðurnir Kris og Eric Stef-
anson, fyrrverandi ráðherra í
Manitoba, unnu að því að
styrkja tengsl Manitoba við Ís-
land frá 1984 og heimsóttu Ís-
Kristján Stefanson verður
vinum sínum minnisstæður. Nær
er að segja ógleymanlegur.
Hann er af þriðju kynslóð Ís-
lendinga vestra, af alíslensku
bergi brotinn, og það var líkast
því að hann hefði (eða forfeður
hans) aldrei farið.
Þetta breytti þó engu um það
að hann unni Kanada og var
stoltur af því sem það víðfeðma
ríki stendur fyrir, gildum þess
og árangri. Og sömu sögu var að
segja um Manitoba. En þessar
staðreyndir breyttu heldur engu
um það að Kristján var gegnheill
Íslendingur, sem tók svari lands
og þjóðar hvar sem hann kom
því við, og bar nafn þess og heill
í hjarta sínu.
Kristján kom fyrst til Íslands
á níunda áratug síðustu aldar
með Maurice Eyjólfssyni, sem
verið hafði ríkissáttasemjari í
Manitoba, sonarsyni Guttorms
skálds, sem einnig varð góðvinur
okkar hjóna.
Foreldrar Kristjáns og fjöl-
skylda nutu vaxandi trúnaðar á
fjölmörgum sviðum. Kristján
sjálfur, sem var lögfræðingur,
færðist upp í efstu tröppu þess
sviðs og starfaði sem hæsta-
réttardómari. Sinnti hann því
starfi vel og virðulega og fékk
gott orð fyrir. En að loknu
hverju dagsverki, þegar skikkj-
an hékk á sínu herðatré, tók
fjörkálfur og gleðigjafi við starf-
anum, ef tilefni gafst til.
Í annað sinn kom Kristján til
Íslands árið 1986. Eric bróðir
hans, sem tók virkan þátt í
stjórnmálum um skeið með góð-
um árangri, hafði verið valinn
ásamt Magnúsi Elíassyni til að
vera fulltrúi Winnipeg, vinabæj-
ar Reykjavíkur, á 200 ára af-
mælishátíð höfuðstaðarins. Há-
tíðarsamkoma var í Höfða og
Eric, sem síðar gegndi ráð-
herraembættum í Manitoba,
spurði kurteislega hvort eldri
bróðirinn, Kris, sem staddur
væri í borginni, mætti fljóta
með í fögnuðinn. Sú ákvörðun
að samþykkja það var ekki stór,
en góð var hún og áhrifa hennar
gætti lengi. Kristján átti eftir
að koma oft til Íslands. Ég
sagði við hann að ég þekkti eng-
an sem hefði komið oftar til Ís-
lands, nema ef þeir flugmenn
Icelandair sem hefðu flesta
flugtíma væru taldir með.
Þeir bræður, ásamt fleiri góð-
um mönnum úr „ættbálknum“,
áttu drjúgan þátt í að byggja á
ný þétt tengsl við „gamla land-
ið“, með ómetanlegum árangri.
Kristján var lykilmaður á Ís-
lendingadegi í Gimli og hug-
myndaríkur að laða þangað for-
ystumenn úr stjórnmálalífi,
atvinnulífi og fræðasamfélagi.
Fullyrða má að þessar heim-
sóknir hafi orðið gestunum
ógleymanlegar og jafnvel svo að
þeir hafi aldrei orðið samir menn
í bestu merkingu orðsins. Gest-
risni vestra var viðbrugðið.
Þeir Kristján og Eric ræktuðu
vináttu við fjölda manna hér á
landi og stuðluðu að því, ásamt
fleiri góðum mönnum, að einnig
hin formlegu tengsl yrðu efld og
Ísland hefði starfsstöð með
sendiherra í fyrirsvari í Mani-
toba. Margir góðir og starfsamir
„útsendarar“ Íslands störfuðu á
þessum pósti og urðu undan-
tekningarlaust að sterkum stoð-
um þessa samstarfs og héldu því
flestir áfram eftir að hafa verið
kallaðir til annarra verka.
Við Ástríður litum á Kristján
og Eric sem hluta af okkar nán-
asta vinahópi. Áttum með þeim,
bræðrum þeirra og fjölskyldum,
ótal samverustundir. Á vináttu
við bræðurna tvo féll aldrei
skuggi. Þótt ótímabært fráfall
Kristjáns dragi nú um skamma
stund skugga fyrir þennan heið-
glugga minninganna birtir fljótt
aftur. Kristján hafði sjálfur gefið
fyrirmæli um að líta skyldi á kall
hans úr jarðlífi sem fagnaðar-
stund að hans hætti, tilefni til að
þakka glaðbeittir gleðiríkt líf og
góða vináttu.
Kristján var gleðimaður mikill
og gleðigjafi góður og því fer vel
á að vera með gleðibrag við
dauða hans, eins og hann krefst.
Eric mun halda uppi merki
þeirra bræðra. Við Ástríður
hugsum með þakklæti til hans
og stórfjölskyldunnar sem Krist-
ján lét sér mjög annt um.
Kristján Stefanson var ekki
bara betri en enginn. Hann var
betri en flestir.
Davíð Oddsson.
Með söknuði kveðjum við
góðan vin Kristjan Stefanson.
Foreldrar hans, afar og ömmur
voru öll Íslendingar. Var hann
stoltur af uppruna sínum og
ræktaði hann ríkulega. Kynni
okkar hófust 1994 í Ameríku
þegar Icelandair var að breyta
markaðsáherslum þar í að
leggja alla áherslu á Ísland sem
ákvörðunarstað og skiptistöð, í
stað áherslu á ódýrt flug til
Lúxemborgar. Í því skyni var
skipulögð kynningar- og
tengslaferð um Íslendingaslóðir
í USA og Kanada með Einar
Benediktsson sendiherra í far-
arbroddi. Nöfn Kristjan og
bróður hans Eric komu fljótt
upp sem lykilmanna sem leita
þyrfti til um stuðning og það
stóð ekki á honum. Kristjan,
virtur alríkisdómari í Kanada,
og bróðir hans Eric, fjármála-
ráðherra Manitoba og lykilmað-
ur í íhaldsflokki Kanada. Þeir
bræður voru mjög samrýmdir
og ekki hægt að tala um annan
nema að hins sé getið í næsta
orði. Þeir eru báðir mjög vel
tengdir í kanadísku samfélagi
og hafa beitt sér óspart til að
styðja íslenska hagsmuni þegar
um er beðið. Eftirminnilegt er
þegar Icelandair hóf áætlunar-
flug milli Kanada, Halifax, og
Íslands vorið 1996. Leitað var
til Kristjans og Erics um að
leiða hóp Vestur-Íslendinga í
fyrsta flug til Íslands til að efla
tengslin að nýju. Tókst sú ferð
eins og best verður á kosið og
var í raun upphafið að tengslum
sem varið hafa síðan. Minnis-
stæðar eru heimsóknir á Íslend-
ingadaginn í Gimli. Þar var
Kristjan í sínu efsta veldi. Hann
var í áratugaskeið formaður
nefndar sem sá um að velja og
annast móttöku ræðumanns frá
Íslandi. Það er mikill heiður og
tók Kristjan hlutverk sitt alvar-
lega. Líklega hafa allir forsetar
og forsætisráðherrar auk emb-
ættismanna og forystumanna
atvinnulífsins í formannstíð
Kristjans kynnst rausnarskap
hans og vináttu af því tilefni.
Kristjan og Eric ræktuðu þessi
tengsl líka vel í heimsóknum
sínum til Íslands sem voru ár-
legar og stundum fleiri en ein á
ári. Stundum komu þeir með
vesturíslenska vini og fjöl-
skyldumeðlimi, kynntu þeim
arfleifðina og stuðluðu þannig
að því að efla tengslin enn frek-
ar. Í hverri einustu ferð þeirra
nutum við þess að hafa þá og
ferðafélaga á heimili okkar í
a.m.k. eina kvöldstund og var
þá glatt á hjalla. Þá var Krist-
jan í essinu sínu. Kom færandi
gjafir og var hrókur alls fagn-
aðar. Þetta var gjarna á sumrin
og var oft farið að halla undir
morgun þegar þeir bræður
hurfu á braut. Í seinni tíð kom
fyrir að golfleikir Erics næsta
dag flýttu brottför og það líkaði
Kristjan ekkert sérstaklega vel.
Hann vildi spjalla og njóta
stundarinnar. Á allra síðustu
árum var ljóst að heilsan var
farin að bresta hjá Kristjan en
lífsgleðin og lífsviljinn var samt
alltaf til staðar og lítill bilbugur
á honum. Það kom okkur því á
óvart hve skyndilega lokin
komu. Við áttum von á að sjá
sumarfuglinn aftur í ár en það
verður víst ekki raunin. Það er
söknuður í hjarta okkar, en um
leið vissa að þarna fór maður
sem naut lífsins til hins síðasta.
Blessuð sé minning Kristjan
Stefanson og þökk sé honum
fyrir frábær kynni.
Steinn Logi Björnsson,
Anna H. Pétursdóttir.
Kristjan Stefanson, dómari
við hæstarétt Manitoba, er horf-
inn af sviðinu og laus frá þraut-
um og armæðu sem á hann voru
lagðar síðustu vikurnar.
„Góðum dreng mun alls stað-
ar farnast vel,“ sagði Stephan G.
og ekki gerast samferðamenn í
lífinu betri en Kris dómari.
Á harðindatímum skömmu
fyrir þarsíðustu aldamót hrakt-
ist stór hluti þjóðarinnar úr
köldum faðmlögum ættjarðar-
innar til að leita gæfunnar á
sléttum Kanada og Bandaríkj-
anna. Úr Þingeyjarsýslu fór
Kristján Stefánsson (1873-
1943) táningur að aldri með
móður sinni, ekkju. Sá var afi
og alnafni Kristjáns sem hér er
minnst. Þeim voru allar bjargir
bannaðar hér heima og ollu
bæði árferði og ranglátt þjóð-
skipulag. Þegar vestur kom
reyndust bæði móðir og sonur
nýtasta fólk og var hinum unga
Kristjáni snemma og lengi
treyst fyrir ýmsum framfara-
málum síns samfélags. Þótti
hann héraðssómi vestra og höf-
um hugfast að hann átti engin
tækifæri áður en hann fór vest-
ur um haf. Sonur hans Eiríkur
(1913-1977) varð sömuleiðis
leiðandi maður í samfélaginu
vestra og var kosinn á alrík-
isþingið í Ottawa. Hann átti
fjóra syni, Thomas, Dennis,
Eric og Kristján sem hér er
minnst. Allir sköruðu synirnir
fram úr, hver á sínu sviði, einn
sem fræðari, annar í viðskipt-
um, sá þriðji í stjórnmálum og
Kristján sem lögmaður og
dómari. Hann var einstaklega
vinsæll maður og elskaður af
vinum og ættingjum, ekki síst
börnum bræðra sinna. Kris var
svo einstaklega örlátur að orð
var á gert og víst er að margir
nutu og ekki fórum við Þrúður
varhluta af þeim höfðingsskap.
Ég veit að hann reyndist
mörgum vandalausum vel, þótt
ekki væri hann að flíka því við
aðra.
Hann var með skemmtilegri
mönnum, einlægur og gaman-
samur. Margar snjallar ræður
flutti hann og var eftirsóttur í
mannfagnaði. Flestir Íslending-
ar kynntust honum sem mót-
tökustjóra Íslendingadagsins og
gestgjafa þá helgi. Í þessu hlut-
verki, sem hann sinnti í áratugi,
tók hann á móti fjölmörgum
gestum frá gamla landinu og
eignaðist vinafjöld. Í reglulegum
heimsóknum hans og Erics bróð-
ur hans til Íslands komst Kris
aldrei yfir að sinna öllum sem
hann vildu hitta, heiðra og
endurgjalda höfðingsskapinn.
Þegar maður gengur að lokum
lúinn með hattkúfinn í hendinni
upp hæðina að hinu gullna hliði í
von um svefnpokapláss í eilífð-
inni verður gott að vita af Kris
dómara fyrir innan. Hann mun
leggja manni gott orð, heilsa
glaður og brosandi, örlítið fattur
og bjóða velkominn, með léttri,
leiftrandi ræðu.
Við Þrúður kveðjum hann
með þakklæti. Hann reyndist
okkur góður vinur og ráðgjafi og
heimsótti okkur oft, enda stutt á
milli okkar í Winnipeg.
Hann var góður drengur.
Kristjan Fredric
Stefanson
á Hótel Borg
Hlý og persónuleg þjónusta
Hótel Borg | Pósthússtræti 11| Sími 578-2020
Ástkær sambýlismaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
PÁLL GUÐMUNDSSON
skipstjóri,
Lækjasmára 6, Kópavogi,
lést mánudaginn 7. mars.
.
Svana Svanþórsdóttir,
Sigríður Pálsdóttir, Helgi Þórisson,
Einar Pálsson, Linda Friðriksdóttir,
Kristbjörn Rafnsson,
Guðmundur Pétur Pálsson, Ingibjörg Bernhöft,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
JAKOB H.D. HEINESEN,
Ljósabergi 2,
Hafnarfirði,
lést á hjúkrunarheimilinu
Droplaugarstöðum 29. febrúar.
Jarðarförin fer fram í kyrrþey að ósk hins látna.
.
Matthildur Ágústsdóttir,
Hafdís Jakobsdóttir, Brynjar Lúðvíksson,
Hafþór Jakobsson, Sigríður Hálfdánardóttir,
Sonja Jakobsdóttir, Ólafur Guðmundsson,
Brynhildur Jakobsdóttir, Úlfar Ormarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður, faðir, sonur, bróðir,
EDVIN MARTINSSON Á KÓSINI,
Kaupmannahöfn,
lést á líknarheimilinu Søndergård
síðastliðinn mánudag eftir baráttu sína við
krabbamein.
.
Dorte Krog,
Sigrid Edvinsdóttir Krog á Kósini,
Martin á Kósini, Sigríður Gísladóttir,
Charlotte Sigrid á Kósini og
Louisa Christina á Kósini.
Eiginmaður minn og besti vinur, faðir okkar,
tengdafaðir, afi, sonur, bróðir og
fósturbróðir,
JÖRUNDUR TRAUSTASON,
Suðurbyggð 14, Akureyri,
lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri 5. mars.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju
mánudaginn 14. mars kl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans er
bent á Heimahlynningu Akureyrar og lyfjadeild Sjúkrahússins á
Akureyri.
.
Ingveldur Jóhannesdóttir,
Harpa Jörundardóttir,
Trausti Jörundarson, Fanney Kristinsdóttir,
Sigríður Jörundardóttir,
Ásdís Ólafsdóttir,
barnabörn, systkini og fóstursystir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
ÁRNI GUÐMUNDSSON,
fyrrverandi skólastjóri
Íþróttakennaraskóla Íslands,
Laugarvatni,
Eirhömrum, Mosfellsbæ,
lést mánudaginn 7. mars.
.
Hjördís Þórðardóttir,
Árni Árnason, Dóra G. Wild,
Árni Haukur Árnason, Agnes Wild, Egill K. Wild.
Vinur okkar og skjólstæðingur,
KONRÁÐ HALLGRÍMSSON,
Hólabrekku, Hornafirði,
lést á Heibrigðisstofnun Suðurlands,
Hornafirði, 7. mars sl. Útförin verður auglýst
síðar.
.
Anna Egilsdóttir, Ari Hannesson.