Morgunblaðið - 22.03.2016, Blaðsíða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 22. MARS 2016
✝ Guðbjörg Aðal-heiður Guð-
mundsdóttir fædd-
ist í Eyrarhúsum á
Tálknafirði þann
17. maí 1933. Hún
lést þann 13. mars
2016 á Hrafnistu,
Boðaþingi í Kópa-
vogi.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Sig-
ríður Guðbjarts-
dóttir, f. 9.11. 1897, d. 5.4. 1987,
og Guðmundur Ólafur Guð-
mundsson, f. 13.8. 1902, d. 21.6.
1978.
Systkini hennar eru Guð-
ríður Magndís Guðmundsdóttir,
Sólveig Guðmundsdóttir, Guð-
mundur S. Guðmundsson og
drengur sem lést rétt eftir fæð-
ingu.
Eftirlifandi eiginmaður
hennar er Halldór Sigurðsson,
f. 15.3. 1932. Foreldrar hans
voru Sigurður Viggó Pálmason,
f. 25.11. 1894, d. 11.1. 1944, og
Gróa Halldórsdóttir, f. 17.10.
1901, d. 17.1. 1941.
Börn Guðbjargar Aðalheiðar
og Halldórs eru 1) Gróa Hall-
munda María, Íris, Pálmi og
Gauti, barnabörnin eru fimm. 6)
Halldór Halldórsson, f. 16.7.
1963, dætur hans eru Eydís
Þuríður og Unnur Aðalheiður.
7) Sigurjón Halldórsson, f. 2.6.
1966. 8) Ásgeir Halldórsson, f.
25.1. 1973, eiginkona hans er
Steinunn Ingvarsdóttir, f. 5.10.
1982, börn þeirra eru Róbert
Vilhjálmur, Ísabella Björt og Ír-
is Ylva.
Guðbjörg Aðalheiður, eða
Heiða eins og hún var alltaf
kölluð, fluttist ásamt fjölskyldu
sinni að Köldukinn 3 í Hafnar-
firði árið 1947. Hún útskrifaðist
frá Flensborgarskóla árið 1950
sem gagnfræðingur. Hún inn-
ritaði sig í kjölfarið í Hús-
mæðraskólann á Varmalandi,
þaðan sem hún útskrifaðist árið
1952. Hún hóf samband með
eftirlifandi eiginmanni sínum,
Halldóri Sigurðssyni, árið 1950
og gengu þau í hjónaband þann
26.12. 1953.
Heiða og Halldór bjuggu alla
tíð í Kópavogi, í Hátröð 9,
Löngubrekku 8 og Lyngbrekku
6 þar sem þau bjuggu lengst og
ólu saman upp sinn stóra barna-
hóp. Ásamt því að sinna hús-
móðurhlutverki sínu rak hún
ásamt Halldóri Skóiðjuna frá
árunum 1965-1990. Eftir hana
liggur mikið af handprjónuðum
fatnaði ásamt ýmsum útsaumi.
Útför Heiðu fer fram frá
Kópavogskirkju í dag, 22. mars
2016, og hefst athöfnin klukkan
13.
dórsdóttir, f. 27.6.
1953, eiginmaður
hennar er Þorkell
J. Sigurðsson, f.
4.8. 1950, börn
þeirra eru Aðal-
heiður Sigríður,
Halldór og Helga,
barnabörnin eru
sjö. 2) Bjarni Her-
mann Halldórsson,
f. 28.6. 1955, eigin-
kona hans er
Guðný Kristín Harðardóttir, f.
12.2. 1955, börn þeirra eru
Heiða Björg, Hörður Sigurjón
og Vignir Ingi, barnabörnin eru
sjö. 3) Ingibjörg Herdís Hall-
dórsdóttir, f. 25.9. 1957, börn
hennar eru Guðmundur Jó-
hann, Halldór, Viktor Breki og
Aldís Björk, barnabörnin eru
þrjú. 4) Guðmundur Ólafur
Halldórsson, f. 15.4. 1960, börn
hans eru Guðbjörg Aðalheiður,
Sigurjón Ingi, Aron Freyr, Elv-
ar Snær og Sigurbjörg Alída,
barnabörnin eru fimm. 5) Sig-
urður Viggó Halldórsson, f.
15.4. 1960, eiginkona hans er
Ingibjörg Ingadóttir, f. 2.5.
1964, börn þeirra eru Guð-
Elsku mamma mín, þín er
sárt saknað. Það er margs að
minnast og ég þakka þér fyrir
allar góðu stundirnar okkar
saman. Ég á mjög erfitt með að
átta mig á því að þú sért farin
frá mér, á hverjum degi finnst
mér að ég þurfi að tala við þig í
síma eins og við gerðum svo oft,
ef ekki, þá vantaði eitthvað upp
á daginn. Hvað það var gott að
vita af þér, geta alltaf treyst á
þig þegar ég átti erfitt. Þú varst
alltaf boðin og búin að hugsa um
börnin mín. Mig langar þó að
setja á blað þetta fallega ljóð
sem segir svo mikið í þó svo
fáum orðum.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Ég kveð þig með söknuði.
Minning þín mun alltaf lifa í
hjarta mínu.
Þín dóttir,
Gróa Halldórsdóttir.
Elsku mamma mín, mikið
sakna ég þín. Það er erfitt að
stinga niður penna og skrifa um
þær fallegu minningar sem ég á
um æsku mína. Ein er mér of-
arlega í huga en það er hvað ég
beið alltaf með mikilli tilhlökkun
að þú kæmir inn í svefnherbergi
til þess að faðma mig og kyssa
góða nótt og fara með bænirnar.
Þið pabbi óluð okkur systkinin
upp í trúnni með Guði og sú trú
gefur mér þá huggun að ég eigi
eftir að sjá þig aftur á öðrum
stað. Þangað til mun ég horfa
upp til stjarnanna á himnum og
líta eftir þér, elsku mamma.
Þinn sonur,
Guðmundur Ólafur
Halldórsson.
Nú er elsku amma farin frá
okkur. Eftir meira en tuttugu
ára samfylgd með ömmu Heiðu
langar mig að minnast hennar
með nokkrum orðum. Þegar ég
hugsa um ömmu Heiðu sé ég
hana fyrir mér sitja í stofunni í
Gullsmáranum að hlusta á út-
varpið og prjóna, umkringd púð-
um, teppum, veggmyndum og
klukkustrengjum sem hún hafði
sjálf prjónað eða saumað. Þó að
amma hafi átt hátt í 60 afkom-
endur sló hún ekki slöku við og
prjónaði á hvern og einn einasta,
það var alltaf svo gott að eiga
peysu, húfu eða teppi sem amma
hafði prjónað. Við systurnar eig-
um svo margar góðar minningar
um ömmu, kraftaverkabörnin
hennar eins og hún kallaði okk-
ur. Það er jú sannkallað krafta-
verk að við systur stöndum hér í
dag en það er ömmu, afa og bar-
áttuvilja þeirra að þakka að
pabbi okkar komst í gegnum erf-
ið veikindi sín. Amma var trúuð
kona og hún sagði mér reglulega
að hún hefði beðið til Guðs um
að hjálpa pabba í veikindunum
og að Guð hefði hlustað. Alltaf
bað amma Guð um að geyma
okkur. Amma var svo stolt af
okkur krökkunum og minntist
reglulega á það að hún hefði
passað okkur þegar við vorum
litlar ásamt öðrum frændsystk-
inum okkar, hún var svo ánægð
með það. Sérstaklega var amma
stolt að eiga nöfnur og átti hún
þónokkrar, meðal annars systur
mína Unni Aðalheiði. Amma
sagði alltaf með hlýlegu röddinni
sinni „nafna mín“ og brosti sínu
breiðasta. Amma var alltaf svo
róleg, svo ljúf og góð, hún var
með svo góða nærveru og það
var alltaf svo góð lykt af henni.
Síðustu dagana hennar ömmu
með okkur vorum við frænkurn-
ar duglegar að bera á okkur
handáburðinn hennar ömmu svo
við hefðum „ömmulykt“.
Amma var svo ótrúlega stolt
af uppruna sínum. Það var
ósjaldan sem við systur fengum
að heyra sögur frá Tálknafirði
og lífinu þar og sögur úr Hafn-
arfirðinum. Amma var svo ótrú-
lega minnug og góð í að segja
frá. Ég gleymi því aldrei þegar
mamma mín sagði við mig að
njóta þess að hlusta á ömmu
segja sögur, það væri svo dýr-
mætt. Ég er svo þakklát í dag
fyrir að hafa hlustað á sögurnar
hennar ömmu og ylja mér við
minningar af þessum stundum.
Annað dæmi um hversu minnug
amma var er að hún mundi alla
afmælisdaga afkomenda sinna
og það var alltaf gott að fá sím-
tal frá ömmu Heiðu þegar mað-
ur átti afmæli.
Það er erfið vika að baki að
þurfa að kveðja ömmu Heiðu.
Við frænkurnar, ég og Aldís
Björk, heiðruðum ömmu á dán-
ardegi hennar með bleiku nagla-
lakki og kveiktum á bleiku kerti
fyrir ömmu en amma var alltaf
svo hrifin af bleikum og alltaf
með vel lakkaðar neglur. Afi
Haddi sér nú á eftir lífsförunaut
sínum til margra ára með mikl-
um söknuði. Elsku afi minn, ég
bið Guð að veita þér styrk í
sorginni. Ég er viss um að
ömmu líður vel núna og að hún
er á góðum stað. Ég elska þig,
amma mín, Guð geymi þig. Þín
sonardóttir,
Eydís Þuríður
Halldórsdóttir.
Elsku amma mín. Þá er komið
að kveðjustund. Á svona stundu
hellast yfir mann minningarnar.
Ég er stolt af því að tilheyra þín-
um stóra hópi afkomenda. Þið
afi eigið von á ykkar sextugasta
afkomanda nú í sumar. Það
verður að teljast mikið afrek,
amma mín. Þú varst hjartahlý,
sanngjörn, ákveðin og skoðanas-
terk. Ástæðan fyrir því að ég
segi skoðanasterk er sú að þegar
ég fæddist ætlaði mamma að
skíra mig nafni sem þér líkaði
ekki og þú hikaðir ekki við að
segja henni að hún færi nú ekki
að skíra mig þessu nafni. Það er
nokkuð sem ég mun alltaf þakka
þér fyrir, amma mín, því ég er
mjög fegin að heita ekki um-
ræddu nafni.
Ótal minningar um heimsókn-
ir til ykkar afa þar sem að þú
dróst fram málbandið og mældir
mann í bak og fyrir því þú varst
að byrja á einhverju meistara-
stykki, en öll handavinna dans-
aði í höndunum á þér. Ég er
mjög þakklát fyrir að hafa náð
því að eignast barn áður en þú
kvaddir okkur þar sem frægu
heimferðarsettin og rúmfötin,
sem þú saumaðir fyrir Daníel,
eru nokkuð sem ég mun passa
upp á alla mína ævi. Það sem er
líka í miklu uppáhaldi er stóra
sófateppið sem þú heklaðir
handa mér og sennilega flestum
í fjölskyldunni, en ég man þegar
þú sagðist vera að byrja á mínu
teppi sumarið 2012, rétt áður en
ég byrjaði að búa. Það leið varla
vika þegar þú hringdir og sagð-
ist vera búin með teppið. Því-
líkur hraði, amma. Þú varst
þekkt fyrir að vera rösk og of-
boðslega dugleg. Mamma hefur
oft orð á því að ég minni hana á
þig þar sem að ég á það til að
gera hlutina hratt. Við mamma
skellum líka oft upp úr því henni
finnst hún stundum vera að
horfa á þig þegar ég kem heim
og ríf af mér allt skart og set
upp á hillu. Við tvær alltaf í
bleiku með fallegt skart en um
leið og heim er komið þá er eitt-
hvað óþægilegt við að hafa
skartið. Ég veit ekki hvað þetta
er, en fyndið engu að síður að
þetta skuli vera eiginleiki sem
við deildum.
Elsku amma mín, þú fylgdist
alltaf vel með öllu því sem var í
gangi hjá öllum börnum þínum,
barnabörnum og barnabarna-
börnum, mundir alla afmælis-
daga og hringdir þegar einhver
átti afmæli. Varst með á hreinu
þegar einhver var að fara utan,
flytja, byrja í námi eða útskrif-
ast. Það var svo gaman að
hringja í þig og spjalla við þig
um fortíðina því þú sagðir svo
skemmtilega frá. Ég man eftir
því þegar ég hringdi í þig þegar
ég var að skrifa ritgerð í skól-
anum um Halldór, kraftaverka-
son þinn sem þið afi börðust fyr-
ir í mörg ár. Í þeirri ritgerð eru
skemmtilegar og ótrúlegar sög-
ur af þeirri lífsreynslu, en eitt
tókstu oftar en einu sinni fram,
það var að góður Guð passaði
upp á ykkur og kom ykkur í
gegnum veikindi Halldórs. Trúin
átti stóran sess í lífi þínu og ég
veit að nú ertu komin á góðan
stað með Guði og öllum engl-
unum.
Leiddu mig heim í himin þinn
hjartkæri elsku Jesús minn.
Láttu mig engla ljóssins sjá
er líf mitt hverfur jörðu frá.
(Rósa B. Blöndals.)
Guð geymi þig, amma mín.
Þín dótturdóttir,
Aldís.
Nú ert þú farin, amma mín.
Mér varð hugsað til baka, þegar
ég sat hjá þér á dánarbeðinum,
þá daga þegar ég var hjá þér og
afa í Lyngbrekkunni, hversu hlý
og góð þið voruð alltaf við mig,
og ég man, amma mín, þegar þú
sast við rúmstokkinn hjá mér,
þegar ég svaf hjá ykkur, og
kenndir mér faðirvorið, svo fór
ég oft með þér í kirkjuna á
sunnudögum þegar Sigurjón var
í fermingarfræðslunni og við
sungum saman sálmana hátt og
skýrt. Ég tala nú ekki um það
þegar þú varst að vinna í Skóiðj-
unni niðri í kjallara og þú sagðir
oft: Jæja, eigum við ekki að fá
okkur mola? Þú geymdir brjóst-
sykursmola í skúffu við hliðina á
saumavélinni. Öll handavinnan
þín var stórkostleg og það sem
þú prjónaðir á dætur mínar, ég
er þér endalaust þakklát fyrir
það. Elsku amma mín, ég elska
þig og sakna þín. Ég bið góðan
Guð að taka vel á móti þér, sem
ég veit hann gerir. Elsku amma,
takk fyrir allt. Þín,
Helga Þorkelsdóttir.
Elsku Heiða systir.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Guð blessi minningu þína.
Kveðja frá Gógó systur.
Guðríður Magndís
Guðmundsdóttir.
Guðbjörg
Aðalheiður
Guðmundsdóttir
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
ANTON JÚLÍUSSON,
Þorkelshóli 2,
Víðidal,
sem lést 10. mars, verður jarðsunginn
frá Víðidalstungukirkju miðvikudaginn 23. mars kl. 14.
.
Eggert Aðalsteinn, Sesselja Árnadóttir,
Júlíus Guðni, Kristin Lundberg,
Teitur Jóhann, Rattana Uthai,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir mín og tengdamóðir,
SARA SIGURBJÖRG HELGADÓTTIR,
Bakkagerði 11,
Reykjavík,
lést á Landakotsspítala sunnudaginn
20. mars. Útför hennar fer fram frá
Bústaðakirkju miðvikudaginn 23. mars kl. 13.
.
Gísli Óskarsson, Amnuay Thitkrathok.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
BJARNI AÐALSTEINSSON,
Bólstaðarhlíð 62,
fyrrum skólastjóri að Reykjum í
Hrútafirði,
andaðist á líknardeild Landspítalans 13. mars.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju í dag, þriðjudaginn 22. mars
kl. 13. Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast
hans er bent á Krabbameinsfélag Íslands.
.
Guðrún Kristjánsdóttir,
Guðlaug Bjarnadóttir,
Alda Bjarnadóttir, Einar Sigtryggsson,
Steinunn K. Bjarnadóttir, Aðalsteinn Þ. Sigurðsson,
Eyrún Jenný Bjarnadóttir, Kristján Pétur Hilmarsson
og barnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
SVANHILDUR JÓNSDÓTTIR SVANE,
fædd í Hrafnsgerði í Fellum
24. ágúst 1925,
andaðist á heimili sínu í Lystrup í Danmörku
12. mars 2016.
Útförin fer fram þriðjudaginn 22. mars frá Elsted-kirkju í Lystrup.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Krabbameinsfélagið
eða MS félagið.
.
Jón Olaf, Elsebeth Svane og börn,
Axel Torstein, Inger og börn.
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
ÁSDÍS ÓSKARSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Kastalagerði 13, Kópavogi,
lést á Vífilsstöðum þann 13. mars
síðastliðinn. Útför hennar fer fram frá Háteigskirkju
miðvikudaginn 23. mars klukkan 13.
.
Benedikt Gunnarsson,
Valgerður Benediktsdóttir, Grímur Björnsson,
Gunnar Grímsson,
Sóley Grímsdóttir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
MARÍA HALLDÓRSDÓTTIR,
Granaskjóli 17, Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Grund
laugardaginn 19. mars 2016.
.
Bjarni Már Ragnarsson, Guðrún Fjóla Gränz,
Ragna María Ragnarsdóttir, Guðmundur Þ. Harðarson,
Halldór Kolbeinsson, Hildur Petersen,
Kristinn Kolbeinsson, Gunnþórunn Geirsdóttir,
Þór Kolbeinsson, Lucia Helena Jacques.