Morgunblaðið - 30.11.2017, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 30. NÓVEMBER 2017
--- ALLT A EINUM STAD �
HÓT E L R E K S T U R
Hátúni 6a, 105 Reykjavík | Sími 822 1574 | hotelrekstur@hotelrekstur.is | hotelrekstur.is
EIGUM EINNIG ÚRVAL AF JÓLAVÖRU
Við bjóðum heildarlausnir fyrir hótel, gistiheimili,
dvalarheimili, veitingahús, veisluþjónustur.
RÚMFÖT – LÖK – HANDKLÆÐI – BAÐSLOPPAR – RÚMTEPPI – SÆNGUR – KODDAR – HLÍFÐARDÝNUR – DÚKAR – HÓTELVÖRUR – BAÐVÖRUR
Í verslunina Stellu er gaman að koma
og litast um, þar er að finna flest það
sem hugur kvenna girnist hvað snert-
ir snyrtivörur, skart og ýmiskonar
fatnað.
„Við flytjum ýmislegt inn sjálf og
látum líka útbúa fyrir okkur erlend-
is,“ segir Edda Hauksdóttir versl-
unarstjóri þegar spurt er um upp-
runa sokkabuxna sem skarta
myndum af lunda.
Í húsinu Bankastræti 3 var Lands-
bankinn stofnaður 1. Júlí 1886 og af
honum dregur gatan nafn sitt.
„Langafi minn, Sigmundur Guð-
mundsson, reisti þetta hús rétt upp
úr 1880 en Bankastræti 3 var fyrsta
íbúðarhúsið í Reykjavík sem byggt
var úr tilhöggnu grágrýti. Langafi
var prentari sem rak hér prentsmiðju
sína,“ segir Edda, en hún rekur versl-
unina Stellu ásamt þremur bræðrum
sínum.
„Langafi var umboðsmaður fyrir
vesturferðir um aldamótin 1900.
Hann seldi húsið hér og ákvað að
flytja til Ameríku með stóra fjöl-
skyldu. Í Skotlandi kom í ljós að
langamma mín, Guðbjörg Torfadótt-
ir, var ófrísk og þá var fjölskyldan
send til baka.
Afi minn, Herbert Sigmundsson,
varð, eins og faðir hans, prentsmiðju-
stjóri hjá Ísafoldarprentsmiðju.
Hann horfði oft hingað upp í brekk-
una og langaði að eignast þetta hús
sem faðir hans byggði og lét verða af
því. Tæplega tveimur árum síðar féll
hann frá. Faðir minn var þá nítján
ára, elstur af átta systkinum, búinn
að læra prentsmíði og útskrifaður úr
verslunarskóla. Honum og móður
hans, Ólafíu Árnadóttur, tókst að
halda húsinu, sem var mjög skuld-
sett.
Afi hafði stofnað prentsmiðju í bak-
húsi hér og hún starfaði til 1959. Þá
keypti pabbi mömmu sína út og við
fjölskyldan fluttum inn hér. Ég var
þá sjö ára og ólst hér upp frá þeim
tíma. Við systkinin fjögur sváfum í
fyrstu saman í tveimur kojum og
þótti bara gott,“ rifjar Edda upp
brosandi.
Náði fyrst varla
upp fyrir búðarborðið
„Pabbi var rúmlega þrítugur þegar
hann stofnaði verslunina Stellu hér í
húsinu 1942. Hann átti góðan vin sem
hét Þóroddur Jónsson. Hann vann við
fiskútflutning, þetta var á hernáms-
árunum. Þóroddur fékk gjaldeyri fyr-
ir útflutninginn og keypti fyrir hann
ýmsar vörur erlendis sem pabbi seldi
hér. Á þeim árum var lítið til af vörum
í landinu og þá var eins og gott að
hafa „sambönd“. Fyrst var seld hér
metravara, síðan komu barnaföt og
smám saman færðist vöruúrvalið yfir
í vinnufatnað og nærföt. Árið 1959
var Snyrtivöruverslunin Stella stofn-
uð. Pabbi gerði það og rak verslunina
til ársins 1977, er hann féll frá. Þá
kom ég inn í starfsemina í fullu starfi
eftir nám í Verslunarskóla Íslands.
Ég starfaði þar við hlið móður minn-
ar, Ásu Ársælsdóttur, sem átti stóran
þátt í þessu ferli öllu. Mamma var
mjög dugleg og klár kona en hún lést
árið 2008.“
„Ég var reyndar ekki há í loftinu
þegar ég fór að afgreiða, náði varla
upp fyrir búðarborðið. Stundum
sagði fólk: „Er ekki hægt að fá ein-
hvern annan til að afgreiða en þetta
barn?“ Ég hef alltaf verið viðloðandi
þennan verslunarrekstur frá því ég
man eftir mér á einn eða annan hátt.
Ég á til kaupmanna að telja í ættir
fram og konurnar hafa verið þar gott
bakland. Sé konan ekki dugleg vantar
mikið – þannig hefur það verið frá
landnámstíð. Þótt ég segi þetta þá
stend ég ekki ein í þessum rekstri
núna. Ég hef gott bakland – bræður
mínir, Sverrir, Egill og Herbert reka
sem fyrr sagði verslunina með mér,
við erum samrýnd systkinin og skipt-
um með okkur verkum. Minn hlutur í
verslunarrekstrinum er að annast
innkaup og daglegan rekstur.“
Verslar þú í gegnum netið?
„Nei, ég fer á staðinn og er einnig í
góðu sambandi við vönduð fyrirtæki
erlendis, það auðveldar öll viðskipti.
Við erum meðal annars með umboð
fyrir Biodroga og Sans Soucis snyrti-
vörur. Einnig erum við með jap-
anskan hönnuð í ilmvötnum, sem eru
mjög vinsæl. Við erum líka með fjöl-
breytt úrval af sokkabuxum og alls-
kyns fatnaði og nærfötum.Viðskipta-
hópurinn hefur löngum verið stór og
haldið tryggð við verslunina í gegnum
árin.“
Vill ekki loka götunum
Hvernig líkar þér sú breyting sem
orðið hefur í miðbænum síðustu árin?
„Ég er mjög mikið á móti götulok-
unum hér í kring. Fólk notar bílinn
eins og góða úlpu. Það býr margt
hvert í úthverfum og kemur akandi
og ekki þannig klætt að það ætli endi-
lega að ganga langar leiðir. Sumir
rata líka illa um miðbæinn. Í sumar
hringdi til dæmis í mig kona og
spurði: „Hvernig kemst ég til þín?“
Ég þuldi upp götunöfn en konan
kannaðist ekki við nein þeirra. Ég tók
þá að nefna kennileiti eins og Þjóð-
leikhúsið og Stjórnarráðshúsið og
leiddi hana þannig gegnum síma
hingað að Bankastræti 3. Fólk býr
ekki lengur í miðbænum, það býr í út-
hverfum. Maður sér til dæmis sjaldan
fólk með barnavagna ganga niður
Bankastrætið. Þetta hefur breytt
miklu fyrir verslanir á þessu svæði.
Hvað snertir byggingarfram-
kvæmdir þá hafa mér óneitanlega
fundist þreytandi allar þessar klapp-
arsprengingar sem oft hafa staðið
lengi yfir. Einnig finnst mér til
skammar hvað nýbyggingar í Hafn-
arstrætinu hafa þrengt að okkar fal-
lega Stjórnarráðshúsi og vel hirtum
garði þess – það er að verða að hálf-
gerðu „bakhúsi“. Á hinn bóginn vil ég
framfarir. Fólk verður auðvitað að
fylgjast með tímanum og þeim breyt-
ingum sem hann færir okkur.“
Eru ferðamenn orðinn stór kaup-
endahópur?
„Þeir eru vissulega orðnir margir
og versla hér talsvert. Þeir kaupa til
dæmir þykkar sokkabuxur, finnst svo
kalt hér þótt um sumar sé. Það er eig-
inlega „öll flóran“ sem fólk kaupir
hér, ferðafólk sem innfæddir. Fólk
hefur núna meiri áhuga á litum en áð-
ur var og það finnst mér skemmtileg
þróun. Ég leyfi fólki að skoða sig um
og ná inn því sem hér er að sjá áður
en ég spyr hvort ég geti aðstoðað.
Þannig afgreiðsla í svona verslun
finnst mér við hæfi, umhverfið á að
vera vinalegt. Ég kem fram við mína
viðskiptavini eins og ég vil að sé kom-
ið fram við mig í verslun.“
gudrunsg@gmail.com
Verslunin Stella – vinaleg og falleg
Stella þýðir stjarna. Það
er vel við hæfi hvað
varðar verslunina Stellu,
Bankastræti 3 – hún
hefur lengi verið eins-
konar „leiðarstjarna“ í
lífi Reykvíkinga, svo
áberandi hefur hún ver-
ið í miðborginni frá því
hún var stofnuð 1942.
Morgunblaðið/Hari
Þjónusta „Ég leyfi fólki að skoða sig um og ná inn því sem hér er að sjá áður en ég spyr hvort ég geti aðstoðað.“Kennileiti Verslunin er á allrabesta stað í stórmerkilegu húsi.
Samsetning Í versluninni kennir ýmissa grasa. Þar finna heimamenn og ferðamenn margt fallegt.
MIÐBORGIN