Læknablaðið - 01.09.2018, Blaðsíða 4

391
Hörður Már Kolbeinsson, Birta Dögg Ingudóttir Andrésdóttir, Pétur H. Hannesson,
Elsa Björk Valsdóttir, Páll Helgi Möller
Garnaflækja á bugaristli á Landspítala 2000-2013
Garnaflækja á bugaristli er þegar bugaristill snýst um öxul sinn í garnahengjunni
með tilheyrandi fráflæðishindrun úr ristli og í sumum tilfellum blóðþurrð og ristilrofi.
Tíðni garnaflækju á bugaristli er lág á Vesturlöndum þar sem hún er einungis 3-5%
af öllum garnastíflum en hún er meðal algengustu orsaka garnastíflu í Afríku og Suð-
ur- Ameríku. Áhættuþættir eru hár aldur, karlkyn og hægðatregða en einnig geð- og
taugasjúkdómar og aðrir langvinnir sjúkdómar.
395
Davíð Þór Bragason, María Soffía Gottfreðsdóttir, Birgir Jóhannsson,
Magnús Gottfreðsson
Tvö sjúkratilfelli: Ormur í auga
og endurteknar bólgur á útlimum
Hér er lýst fyrstu tveimur tilfellum af lóasýki (Loa loa), eða afrískum augnormi, sem
fundist hafa á Íslandi. Með vaxandi fjölda innflytjenda og innlendra og erlendra ferða-
manna frá fjarlægum slóðum er viðbúið að framandi sýkingar taki að reka á fjörur
íslenskra lækna. Lóasníkillinn Loa loa er þráðormur sem berst í menn með biti dá-
dýraflugu (Chrysops spp.) og er landlægur víða í Vestur- og Mið-Afríku. Talið er að 10
milljónir manna séu sýktar, en 30 milljónir eru útsettar fyrir sníklinum og vangreining
algeng. Á vissum svæðum Afríku er algengi sýkingarinnar meðal íbúa meira en 40%.
Ferðamenn geta sýkst en hættan er fremur lítil þar sem sýkingarhættan er tengd því
hversu lengi fólk er útsett.
384 LÆKNAblaðið 2018/104
F R Æ Ð I G R E I N A R
9. tölublað ● 104. árgangur ● 2018
387
Nýliðun lækna
Reynir Arngrímsson
Nýliðun þarf að eiga sér stað
á öllum sviðum læknisþjón-
ustunnar. Á sama tíma og
landsmönnum hefur fjölgað
um 30.000, eða frá 2010, hef-
ur fastráðnum heilsugæslu-
læknum fækkað hjá öllum
heilbrigðisstofnunum nema
einni.
389
Ráðstefna LÍ og
WMA - lífsiðfræðin
í brennidepli
á Íslandi
Svanur Sigurbjörnsson
Lífsiðfræðin skoðar við-
fangsefni sín jafnan eftir
þremur megin grunngildum:
frelsi, mannvirðingu og rétt-
læti. Þótt Ísland sé afskekkt
og fræðimenn fáir, höfum við
okkar rödd og staðsetningu
sem er óhlutdræg, mitt á milli
heimsálfa.
L E I Ð A R A R
LÆKNAFÉLAG ÍSLANDS 100 ÁRA
400
Vilhjálmur Árnason
Frá bræðralagi til fagmennsku.
Siðferðileg viðmið íslenskra lækna
í hundrað ár
Læknar hafa frá öndverðu haft siðferðileg viðmið í starfi
sínu. Elsta og dæmið er eiðurinn kenndur við gríska lækn-
inn Hippókrates (460-370 f. Kr.). Segja má að siðferðilegur
kjarni eiðsins sé fólginn í þessu ákvæði: „Ég heiti því að beita
læknisaðgerðum til líknar sjúkum, eftir því sem ég hef vit á
og getu til, en aldrei í því skyni að valda miska eða tjóni.“
Velferð sjúklingsins er í fyrirrúmi og vísað er til kröfunnar:
Umfram allt valdið ekki miska, primum non nocere, sem
meginsiðareglu læknislistarinnar.