Skírnir - 01.09.2005, Blaðsíða 128

þjóðin illilega fyrir barðinu á styrjöldinni sem geisaði í Norður-
álfu þennan áratug og fram á þann næsta. Vegna þess urðu nær
engar siglingar milli Íslands og Danmerkur um árabil.
IV
Einn þeirra, sem sigldi til Hafnar jafnskjótt og siglingar hófust aftur
milli landa, var Finnur Magnússon. Hann kom á ný til Hafnar haust-
ið 1812. Í æsku hafði Finnur lifandi áhuga á fornminjum eins og fram
kemur í ritum hans. Hann virðist fljótlega hafa komist í kynni við þá
Nyerup og Johan von Bülow. Bréfaskipti Bülows og Finns hófust
1815 og í bréfasafni þess síðarnefnda í Ríkisskjalasafninu er töluvert
á annað hundrað bréfa frá Bülow. Hann beitti sér fyrir og kostaði
fyrirlestrahald Finns um norræna fornleifafræði árið 1816.
Finnur fór tvívegis heim til Íslands á þessum árum og kynnti sér
fornminjar. Samstarf hans og Nyerups í fornminjanefndinni hófst
fyrir alvöru þegar Finnur tók saman ritkorn um fornminjar á Ís-
landi eftir að hann hafði siglt til Íslands sumarið 1816, en það var
tekið saman fyrir tilmæli nefndarinnar. Á því reisti nefndin svo til-
lögur um friðun fornminja á Íslandi. Næstu árin tóku nefndinni að
berast skýrslur um fornminjar á Íslandi og í kjölfar þeirra sigldu
fornminjar. Hvort tveggja fór um hendur Finns. Hann og Christi-
an J. Thomsen voru ráðnir til starfa við fornleifanefndina 6. janúar
1817. Ástæðan fyrir þessum ráðningum var að Nyerup hafði ekki
lengur tíma til að sinna ritarastörfunum og því voru þeir fengnir til
að hlaupa undir bagga. Finnur var að auki tekinn í nefndina með
konungsúrskurði 27. desember 1816. Í bréfi Bülows til Finns 26.
janúar 1817 kemur fram að hann furðar sig á því að Thomsen var
tekinn fram yfir hann í ritarastöðuna jafnframt því að hann óskar
honum til hamingju með að vera kominn í nefndina.
Thomsen greinir svo frá í bréfi að skjalasafn nefndarinnar hafi
verið komið í óreiðu og það komið í hlut hans og Finns að koma
því í lag. Einnig var Finni falið að endurvekja samband nefndarinn-
ar við Ísland.8 Finnur vann gott starf við að skrá og þýða skýrsl-
aðalgeir kristjánsson358 skírnir
8 Sveinbjörn Rafnsson 1983:I, xi–xii.
Skírnir haust 05 RÉTTUR 23.11.2005 13:53 Page 358