Breiðfirðingur - 01.04.1956, Qupperneq 13

BREIÐFIRÐINGUR
II
hún var úr ísafjarðardjúpi, en fluttist ung í Breiðafjarð-
areyjar. Hjónaband þeirra varð gott og ástríkt og heimili
þeirra rómað fyrir rausn og ágæti. Börn þeirra voru þessi:
1. Kristín, átti Benedikt Bachmann stöðvarstjóra á Hjalla-
sandi; dó ung.
2. Henríetta, rithöfundur, átti Guðmund Guðmundsson,
sunnlenskan mann; hjuggu síðar að Steinanesi og Otrar-
dal í Arnarfirði (hún dó 1955).
3. Jónína, átti Friðrik Salómonsson frá Drápuldíð; búa
í Flatey.
4. Jens, kennari í Rvík, fræðimaður og rithöfundur; átti
Margréti Guðmundsdóttur frá Nýjubúð í Eyrarsveit
(hann dó 1953).
Hermann fluttist til Bíldudals 1902 og var skipstjóri það-
an um hríð, en hætti sjólífi 1911, hálfsextugur, og fluttist
þá aftur til Flateyjar. En það ár missti hann konu sína, eftir
32 ára sambúð þeirra, og varð hún manni sínum sem öðr-
um harmdauði. Hann bjó eftir það með Jónínu dóttur sinni
og hjá henni og manni hennar síðan. Eftir að hann hætti
sjósókn setti hann verzlun í Flatey og rak lengi. Hann var
skipaður vitavörður í Flatey og var það til æviloka.
Hermann Jónsson skipstjóri var fríður maður og vask-
legur, sem þeir eiga kyn til, Vestureyingar, glæsimenni í
sjón og fasi og mikill persónuleiki. Hann var prúðmenni
mikið, vitur maður og gerhugall, hagur og vel verkifarinn
á hverja lund. Hann var skapsmunamaður, en tamdi lund
sína og alla háttu, er hann gerðist fulltíða. Hann hneigðist
nokkuð til víndrykkju um sinn á yngri árum, en yfirvann
þá freistingu með drenglund og karlmennsku — „og grund-
vallaði þannig hamingju sína, hjónalíf og lífsstöðu og far-
sæl elliár“, segir Jens sonur hans þar um. Hann var fá-