Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2013, Side 29

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2013, Side 29
B r ó ð i r m i n n L j ó n s h j a r t a 4 0 á r a TMM 2013 · 3 29 þeim tilfinningum sem hann vekur, og sá sögumaður er níu ára drengur. Galdurinn er ekki síst í því fólginn að þessi drengur skilur atburði og aðstæður sínum sérstæða skilningi. Þegar Snúður fær að heyra í fyrsta sinn af svikaranum í Þyrnirósadal og að bréfdúfan Víólanta hafi verið skotin niður bregst hann þannig við: Mér fannst það ægilegt að nokkur gæti fengið sig til þess að skjóta niður dúfu sem kæmi fljúgandi svo hvít og saklaus, jafnvel þótt hún bæri leynileg skilaboð. (56) Í gegnum frásögn drengsins fær lesandinn iðulega aðra sýn á atburði en hann. Að hluta stafar þetta af því að Snúður er ekki enn reiðubúinn að horfast í augu við erfiðleikana og hætturnar. Fyrsta morguninn ræða bræðurnir um lífið í Kirsuberjadal þar sem lifnaðarhættir eru einfaldir, auðveldir og góðir, og Jónatan ýjar að því að lífið sé ekki eins gott annars staðar í Nangijala. En sú heppni að við höfðum þá einmitt lent hingað. Einmitt hingað í Kirsuberjadal þar sem lífið var svo einfalt og auðvelt eins og Jónatan sagði. Það gat ekki verið einfaldara og auðveldara og skemmtilegra en til dæmis nú á slíkum morgni. Fyrst vaknar maður í eldhúsinu sínu af því að sólin skín inn um gluggann og fuglarnir kvaka af gleði í trjánum fyrir utan og maður sér Jónatan ganga svo hljóðlega um og bera fram brauð og mjólk á borðið fyrir mann og þegar maður er búinn að borða þá fer maður og gefur kanínunum sínum og kembir hestinum sínum. Og svo fer maður í reiðtúr, ójá, í reiðtúr og grasið er döggvað, það bara glitrar og tindrar alls staðar og býflugur og hunangsflugur suða um í kirsuberjablómunum og hesturinn þenur sig á harðastökki og maður er næstum alls ekki hræddur. Hugsa sér, maður er ekki einu sinni hræddur við að allt í einu sé þessu öllu lokið eins og yfirleitt gerist um allt sem er gott og skemmtilegt. Ekki í Nangijala! Að minnsta kosti ekki hér í Kirsuberjadal. (36–37) Lesandinn skynjar hér ógn sem sögumaður er enn ófær um að meðtaka. Þegar Snúður síðan neyðist til að takast á við ógnirnar og hættuna er hann engin sögu-hetja eins og almennt gerist í ævintýrasögum af þessu tagi og ævintýrunum sjálfum. Hann er bara lítill og hræddur níu ára strákur. Samt á hann stóran þátt í að frelsa Þyrnirósadal undan harðstjóranum Þengli. Vegna þess að bróðir hans elskar hann, treystir á hann og þarf á honum að halda og vegna þess að það er sitthvað sem maður verður að gera. Annars er maður ekki manneskja heldur lítið skítseiði. Um leið dreymir hann um fyrstu daga þeirra bræðra í Nangijala þegar þeir skemmtu sér saman og þurftu ekki að vera svo sterkir og kjarkmiklir (203). Ævintýraheimurinn er hér ekki flótti frá raunveruleikanum heldur eiga sér þar líka stað ævintýri sem ættu ekki að vera leyfileg, með skelfingu, dauða og endalausri sorg. Náttúran og illskan Í Elsku Míó minn engist náttúran undir valdi hins illa, en myndar blómstrandi umgerð hins fagra lífs sem er höfundi þóknanlegt. Ævintýralegt
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.