Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2013, Qupperneq 98

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2013, Qupperneq 98
J e n n y E r p e n b e c k 98 TMM 2013 · 3 Miezel starfaði alla tíð sem húshjálp í höllinni og býr þar enn, á jarðhæð, til hliðar við innganginn. Fyrir fáeinum árum var hún vön að bera töskur upp á fyrstu hæð. Hún gerði hreint fyrir húsbændurna, eldaði mat, hafði umsjón með garðinum. Hún opnar stóru útidyrnar fyrir gestum, iðnaðar- mönnum, sótaranum, bréfberanum. Múrarinn og garðyrkjumaðurinn snæða hádegisverð í eldhúsinu hennar. Miezel drekkur hindberjasíróp blandað með kranavatni, hún eldar sér mat á gamalli eldavél og fleygir í eldhólfið öllu sem fellur til við heimilishaldið og ekki endar á safnhaugnum. Miezel hefur aldrei flogið í flugvél. Hér áður fyrr, þegar hún var ekki jafn slæm af svimanum, var hún vön að fara fótgangandi þriggja kílómetra leið niður í þorpið. Hún lærði ekki að hjóla og hefur aldrei staðið í rúllustiga. Hún gætir slotsins þegar húsbændurnir bregða sér af bæ og hefur ekki sel- skap af neinum nema svefnmúsinni, snáknum og rauðu salamöndrunni. Húsið sem Miezel fæddist í stendur neðan við höllina, Miezel hefur það fyrir augunum þegar hún horfir út um gluggann. Hún hefur búið í tveimur herbergjum síðustu þrjátíu árin og annað þeirra er dagstofa. Þar geymir hún ávexti og kökur í forsælunni, körfurnar og bökunarplöturnar standa á risastóru, svörtu borði með renndum fótum sem einhver fyrrverandi íbúi hefur átt. Miezel sefur í hinu herberginu, fötin hennar og svunturnar hanga uppi í litlum skáp, þarna er líka sjónvarp og hægindastóll sem er orðinn gljáandi snjáður á armbríkunum. Miezel ber inn kaffikönnuna og það fer ekki á milli mála að kannan er þung. Hér áður fyrr, þegar við vorum nágrannakonur, kom hún alltaf færandi hendi, með salathöfuð, fáein epli, nokkra sveppi eða kökur á disk. „Eitt- hvað með kaffinu“, sagði hún. Hún hafði ýmist sáð fyrir því sem hún hafði meðferðis, matreitt það, tínt það í skóginum eða bakað. Síðar meir, þegar hún var ekki lengur fær um að ganga út í skóg eða vinna í garðinum og var hætt að elda og baka, smurði hún handa mér brauð. Hveitibrauð með osti eða spægipylsu, niðursneiddum eggjum eða sýrðum gúrkum. Hún raðaði eggjasneiðunum á brauðið með kræklóttum fingrum og ef mér tókst ekki að borða allan matinn var honum vafið inn í álpappír og ég var send með hann heim – þú borðar þetta í kvöld, eða á morgun – og kexpakka handa barninu mínu. Þegar ég hringi bjöllunni hjá henni í þetta sinn, líður drykklöng stund þar til dyrnar opnast. Hún kann sjálfsagt ekki á lyklana ennþá, sjúkraliðinn. Á himninum, hátt fyrir stóra kirsuberjatrénu, hnitar músavákur hringi. Miezel situr við borð inni í skuggsælu eldhúsinu, sjúkraliðinn hefur ýtt stólnum alveg upp að borðinu þannig að hún geti setið upprétt. Miezel situr þarna, en er svo veikburða, að henni tekst ekki einu sinni að opna augun. Ég horfi út um gluggann. Inni á milli nakinna trjánna sé ég glytta í húsið þar sem móðir hennar var vinnukona og faðir hennar hestasveinn. Miezel situr hreyfingarlaus. Þegar ég stend á fætur til að kveðja hana, get ég bara faðmað hana frá hlið.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.