Heimsmynd - 15.01.1990, Síða 58

/
Hönnun búninga í Hollywood á
fjórða áratugnum var mikið
vandaverk. Hvorki fyrr né síðar
hefur annar eins íburður þekkst.
0
læsileiki gullaldaráranna í
Hollywood verður löngum í
I minnum hafður. Árin eftir
I kreppuna miklu þegar al-
I menningur flykktist í kvik-
M ■ myndahús þar sem stjörnur
spókuðu sig á hvíta tjaldinu
í glæsilegum kvöldfatnaði
sem venjulegar konur gátu aðeins látið
sig dreyma um. Á tjaldinu birtist amer-
íski draumurinn í hnotskurn, draumur-
inn um frama, fegurð og auð. Töfra-
ljómi umlukti hinar lifandi goðsagnir,
Grétu Garbo, Marlene Dietrich, Joan
Crawford og Katharine Hepburn. Ekk-
ert var til sparað í búningum og gervi
til að glæða drauminn
dýrðarljóma.
Þráður kvikmyndanna snerist oft um
sóknina eftir auðlegð og glæsimennsku
og búningar stjarnanna tóku mið af
því. Bestu hönnuður og klæðskerar
voru fengnir til starfa. En Hollywood
varð aldrei tískumiðstöð því fatnaður-
inn fór aldrei á almennan markað.
Hönnuðir Hollywoodbúninganna tóku
eingöngu tillit til þess hvernig þeir
kæmu út í mynd, svart hvítu sem lit.
Því þekktari sem kvikmyndastjarnan
var því meira tillit var tekið til pers-
ónulegra óska hennar - en sumar
kærðu sig kollóttar og létu hönnuðum
alfarið eftir að leysa vandann. í þann
flokk falla stjörnurnar Garbo og
Lombard á meðan aðrar voru mjög
áhugasamar um að búningar væru í
samræmi við hlutverkin, til dæmis
Katharine Hepburn og Bette Davis.
Hollywood á þessum
gullaldarárum var
draumalandið sem fólk
keypti sig inn í til að
gleyma hversdagslegum
veruleika eina kvöldstund.
Sá töfraljómi sem lék um
hvíta tjaldið þá hefur farið
þverrandi æ síðan en nú þegar
tími árshátíða á hjara veraldar
gengur í garð er ekki úr vegi að
líta á nokkur sýnishorn fyrir
rúmlega hálfri öld.