Heimsmynd - 15.01.1990, Qupperneq 96

STÖÐ 1 SACAN ÖLL
takanna og Jóhanni J. Ólafssyni for-
manni Verslunarráðs. Eignarhaldsfé-
lagið ætlar að halda fOO milljónum til
frambúðar í Stöðinni.
Þriðjudaginn 16. janúar er tilkynnt
að Islenska sjónvarpsfélagið hafi
ákveðið að nýta sér heimild sína til út-
gáfu hundrað milljóna hlutafjáraukn-
ingar. Þann 18. er skýrt frá að stofnað
hafi verið sameignarfélagið Fjölmiðlun 1
um þann 150 milljón króna hlut, sem
ofangreindir kaupmenn höfðu keypt.
Aðilar að Fjölmiðlun voru sagðir þess-
ir: Haraldur Haraldsson með 50 millj-
ónir, Jóhann J. Ólafsson fO, Guðjón
Oddsson 5, Víðir Finnbogason Teppa-
land/Dúkaland 10, Oddur Pétursson
Kókó 5, íslenska útvarpsfélagið 6, Ól-
afur Njáll Sigurðsson 3, Bolli Kristjáns-
son 17, Skúli Jóhannsson Tékk-kristall
17, Garðar Siggeirsson Herragarðurinn
10, Jón Ólafsson Skífunni 17 milljónir.
Jafnframt birtist yfirlýsing frá Jóni Ótt-
ari og Hans Kristjáni um að forsendur
hlutafjárloforðs þeirra séu gerbreyttar.
I samningum við þá hafi ekki verið
stefnt að því að afhenda meirihlutavald
einum tilteknum aðila. Þorvarður El-
íasson vísar þessu á bug daginn eftir og
segist ekki kannast við neitt slíkt sam-
komulag. Laugardaginn 21. janúar er
tilkynnt að Tryggingamiðstöðin hafi
LEIÐRÉTTING
I síðasta blaði var sagt í klausu um Al-
menna Bókafélagið að Penninn yfirtaki
rekstur bókaverslun Sigfúsar Ey-
mundssonar. Það er á misskilningi
byggt því Penninn flytur eingöngu í
kjallarann. Hlutaðeigandi eru beðnir
velvirðingar.
gerst hluthafi í Stöðinni og mun það
hafa gerst með þeim hætti að 10 millj-
ónum af 30 milljóna skuld Stöðvarinn-
ar vegna trygginga var breytt í hlutafé,
en Tryggingamiðstöðin lagði á það
áherslu að hún væri ekki aðili að ofan-
greindum samtökum kaupmannanna.
Laugardaginn 20. janúar er svo hald-
inn hluthafafundur og kosin ný stjórn,
sem endurspeglar hin nýju valdahlut-
föll í félaginu. Jóhann J. Ólafsson var
kosinn stjórnarformaður, en aðrir full-
trúar Fjölmiðlunar í stjórninni þeir
Haraldur Haraldsson og Jón Ólafsson.
Ólafur H. Jónsson kom inn sem fulltrúi
fyrri eigenda og Orri Vigfússon sem
fulltrúi Eignarhaldsfélags Verslunar-
bankans. Þá var tilkynnt að Þorvarður
Elíasson skólastjóri Verslunarskólans
og varaformaður Eignarhaldsfélagsins
hefði verið ráðinn yfirmaður Stöðvar 2
og Islenska sjónvarpsfélagsins. Þor-
varður sá ástæðu til þess í viðtali við
Morgunblaðið að kveða niður allar
getsakir um afdrif fréttastofu Stöðvar-
innar: „Það eru allir sammála um það,
að fréttadeildin er ein styrkasta stoðin
undir rekstrinum. þótt hún sé að vísu
dýr. Páll Magnússon mun áfram ráða
þar ríkjum og ég get ekki ímyndað mér
að neinn reyni að skerða hans sjálf-
stæði“.
FJÁRMAGN OG FRJÁLS FJÖL-
MIÐLUN
Þegar lögin um frjálsa útvarpsstarf-
semi voru á dagskrá aftur þegar fyrstu
útvarpsstöðvarnar voru að hefja starf-
semi sína urðu miklar umræður um
hættuna á því, að kaupsýsluöfl mundu
stórauka áhrif sín á allan fréttaflutning
og dagskrárgerð í landinu. Sú umræða
hefur hafist upp aftur nú í sambandi
við sviptingarnar á Stöð 2. Langminn-
ugir spekingar og menningarvitar hafa
rifjað upp frásögn fyrsta ritstjóra
Morgunblaðsins, Vilhjálms Finsens, af
því hvernig hann einn góðan veðurdag
stóð frammi fyrir því, að kaupsýslu-
menn í borginni voru búnir að kaupa
upp þetta óskabarn hans. En síðan hef-
ur mikið vatn runnið til sjávar og þjóð-
félagið breyst. Sá skortur á umburðar-
lyndi fyrir skoðunum annarra, sem áð-
ur var ríkjandi og gerði að verkum, að
menn töldu ástæðu til að ríkið ræki
„óhlutdrægan" fjölmiðil eins og vin í
eyðimörk pólitísks ofstækis og pers-
ónulegra ofsókna hafa orðið að láta
undan. Fjármagn og frjáls frétta-
mennska hafa lært að lifa hlið við hlið í
óvígðri sambúð og mismunandi
stormasömu sambandi. Morgunblað
kaupmannanna er orðið virtasti
prentmiðill landsins. Kaupsýsluöflin
hafa auðvitað reynt að halda kostnaði í
skefjum, reka fjölmiðla eins og hver
önnur fyrirtæki, sem stefna að ágóða
og þau vita að einlitar skoðanafabrikk-
ur eru einfaldlega ekki gróðavænlegur
bissniss. Auðvitað reyna kaupsýslu-
menn að hafa áhrif hver fyrir sig, en
þeir eru sem betur fer ekki steyptir all-
ir í sama mótinu. Fréttamenn reyna
líka af fremsta megni að varðveita heil-
indi sín og sporna gegn því að skoðanir
þeirra verði sveigðar af leið til þjónk-
unar við einhverja sérstaka eða óskil-
greinda hagsmuni. Markalínurnar, eða
víglínurnar, ef svo má að orði komast,
milli þessara aðila eru reyndar ekki
alltaf svo glöggar, að hægt sé að tala
um stöðuga baráttu milli þessara fylk-
inga. Tiltekin frétt kemur einum aðila
vel og öðrum illa. Aðalatriði er að
hvorki auglýsendur eða stjórnmála-
menn hafi áhrif á það hvað einhver
fréttamaður eða fréttastofa telur
fréttnæmt og hvernig með fréttina er
farið.
Er ástæða til að óttast að við breytt
eignarhald á Stöð 2, breyti hún um svip
og verði hreiður „einlitra skoðana-
hópa“?, eins og stjórnmálamennirnir
virðast hafa ímyndað sér og létu halda
fyrir sér vöku síðustu nætur síðastliðins
árs. Sennilega hefur enginn loftmiðill
mótast eins af skoðunum eiganda síns
eins og Stöð 2. Jón Óttar var fyrirferð-
armikill í dagskrárgerð og ófeiminn við
að tefla fram persónulegum skoðunum
sínum, þannig að enginn þurfti að fara
í grafgötur um að þar var ákveðinn
frjálshyggjumaður á ferð, sem taldi
markaðinn réttlátan mælikvarða á
hæfni manna og gerðir, ríkisafskipti af
frjálsu framtaki af hinu illa, pilsfalda-
kapítalismi var eitur í hans beinum.
Þegar hann var reiðubúinn að flýja á
náðir stjórnmálamanna til að halda
áfram stjórntaumunum á þessu skil-
getna afkvæmi sínu, reyndust aðrir
„Verslunarbankinn yrði að afskrífa iuvert af þeim
skuldum, sem hann hefði stofnað lil með ógætilegrí
lánastarfsemi og Páll í Pólaris að viðurkenna að
hann hefði verið hlunnfarínn um 70 milljónir króna í
þessum viðskiptum“.
96 HEIMSMYND