Heimsmynd - 01.11.1990, Síða 49

BEST
>
i
tileinka sér í ríkara mæli. Það er ef til vill
þetta sem er að eiga sér stað nú með
mjúka manninn."
Stefán kveðst þekkja dæmi þess að
karlmenn hafi gengið í gegnum tals-
verða erfiðleika samfara þeim breyting-
um sem hafa orðið á kvenímyndinni.
„Parna verður árekstur milli þess
gamla og nýja, til urðu nýjar sam-
skiptareglur milli kynjanna í víðri
merkingu sem þurftu að lærast.“
Sjálfur segist hann trúa á jafnrétti og
hugsa á sammannlegum nótum eins
og vatnsberum sé tamt. „Ég er
mjög lítið upptekinn af karlímynd-
inni og fæ mig í raun ekki til að
hugsa á þeim nótum. Vissulega
veit ég að ég er karlmaður og veit
af mér sem slíkur en það er bara
ekki minn útgangspunktur. Ég
geng til dæmis ekki inn í fiskbúð
og hugsa ég ætla að fá ýsu af því
að ég er karlmaður. Ætli það
eina sem ég gæti sagt á þessum
nótum sé ekki að ég er karl-
maður vegna þess að ég girn-
ist konur. Þó held ég að jafn-
vel það þegar karlmaður
stendur sig að því að vera ást-
fanginn af öðrum karlmanni, sem er trúlega það
versta sem getur komið fyrir karlímynd nokkurs manns, gæti
ekki eyðilagt sjálfsmynd hans. Það er ekki einu sinni ókar-
lmannlegt í mínum aug-
um að elska annan karl-
mann.“
Stefán er jafnréttismað-
ur af lífi og sál og segist til
dæmis harðneita því að sú
krafa sé gerð á hann að
hann geri við þá hluti sem
aflaga fara á heimilinu ein-
göngu af því að hann sé karl-
maður. „Ég get einfaldlega
ekki gert við og ætla ekki að
fara að reyna það bara vegna
þess að ég er karlmaður. Kon-
an mín verður að skilja að hún
býr með manni sem er ekki
meiri karlmaður en það að hann
getur ekki gert við.“
Hann er hins vegar yfirlýstur
brauðgerðarmaður og segist hafa
ánægju af heimilisstörfum þó
vissulega séu þau misskemmtileg.
Stefán bendir á að sér myndi seint
koma í hug að ætlast til þess að
konan sín tæki það í sínar hendur
að vinna þau heimilisstörf sem eru
miður ánægjuleg einungis vegna þess
að hún er kona, slíka firru frábiður
hann sér með öllu. „Ég er hlynntur
jafnrétti og vil að konur haldi áfram
að sækja en ekki að þær fari að sækja
aftur í eitthvert dúkkuhlutverk.“
SINNI EN EKKI EITTHVERT HVORUGKYN
þykir hann ekkert síður karlmannlegur þrátt fyrir það. Þegar
upp er staðið kveðst Þórarinn hins vegar mun held-
ur kjósa að vera talinn mannlegur en
karlmannlegur.
Að mati Þórarins er það 1
villandi að tala um mjúka 1
karlmenn. „Hugtakið mjúkur
maður hefur neikvæða merk-
ingu í hugum fólks, og ef til vill
ekki hvað síst þeirra manna
sem teljast til þessa hóps. í mín-
um huga er mjúkur maður karl-
maður sem vflar ekki fyrir sér að
sinna störfum eins og barnaupp-
eldi og matseld sem áður voru
ekki talin sæma karlmönnum að
vinna. Mörg þessara starfa krefjast
hins vegar, ekkert síður en obbinn
af hefðbundnum karlastörfum, mik-
illar hörku. Fjöldinn allur af konum
eru grjótharðar og mjúkir menn hafa
alla tíð verið til.“
Fyrir Þórarni er jafnrétti algjörlega
eðlilegur hlutur sem ber að stefna að.
Hann ítrekar þó að hann líti ekki svo á
að karlmaður sem stundar jafnrétti
breytist í einhvers konar hvorugkyn.
„Ég tel ekki að viðhorf karla til atvinnu-
}\ \ \
y . ' > '
þátttöku kvenna séu almenn hræðsla við
að missa framfærsluhlutverk sitt. Ég held
hins vegar að margir karlmenn líti á það
sem æskilega þróun að geta komið í
auknum mæli inn í barnauppeldið og
þau störf sem unnin eru inni á heimil-
inu án þess að vera taldir í meira lagi
undarlegir eða að minnsta kosti al-
gjörlega misheppnaðir.“ Eins og Þór-
arinn bendir á er þetta hins vegar
spurning um hvernig þjóðfélagið er
uppbyggt. í dag þarf í flestum tilfell-
um tvær fyrirvinnur til að framfleyta
heimili og á meðan laun karla eru
almennt hærri en kvenna verður
þess enn að bíða að karlmenn
komi til jafns við konur inn á
heimilin. Sveigjanlegur vinnutími
er að mati Þórarins æskilegt fyr-
irkomulag sem leyst gæti þennan
vanda heimilanna og þann hnút
sem jafnréttismálin virðast
komin í. Hann bendir þó á að
seint muni samskipti kynjanna
komast í eitthvert það form
sem verði þeirra um aldur og
ævi því tilveran sé breyting-
um undirorpin.
HEIMSMYND 49