Litli Bergþór - Dec 2018, Page 8

8 Litli-Bergþór
Móðir mín var alin upp í hörmungum stríðsins. Hún vissi hvað
það var að vera svöng eða geta ekki útvegað mat til næsta
dags. Ég man að hún talaði um öryggið sem í því fólst að geta
framleitt eigin mat, - enginn veit hvenær næsta stríð skellur á.
Það mætti stundum halda að við sem nú lifum á Íslandi trúum
því að skortur og stríð geti ekki hent okkur, að við munum aldrei
svelta, að við munum alltaf geta keypt allt sem hugurinn girnist erlendis frá. Farið hvert
sem okkur langar. - Samt heyrum við á hverjum degi um fólk sem flýr skort og stríð
heima hjá sér, og aðrar þjóðir sem ekki vilja taka við landflótta fólki.
Við búum á eyju, og ef skipa- eða flugsamgöngur leggjast af erum við einangruð. Það
þarf ekki svo mikið til. Eitt stríð, sem fer úr böndunum, - hér á okkar slóðum – það
er ekki langt síðan seinni heimstyrjöldin geisaði. Annað eins hefur gerst og gerist
enn samkvæmt fréttaflutningi. - Eða matvælaframleiðsla heimsins hrynur vegna
loftslagsbreytinga? Erum við kannski þegar byrjuð að sjá það? – Eða
eldgos, sem hamlar flugsamgöngum í einhvern tíma eða eyðileggur
samgöngumannvirki. Við búum ekki bara á eyju, við búum á
eldfjallaeyju.
Nú skulum við vona að ekkert af þessu svartagallsrausi eigi eftir að
rætast. En allur er varinn góður.
Við erum fámenn þjóð í stóru landi og höfum því allar aðstæður til að
framleiða þann mat sem við þurfum, bæði í okkur og ferðamennina.
Það er til mikil þekking í landbúnaði og fiskiðnaði. Ef við gætum
þess að varðveita þekkinguna, halda landinu í rækt og ganga ekki á
auðlindirnar, stöndum við af okkur áföll.
Það væri mikil skammsýni að glutra niður matvælaframleiðslunni
okkar í stundargóðæri meðan ódýrt er að kaupa matvöru erlendis
frá. Það er næsta víst að það sem fer upp kemur aftur niður. Líka
íslenska krónan, og þá hækka innflutt matvæli. Þá er betra að íslensk
matvælaframleiðsla standi sterk.
Fórnum ekki gæðunum til að keppa við ódýrari erlendan innflutning, t.d. með því að taka
upp lyfja- og hormónanotkun í kjötframleiðslu eða nota eiturefni.
Stöndum vörð um gæðin og gefum engan afslátt á því. Glatað orðspor er erfitt að
endurvinna. Verum svo ekkert feimin við að auglýsa íslenskar landbúnaðarvörur sem
hreinar og lyfjalausar og selja þær okkur og ferðafólkinu hér heima.
Það er ekki hægt að stóla á útflutning fyrir örmarkað eins og okkar. Íslenska sumarið er
stutt og framleiðslan er of lítil til að anna stórum erlendum markaði. Ef tekst að auglýsa
lambakjöt eða aðrar landbúnaðarvörur svo þær seljist erlendis, eru þær búnar eftir
nokkrar vikur og koma ekki aftur fyrr en að ári. Það er að vísu gott fyrir þá sem hafa
Hrútasæði
flutt utan, svo
flytjum við kjötið
bara inn.
Ritstjórnargrein
– um matvælaöryggi