Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1995, Blaðsíða 21

HLERAÐ
í HORNUM
Skipt um handhafa að lyklavöldum. Halldór og Helgi kampakátir.
efna getur félagsráðgjafi um starf sitt
að norrænum sumarbúðum sem hér
hefur verið sagt frá í blaðinu áður.
á er komið að skýrslu blindraráð-
gjafa og m.a. greint frá opnu húsi
á hverjum fimmtudegi - dagskrá í tali
og tónum annan hvorn fimmtudag,
leikfimi hinn fimmtudaginn. Margs
konar félagsstarf annað þessu tengt.
Sagt er frá sumarferð á Snæfellsnes,
8 blindum og sjónskertum í sumar-
búðum Þjóðkirkjunnar við Vest-
mannsvatn, ókeypis dvöl sex einstakl-
inga í Ási Hveragerði í boði þeirra þar,
skoðunarferðum o.fl. Þá er góður
kafli um daufblindramál en blindra-
ráðgjafinn Kristín Jónsdóttir, er nú
einmitt á Helen Keller stofnuninni til
að komast betur inn í öll þessi mál.
Tómstundanefnd greinir frá fjöl-
breyttu og líflegu starfi m.a. frá mynd-
listarnámskeiði, sjálfstyrkingar-
námskeiði, handavinnunámskeiðum,
þorrablóti o.fl. auk ýmissa ágætra
fyrirlestra um hin fjölbreyttustu efni,
svo aðeins fátt sé nefnt af fjörmiklu
starfi. Þá er æskulýðsnefndin með
sína skýrslu og eðlilega mest fjallað
um afar vel heppnaðar sumarbúðir
norrænna ungmenna að Varmalandi í
Borgarfirði. Sagt er frá erlendum
samskiptum sem virðast lífleg vel. Og
svo er verið að undirbúa ferð í
norrænar sumarbúðir í Noregi á sumri
komanda. Skemmtinefndinsegirsvo
frá grillveizlu, ferð í Bláa lónið,
jólatrésskemmtun og svo árshátíðinni
að sjálfsögðu.
Að lokum er svo skýrsla nefndar
um “Daghvíta stafsins” 1994.
Fjallar hún um Gönguna miklu um
Kringluna og svo að Hamrahlíð 17
með góðri liðsemd borgarstjórans,
Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur, sem
var “blind” ígöngunni. Áeftirsagði
Ingibjörg Sólrún svo frá reynslu sinni
og mikið af fólki sótti félagið heim
og skoðaði ágætar sýningar sem á
boðstólum voru. Hér hefur verið
stiklað á stóru um starf Blindrafélags-
ins eins og það birtist ritstjóra af lestri
góðrar skýrslu, sem þakka ber, en
blessunarlega fylgjumst við nú hér á
bæ með því sem er að gerast helzt hjá
félögum okkar, enda annað ekki sæm-
andi. Hins vegar er afar mikilvægt
að fá um innra starf og ýmislegt sem
aðhafzt er í kyrrþey glöggan fróðleik,
ekki sízt til að miðla út til lesenda
blaðsins.
Aðeins svo í lokin að stjórn
Blindrafélagsins skipa nú eftir síðasta
aðalfund: Formaður: Ragnar R.
Magnússon og aðrir í stjórn: Ágústa
Eir Gunnarsdóttir, Brynja Arthúrs-
dóttir, Halldór Sævar Guðbergsson og
Sigtryggur Eyþórsson.
í fulltrúaráði Öryrkjabandalagsins
verða: Helgi Hjörvar, Ragnar R.
Magnússon og Sigtryggur Eyþórsson.
Með árnaðaróskum góðum.
Helgi Seljan.
Það var fyrr á öldinni að ungur bónda-
sonur bjó sig af kappi undir það að
verða sjálfstæður bóndi. Var svo
komið að hann vantaði aðeins tvennt:
Hann átti eftir að fá sér konu og að
girða land sitt. Nú lendir hann til
kirkju og sér þar Ijómandi snotra
stúlku, sem honum lízt mjög vel á og
að athöfn lokinni gengur hann beint
til hennar og segir: “Viltu eiga mig
Gunna mín?” “Æi nei, það held ég
ekki,” svarar Gunna. Þá heyrist
bóndason segja upphátt eins og við
sjálfan sig: “Ja, ég fæ mér þá bara
gaddavírinn”.
Tveir piparsveinar, sem báðir voru
vörubílstjórar, fóru til Thailands að
kynna sér kvennaval þar. Allt gekk
að óskum og nú sátu þeir í leigu-
bflnum á leið á hótelið með hvor sína
dömu. Það ríkti þögn í bflnum og ann-
ar sá að ekki mátti við svo búið standa,
snýr sér að sinni dömu og spyr: “Do
you like Scania Vabis?” (En Scania
Vabis er algeng vörubílategund).
íslendingur nokkur fór í hópferð til
Kanada. Sem hann var nú staddur í
mannþröng í Winnipeg datt honum í
hug að kanna hvort ekki væri þarna
mýgrútur af fólki af íslenzku bergi
brotið. Snýrhannséraðnæstamanni
og spyr á íslenzku: “Ert þú Islend-
ingur?” Furðu lostinn hlýddi hann á
svar mannsins, á íslenzku auðvitað.
“Ja, ég hef nú hingað til kallað mig
Skagfirðing”.
****
Það var á stríðsárunum í Þýzkalandi
og foringjarnir fóru á stofugang á
spítala einum. Þeir spurðu þann fyrsta
hvað að væri og sá kvaðst vera með
sprengjuflís í kjálkanum. Aðspurður
um meðferð sagði hann þetta penslað
með joði og heitasta ósk hans væri að
komast aftur á vígvöllinn að berjast
fyrirforingjann. Sá næsti kvaðst með
gyllinæð sem pensluð væri með joði
og eins var hans heitasta ósk að geta
barizt fyrir foringjann. Sá þriðji
kvaðst með hálsbólgu sem pensluð
væri með joði en hans heitasta ósk var
sú að vera penslaður á undan þeim
með gyllinæðina.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
21