Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1995, Blaðsíða 39

Af vænu athvarfi í Vin
Okkur hefur öðru sinni borizt
ársskýrsla Vinjar þ.e. athvarfs
þess fyrir geðsjúka sem Rauði kross
Islands rekur að Hverfisgötu 47 og nú
hefur verið starfrækt rúm tvö ár.
Við sjáum að mætagott framhald
hefur orðið á starfseminni, gestakom-
ur í athvarfið álíka margar og í fyrra,
sami fjöldi gesta í mat daglega og
sannarlega segja yfir 4500 gestakom-
ur á ári margt um nauðsyn þessarar
starfsemi. Nú er í gangi könnun, sem
lögð er fyrir gesti Vinjar, sem þangað
hafa komið reglulega og verður býsna
fróðlegt að vita um niðurstöður.
Greint er frá góðu starfi Vinahóps,
ungs fólks frá Rauða krossinum, sem
komið hefur um kvöld og helgar og
skipulagt ferðir í leikhús, á bíó, í sund
o.fl. Það kemur þarna fram að aukinn
stöðugleiki hefur myndast, sömu
gestir koma dag eftir dag og dvelja
lengur við. Annars er starfsemin í
mjög líkum skorðum, en m.a. er getið
urn góða virkni í ýmiss konar athöfn-
um þrisvar í viku, sem reynzt hefur
mjög vel.
En að lokum lítum við á skilgrein-
ingu forvamarstarfs sem starf-
semin hjá Vin byggir á og ættuð er
frá Alþjóðaheilbrigðismálastofnun-
inni. Þar er fyrirbyggjandi starfi skipt
í þrennt.
Fyrsta stig: Hefur það markmið
að minnka almennt líkurnar á að upp
komi geðræn vandamál.
Annað stig: Hefur það markmið
að greina og meðhöndla geðræn
vandamál, svo fljótt sem auðið er,
með það fyrir augum að hindra
áframhaldandi þróun og uppræta
vandann.
Þriðja stig: Stefnir að því að
minnka líkurnar á yfirvofandi hliðar-
verkunum geðrænna vandamála. Til
þriðja stigs fyrirbyggjandi starfs
teljast áfangastaðir, sambýli, ráðgjöf
ýmiss konar og félagsleg endurhæf-
ing. Svo er í lok þessara skilgreininga
sagt að athvarfið Vin teljist einmitt
vera á þessu þriðja stigi. Ljóst er að
þarna fer fram gott og gifturíkt starf í
þágu geðfatlaðra sem æði margir nýta
sér. Guðbjörg Sveinsdóttir hefur tekið
við starfi forstöðumanns Vinjar af
Fríðu Eyjólfsdóttur.
Vin og öllum sem þar standa að og
þangað koma er alls velfarnaðar
árnað.
HLERAÐ
í HORNUM
Rektor í skozkum háskóla heimsótti
fyrr á öldinni barnaskóla einn og var
íklæddur hátíðabúningi háskólans.
Hann spurði drengina í bekknum
hvort þeir vissu hver hann væri og
lofaði þeim einu pennýi sem gæti sagt
sér það. Eftir langa þögn áræddi einn
drengjanna að koma með þá uppá-
stungu að hann væri guð. “Nei, það
er ég nú ekki, en héma eru tvö pence.”
Eiginkona Nonna var ansi bústin og
Nonni stríddi henni með því að hún
væri í laginu eins og rúllubaggavél.
Eitt kvöldið þegar þau hjónin voru
háttuð vildi Nonni láta vel að konu
sinni. Þá hnussaði í kerlu: “Ég held
að það taki nú ekki að vera að ræsa
heila rúllubaggavél fyrir eitt strá”.
I Danmörku í gamla daga voru
kennslukonurnar alltaf kallaðar
jómfrúr. Elsa litla kom með miða
heim úr skólanum þar sem jómfrúin
kvartaði yfir að Elsa væri lúsug.
Móðir Elsu brást ókvæða við og
skrifaði harðort bréf til baka og sagði
að bærist slíkt bréf nokkurntíma aftur
myndi hún senda föður Elsu í skólann
og eftir það yrði jómfrúin sko ekki
lengi jómfrú!
Unga nýgifta frúin hringdi grátandi til
mömmu sinnar og sagði: “O,
mamma. Ég gaf honum Kalla sápu-
spæni í staðinn fyrir Cornflakes í
morgunmat.”
“Varð hann ekki reiður?” spurði
mamma.
“Reiður”, svaraði unga frúin, “hann
froðufelldi !”.
Ráðningar
á gátuvísum á bls. 33
1. bóla
2. fall
3. skör
4. bragð
5. blað
6. nál
7. heiður
8. skot
9. rót
10. lína
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
39