Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1995, Blaðsíða 7

I Lækjarási er listin mörg iðkuð vel og af áhuga.
Hrefna kvað það algjört mottó að
engir væru útskrifaðir án þess
að önnur tilboð gætu tekið við. Eins
og áður er að vikið er hér um afar
breiðan hóp að ræða og þjálfun því
eðlilega mjög margvísleg. I raun sagði
Hrefna að þau væru alveg á mörkum
umönnunar og hjúkrunar og undir
það skal tekið. Hún kvað frumörvun
ýmiss konar einn hinn mikilvægasta
þátt þjálfunarinnar þ.e. sjón- heyrnar-
og skynörvun almennt. Hins vegar
nyti sami einstaklingur margvíslegrar
þjálfunar. Sjúkraþjálfari kæmi tvisvar
í viku, stoðtækjasmiður einu sinni til
tvisvar í viku, læknir kæmi vikulega
af Landspítala og mynduðust mikil-
væg tengsl við þá merku stofnun,
félagsráðgjafi kæmi vikulega og svo
er ráðgjöf keypt í sérstökum vanda-
málum. Hún kvað einnig farið í
sjúkraþjálfun hjá Styrktarfélagi
lamaðra og fatlaðra. Vel væri haldið
utan um ráðgjöf til foreldra, enda full
þörf þess þegar um svo erfiðar og
margvíslegar fatlanir væri að ræða og
mismunandi hjá hverjum og einum.
Hrefna minnti á að Lyngás starfaði allt
árið - engin sumarlokun væri. Hún
kom inn á dýrmæti Reykjadals, sem
ómetanlegur væri svo mörgum. I
þessu sambandi sagði Hrefna það sína
eindregnu skoðun, að félagsmál og
tryggingamál ættu heima í sama
ráðuneyti og undir það skal heils hug-
ar tekið hér. Inn í þetta skaut Tómas
því við ritstjóra að á Lyngási væru
afskaplega erfiðir einstaklingar, en
staðurinn nyti þess að búa að mjög
góðum kjama starfsfólks, sem hrein-
lega helgaði sig þessum störfum. Þar
færi Hrefna fremst í fararbroddi.
au kváðu bæði þessa stofnun hafa
meira breytzt en nokkrar aðrar
slíkar stofnanir. Aður voru tiltölulega
duglegir einstaklingar, nú mest fötl-
uðu einstaklingarnir með mikla
sérhæfingu í allri þjálfun og í raun
væri hér í mörgu þróun málefna fatl-
aðra í hnotskurn. Ekki er það á færi
ritstjóra að fara náið ofan í þann fróð-
leik sem fyrir augu og eyru bar. Hver
og einn er með sína stundaskrá,
myndir afar mikið notaðar til að skýra
allar daglegar athafnir, þar sem tján-
ingu skortir. Myndaaðferðin reynist
mjög vel að sögn, og er í raun ómet-
anleg. Okkur var svo sýnt inn í hvern
krók og kima, allt rými er gjömýtt sem
bezt getur verið. Hrefna sagði okkur
að góðar gjafir hefðu oft komið sér
vel, klúbbar og félagasamtök reynzt
þeim vel, svo sem væri um fleiri stofn-
anir Styrktarfélagsins. Við gengum
um stelpustofuna og strákaherbergið,
en þar er matast á matmálstímum
vegna mikilla þrengsla í eiginlegri
matstofu, gengum um þjálfunarher-
bergi, alls staðar var að verki verið,
reynt að virkja hvem sem allra bezt
til þeirra athafna sem mögulegar gætu
verið. Við sáum dapurleg dæmi um
ofurfötlun, en sáum einnig að allt var
gert til að vinna svo með hvem og
einn sem helzt hæfði. Við héldum frá
Lyngási með þá hugsun helzta, að
ekki mætti þess bíða lengur að bætt
væri við stöðugildum, enda álag
greinilega afar mikið og ekki þarf að
því að spyrja, hversu laun öll eru í
lágmarki. Hrefna kvað útisvæðið og
veröndina afar dýrmæt, þegar hún
kvaddi okkur í útidyrum og þökk
okkar fylgdi henni inn til anna sinna.
Næst lá leiðin svo í Lækjarás, sem
tók til starfa 1981, á ári fatl-
aðra, en áður hafði starfsemin farið
fram í litlu húsi, Læk, þar sem nú er
leikskóli fyrir börn starfsmanna. Þar
tók Erna Einarsdóttir forstöðumaður
á móti okkur og leiddi okkur um
húsakynni og greindi okkur frá
miklum fróðleik, sem hér er
endursagður að hluta. Þarna njóta
þjónustu 38 einstaklingar, flestallir
eru allan daginn. Af þessum 38 búa
30 á sambýlum. Aldursbreidd er mikil
þ.e. frá 20 ára aldri til sjötugs. Þar er
deild þeirra sem eru á aldrinum 45 -
70 ára með hægum takti í þjálfun allri.
Föst sjúkraþjálfun hófst fyrir um
fjórum árum og við hittum sjúkra-
þjálfara tvo sem í hlutastörfum eru,
enda sögðu þær þessa einstaklinga
afar erfiða í þjálfun allri, streittust
gjaman á móti og örðugt að aðlaga
þá að oft einföldustu æfingum. Góðan
árangur mætti þó óneitanlega sjá.
Annars sagði Erna að þarna færi fram
hvers konar æfingameðferð til styrkt-
ar og aukins þols og örvunar af ýmsu
tagi. Eins og í Lyngási hafa félaga-
samtök og klúbbar verið gjöfulir vel
og þeirra aðstoð oft komið sér einkar
vel. Hvor sjúkraþjálfari er í 50 - 60 %
stöðugildi, en í raun þyrfti að lágmarki
tvö stöðugildi. Sjúkraþjálfun ferfram
í sal, inni á herbergjum, gangar nýttir
til gönguþjálfunar og svo farið í sund
bæði til Sjálfsbjargar í Hátúnslaugina
og svo á Kópavogshælið í laugina þar.
Ema kvað einstaklinga inni á Lækjar-
ási miklu þyngri en áður hefði verið
og mikið um hjólastólafólk eða mikið
fatlað fólk. Hópurinn eldist og þyng-
ist. Þarna færi t.d. fram leikræn tján-
ing, sem margir nytu góðs af. Þarna
er heitur pottur með lyftubúnaði við,
mikið þarfaþing. Allir gangar voru
yfirfullir af hjálpartækjum, svo
nýtingin á húsnæðinu er rúmlega
100%.
Málörvun er mikið stunduð og
til þess sem margs annars
notað myndakerfi. Hegðunarþjálfun
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
7