Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1995, Blaðsíða 25

þetta ákvæði er mjög mismunandi
hvemig farið hefur verið með launa-
og réttindamál fatlaðra starfsmanna
verndaðra vinnustaða. Forsvarsmenn
vinnustaðanna (stjórnir eða forstöðu-
menn) hafa ákveðið launakjör ein-
til að félagsmálaráðherra skipi þegar
nefnd sem semji um laun, réttindi og
skyldur starfsmanna í verndaðri
vinnu. Nefndina skipi fulltrúar hags-
munasamtaka fatlaðra, aðila vinnu-
markaðarins og fjármála- og félags-
málaráðuneytis.
Að mati nefndarmanna er lausn á
þessu máli mjög brýn og ekkert ætti
að vera því til fyrirstöðu að leysa þetta
vandræðamál.
I nýútkominni skýrslu ríkisendur-
skoðunar um sambýli fatlaðra og
verndaða vinnustaði kemur einnig
fram mjög eindreginn stuðningur við
þetta viðhorf og verða vart séð rök
gegn því að hrinda þessu brýna
hagsmunamáli fatlaðra í framkvæmd
nú þegar.
Þegar ritstjóri þessa ágæta blaðs
bað undirritaðan að setja nokkur
orð á blað fyrir þetta hefti fannst mér
það við hæfi að vekja athygli á
í Ási er aldrei slakað á.
hliða og hefur ekkert samræmi gilt
milli staða. Það hefur jafnvel verið
látið viðgangast að greiða mjög mis-
munar.di laun á vinnustöðum sem
reknir eru af ríkinu (félagsmálaráðu-
neytinu) þó það sama ráðuneyti hafi
sett reglugerð um verndaða vinnu-
staði. Hagsmunasamtök fatlaðra og
Samband vemdaðra vinnustaða hafa
í mörg ár sótt á um að ráðin verði bót
á þessu en án árangurs.
Til að koma einhverri reglu á þessi
mál leggur atvinnumálanefndin
nokkrum af niðurstöðum og tillögum
atvinnumálanefndar félagsmálaráðu-
neytisins.
Ekki er pláss hér til ítarlegrar
umfjöllunar en lesendur eru hvattir til
að kynna sér skýrslu nefndarinnar.
Vonandi vekja ofangreindar til-
lögur athygli og vonandi verða þær
ásamt öðrum tillögum nefnarinnar til
að rjúfa þá kyrrstöðu sem ríkt hefur í
atvinnumálum fatlaðra um skeið.
Kristján Valdimarsson
forstöðumaður Örva
Með hörkunni hefst það. Reykjalundarvörur reynast vel.
telja að þessir staðir verði að leggja
aukna áherslu á ýmiskonar þjónustu-
verkefni við almenning. Það má færa
að því rök að vinnustaðir fatlaðra hafi
staðnað á síðustu árum hvað varðar
eigin framleiðslu og einnig í því að
vera háðir öðrum sem undirverktakar.
Litlar breytingar í markaði eða fram-
leiðslu yfirverktakans geta því haft
afdrifaríkar afleiðingar fyrir afkomu
vinnustaðarins.
Aðrar þjóðir leggja nú áherslu á
slík þjónustuverkefni á vinnustöðum
fatlaðra. Annars vegar er um að ræða
vinnustaði sem laða almenning að
með þjónustu sinni. Hins vegar er um
að ræða verktakastarfsemi utan
veggja vinnustaðanna. Sem dæmi um
starfsemi af þessu tagi er hverskyns
umhirða opinna svæða, umsjón með
opinberum byggingum og umsjón
afmarkaðra verkþátta innan fyrirtækja
á almennum markaði. Til að stuðla að
nýjungum í verkefnum og verkefna-
vali má vísa á rannsókna- og tilrauna-
sjóð fatlaðra, sem gegna myndi mikil-
vægu hlutverki við þessa nýsköpun.
Skipun samninganefndar til að
gera samninga um kaup og kjör
fatlaðra starfsmanna.
Á liðnum árum hefur oft verið rætt
um réttindaleysi fatlaðra starfsmanna
á vemduðum vinnustöðum. 111. grein
reglugerðar um verndaða vinnustaði
kemur þó fram að öll almenn ákvæði
kjarasamninga viðkomandi stéttar-
félaga skuli gilda á vernduðum vinnu-
stöðum auk laga og reglugerða er
varða kjaramál og réttindi fólks til
inngöngu í stéttarfélög. Þrátt fyrir
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
25