Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.1998, Blaðsíða 8

og hún vandist á í foreldrahúsum.
Sjálf hefur hún samið leikþætti fyrir
börn, sem birst hafa í Vorblóminu,
tímariti Unglingareglu I.O.G.T.,
jólasveinasögur og söguna af Tobbu
tröllastelpu, sem langaði svo í
leikskólann.
“Ég er ein af þeim sem var sífellt að
semja. Nú verð ég að hafa tilefni, eitt-
hvað sem orkar svo sterkt á mig, að
ég sest niður og skrifa.”
Ljóð Ásgerðar eru full samkenndar
með þeim sem eiga um sárt að binda.
Má þar nefna ljóðin “Samhugur” í
tilefni af snjóflóðinu í Súðavrk, og
“Utför undirmálsmanns”, öryrkja sem
var lítið sinnt á meðan hann lifði.
En þau geta líka verið glettin, eins og
“Hrossaraunir Ásgerðar” og ljóðið,
sem hún sendi Sigríði systur sinni 75
ára.
Ásgerður lumar líka á endurminn-
ingum úr Skerjafirðinum, sem hún
skrifaði niður fyrir allnokkru. Víst er
að Ásgerður á frumsamið efni í heila
bók.
Uppeldi og umhverfí hafa greini-
lega mótað konuna sem á svo sterk-
an starfsferil að baki. Stór þáttur í
lífi Ásgerðar er þó enn ótalinn, sem
hún tekur í arf frá föður sínum,
sinnir vel, - og þar hafa þau hjónin
setið saman frá æskuárum.
“Pabbi var mikill bindindismaður og
góðtemplari. Afstaða hans til þeirra
mála mótaði æskuár mín mikið. Ég
gekk í Góðtemplararegluna tíu ára
gömul og sit þar enn. I stúku gilda
sérstakir siðir sem setja fagran svip á
alla fundi, ef þeir eru vel og fallega
framkvæmdir. Þar lærði ég bæði að
stjórna fundum og skrifa fundargerðir.
Við hjónin vorum fjórtán og fimmtán
ára, þegar stúkan leiddi okkur saman.
Verið var að leggja upp í stúkuferða-
lag í einni af gömlu rútunum. Ég var
eitthvað sein fyrir og öll sæti að verða
setin. Þá var sagt við mig: “Þú verður
að sitja hjá stráknum þarna eða á
kjaftastól.” Ég valdi að setjast hjá
stráknum og segja má, - að við höfum
setið saman síðan,” segir Ásgerður
brosandi.
“Ég sæki stúkufundi, þar hitti ég
góða vini og það hentar mér vel að
hafa allt í föstum skorðum.”
- Er Góðtemplarareglan virk í
eiturlyfjavanda nútímans?
“I raun ætti hún að vera það. Samt er
eins og hún hafi ekki fylgt tímanum
nógu vel. Einmana, eldra fólk gengur
í regluna, en alltof lítið af ungu fólki.
I sambandi við vímuvandann, finnst
mér of lítið talað um að upphafið má
oftast rekja til áfengis. Alltof lítið bent
á það í umræðunni.”
- Nú stendur þú traustan vörð um
góðar og gildar reglur, sem faðir
þinn og hans kynslóð mótuðu. Datt
þér aldrei í hug að verða kennari?
“Pabbi var ekki sáttur við, að ekkert
okkar skyldi velja kennaranámið, og
setti sína síðustu von á mig. Eftir að
hafa verið sundlaugarvörður á Flúð-
um yfir sumartímann með krakkana
litla, hefði ég alveg getað hugsað mér
það. Starfið sýndi mér, hvað ég átti
gott með að umgangast börn og ungl-
inga, en þá var ég komin með stóra
fjölskyldu.
Pabbi sættist alveg við mitt starfsval,
eftir að ég fór að vinna hjá Öryrkja-
bandalaginu. Sjálfur var hann alltaf á
kafi í félagsmálum. Hann dó 1982, þá
níræður að aldri. Pabbi var afar mót-
andi persónuleiki. Segja má að tvö
barna minna feti í fótspor afa síns, hin
tvö í fótspor föður síns.”
Eiginmaður Ásgerðar er Victor
Ágústsson, fyrrverandi yfirdeildar-
stjóri hjá Landssímanum. Börn þeirra
eru: Sólveig, leikskólakennari og
þjónustustjóri í Grafarvogi, Ágúst og
Ingimar Hallgrímur rafeindameist-
arar, Victor Öm, aðstoðarskólastjóri
á Hólmavík.
Ásgerður er sannarlega ekki sest í
helgan stein, þótt hún sé búin að taka
sér frí frá störfum. Nú sinnir hún
bókum og börnum, og á örugglega
eftir að geysast eitthvað um ritvöllinn.
“Starf mitt hjá Öryrkjabandalaginu
verður alltaf hluti af mér. Og ég sé,
hvað ég má þakka fyrir góða heilsu
og öryggi, trausta vini og fjölskyldu
sem er mér dýrmætust af öllu. Mér
finnst svo gaman að vera til.”
Þú skalt hugsa um það
hvort þú hjálp getur veitt
hvar séþörffyrir hjálpfiísa hönd
og af gjöfulum hug og með gleði í sál
skaltu ganga hin ónumdu lönd.
Því sú hjálp sem þú veitir
þó sé aðeins eitt bros
sem aförlœti hjarta þíns lést
getur gefið þá örvun sem einmitt var þörf
og einmitt var Ijúfust og best.
ÁI.
Oddný Sv. Björgvins
8