Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.1998, Blaðsíða 23

Aldraðir og öryrkjar sjá lítið af góð-
ærinu. Það er til skammar að greiðslur
til þeirra hafa hvorki fylgt verðlags-
né launaþróun.”
Um þá almennu þjóðarhamingju
sem lýst hafði verið spurði Guð-
mundur Arni Stefánsson: “Er ekki
líka allt eins og best verður á kosið hjá
fötluðum og öryrkjum? Það hefur
sennilega verið fyrir algeran mis-
skilning að þeir stóðu varðstöðu fyrir
utan Alþingishúsið í kvöld og minntu
á skammarleg kjör sín, kjör sem eru
ekki mönnum bjóðandi.”
Hvaða einkunn á að gefa
slíkri stjórn?
Bryndís Hlöðversdóttir sagði:
“Svipmót sérhagsmunaaflanna sem nú
eru við stjórnvölinn blasir hvarvetna
við og hin áhrifamikla mótmælastaða
sem við sáum á Austurvelli í kvöld
segir sína sögu.“
Næst síðastur á mælendaskrá var
Ögmundur Jónasson. Hann sagði:
“Hér fyrir utan Alþingishúsið í kvöld
safnaðist saman hópur fólks með
kyndla sem krefst réttlætis fyrir
öryrkja.” Síðan rakti Ögmundur
hvernig mannréttindi öryrkja væru
brotin með skerðingu bóta vegna tekna
maka þeirra og sagði: “Baráttu-
hópurinn fyrir utan Alþingishúsið í
kvöld lýsti á þessar staðreyndir, en
innan dyra talaði forsætisráðherra
íslands um góðærið, sæll og glaður yfir
því hvað allt væri gott. En auðvitað er
skýring á þessu misræmi.
Ríkisstjómarþjóðin er ekki sú sama
þjóð og stóð hér utan dyra. Utan dyra
var ekki stórefnafólk. Utan dyra voru
ekki fjármangarar eða kvótabraskarar
sem borga ekki eina einustu krónu til
samfélagsins þótt þeir braski með
eignir þjóðarinnar fyrir hundruð
milljóna og milljarða. Utan dyra var
ekki þjóð Davíðs Oddssonar.” Eftir að
hafa nefnt þá ágætiseinkunn sem
ísland hefði fengið hjá Alþjóðagjald-
eyrissjóðnum spurði þingmaðurinn:
“En hvaða einkunn á að gefa ríkis-
stjórn sem sendir fátækt fólk til að afla
matar og fá fyrir klæðum sínum til
Hjálparstofnunar kirkjunnar og Rauða
krossins eins og fram kom í fréttum
sjónvarpsins í kvöld?”
Aðrir sem tóku afstöðu með öryrkj-
um voru Kristinn H. Gunnarsson,
Steingrímur J. Sigfússon, Sighvatur
Björgvinsson, Kristín Astgeirsdóttir
og Guðný Guðbjörnsdóttir. Enginn
þingmanna talaði beinlínis gegn
hagsmunum öryrkja, en undir lok
þessarar umræðu tók Halldór
Asgrímsson öðru sinni til máls og
sagði þá m.a: “Auðvitað eru margir
sem eiga bágt. Auðvitað eru það
margir sem þurfa að hafa það betra
og auðvitað eru margir sem vilja hafa
það betra. Hefur það ekki alltaf verið
þannig og mun það ekki alltaf verða
þannig?”
Kirkjunnar menn kveðja
sér hljóðs
Daginn eftir hina þöglu mótmæla-
stöðu við Alþingishúsið sendi Hjálp-
arstofnun kirkjunnar frá sér fréttatil-
kynningu þar sem sagði m.a: “Hjálp-
arstofnun kirkjunnar vill koma því á
framfæri að hún styður heilshugar
baráttu öryrkja fyrir kjarabótum.” í
tilkynningunni segir stofnunin enn
fremur: “Hjálparstofnun kirkjunnar
telur ófært að frjáls félagasamtök
gangi á þennan hátt inn í hlutverk hins
opinbera og hvetur ráðamenn til þess
að bæta svo net almannatrygginga að
þeir sem þurfa á því að halda geti
skapað sér mannsæmandi líf.”
Er þetta í annað sinn á stuttum tíma
sem kirkjunnar menn sjá ástæðu til að
setja ofan í við stjórnvöld vegna
meðferðar þeirra á öryrkjum, en á
prestastefnu 1997 var samþykkt
afdráttarlaus yfirlýsing þar sem
stjómvöld eru hvött til að leiðrétta það
ranglæti sem prestar segja að felist í
skerðingu tekjutryggingar vegna
tekna maka.
G.Sv.
Úr hugarfylgsnum
Inn á hugans lendur læðist hljótt
Ijúfust mynd um horfin bernskujól.
Himnesk ró á heiðri jólanótt
helgi friðar veitti öllum skjól.
Ungur sveinninn las um lífsins mátt,
lausnarann er kærleik bauð og sátt.
Blíð er myndin, vafin birtu og yl
blikar minning foreldra um leið.
Ó hve lengi hafði ég hlakkað til
hugarfylgsnin geymdu töfraseið.
Tíminn líður, allt er orðið breytt,
enn fá jólin kærleiksbirtu veitt.
Geyma skulum barnsins gleði í sál,
gefum okkur birtunni á vald.
Enn skal hlýtt á barnsins bænamál
burt þá víkur skuggans rökkurtjald.
Köllum enn á kærleika og frið
krjúpum enn í lotning jötu við.
H.S.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
23