Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.1998, Blaðsíða 22
Þögul réttlætiskrafan borin fram með blysum.
ÞÖGUL MÓTMÆLASTAÐA
VIÐ ALÞINGI
Við upphaf umræðu um
stefnuræðu forsætisráðherra
voru á fjórða hundrað
öryrkjar, aðstandendur þeirra og vinir,
búnir að koma sér fyrir framan við
Alþingi með logandi kyndla á lofti.
Veður var kyrrt og hvergi heyrðist
hljóð, utan snarkið í brennandi eld-
inum. í haustmyrkrinu hafði myndast
ein logandi keðja sem teygði sig
óslitin frá Landsímahúsinu að Hótel
Borg. Þessi þögla mótmælastaða dró
til sín athygli þeirra sem leið áttu um,
fjölmiðlafólks og þeirra þingmanna
sem voru hver af öðrum að mæta til
fyrsta stjórnmálauppgjörs vetrarins.
Gjá milli þings og þjóðar
Auk dagblaðanna voru Ríkis-
útvarpið, Sjónvarpið og Stöð 2 á
staðnum. í viðtölum við forsvarsmenn
mótmælastöðunnar kom fram að
fólkið væri saman komið til að vekja
athygli á því að almannatryggingar á
Islandi risu ekki lengur undir nafni og
stæðust engan samanburð við þau
lönd sem sambærilegust væru okkur
í þjóðartekjum. Verið væri að vekja
athygli á því að hér á landi væri örorka
ávísun á hreina fátækt, enda svo
komið að rúmur helmingur skjól-
stæðinga Hjálparstofnunarkirkjunnar
og Rauða kross íslands væru öryrkjar,
fólk sem vegna fötlunar og oft alvar-
legra veikinda hefði ekki til hnífs og
skeiðar.
Fram kom í máli talsmanna hóps-
ins að þótt meirihluti Alþingis virtist
telja það til vinsælda fallið að halda
örorkubótum lágum sýndi viðamesta
könnun sem nýlega hefði verið gerð
á viðhorfum íslendinga til þessara
mála að þjóðin væri búin að fá sig
fullsadda af því hvernig farið væri
með öryrkja hér í einu ríkasta landi
veraldar. Samkvæmt þessari um-
fangsmiklu rannsókn Félagsvísinda-
stofnunar Háskóla íslands virtist gjá
hafa myndast í þessurn efnum milli
hugsunarháttar þingmanna og al-
mennings.
Þingmenn taka undir með
öryrkjum
I umræðunum innandyra vísuðu
margir þingmenn til hinnar þöglu
mótmælastöðu utandyra. Margrét
Frímannsdóttir sagði: “Á sama tíma
og ríkisstjórnin hælir sér af því hvað
allt sé nú í lukkunnar velstandi er hér
fyrir utan húsið hópur öryrkja að vekja
athygli okkar sem hér störfum á
Alþingi á því að ríkisstjórn einnar
ríkustu þjóðar í heimi telur þjóðina
ekki hafa efni á mannsæmandi
almannatryggingakerfi.” Kristín
Halldórsdóttir sagði: “Einn þeirra
þjóðfélagshópa sem líklega hafa ekki
verið spurðir um hamingjustigið á
heimilum þeirra í mælingavinnu
hinna erlendu þjóðarpúlsa eru
öryrkjar. Þeir hafa einmitt nú síðustu
vikurnar vakið verðuga athygli á því
misrétti sem þeir búa við en ýmsir
hafa áreiðanlega ekki gert sér grein
fyrir. Þær eru ófagrar reynslusögurnar
sem við höfum heyrt að undanfömu
um ómannúðlega stöðu öryrkja í
þjóðfélaginu, um niðurbrot sjálfsvirð-
ingar einstaklinga og um höfnun þessa
hamingjusama og óspillta samfélags
sem forsætisráðherra er svo hreykinn
af.”
Hjörleifur Guttormsson sagði að
forsætisráðherra hefði flutt þingi og
þjóð rnikla góðærismessu. “Auðvitað
ber að fagna því að vel árar,” sagði
Hjörleifur. “En því miður njóta ekki
allir þessa góðæris. Fjölmennir hópar
í samfélaginu búa við skertan hlut.
22