Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.1998, Blaðsíða 13

Endurskoðendur voru endurkjömir en
þeir eru: Tómas Sturlaugsson og
Vigfús Gunnarsson.
Að loknum kosningum tóku
vinnuhópar til óspilltra mála og að
loknu stuttu kaffihléi skiluðu þeir af
sér. Framsögumenn hópanna voru:
Guðríður Olafsdóttir fyrir félags-
málahóp, Þorsteinn Jóhannsson fyrir
atvinnumálahóp, Olafur H. Sigur-
jónsson fyrir menntamálahóp, Haukur
Þórðarson fyrir búsetuhóp og Garðar
Sverrisson fyrir kjaramálahóp.
Nokkrar umræður urðu um álit hóp-
anna og m.a. mótmælti Arnór Péturs-
son mjög harkalega miðkafla kjara-
málaályktunar um að grunnlífeyrir
upp á 45 þús kr. á mánuði til þess sem
yrði öryrki fyrir tvítugt skyldi svo
lækka um 1.4 % fyrir hvert ár eftir
það sem örorka kæmi síðar til sögu.
Alyktunin var þó samþykkt óbreytt
með yfirgnæfandi meirihluta.
Annars eru ályktanir birtar sér hér
í blaðinu.
Undir liðnum : Önnur mál sagði
fundarstjóri Þórir Þorvarðarson fréttir
af íslenzkri Getspá og sagði horfur
hafa vænkast á ný. Jókerinn seldist
rnjög vel og síðan hefði hinn sjöfaldi
vinningur síðustu viku á undan heldur
betur breytt myndinni.
Formaður flutti svo nokkur vel
valin lokaorð, þakkaði afar mál-
efnalegan fund, góðan undirbúning
starfsfólks, ágæta og röggsama
fundarstjórn þeirra Valeyjar og Þóris
og fundarriturunum Kristínu og Helga
þeirra greinargóðu vinnu. Bað menn
svo vel að lifa og sagði fundi slitið
laust fyrir kl. 17. Það varð til að
skyggja á annars ágætan aðalfund að
Harpa Njáls félagsfræðingur og
forstöðumaður innanlandsaðstoðar
Hjálparstofnunar kirkjunnar sem átti
að flytja erindi um fátækt á Islandi
með tilliti til öryrkja var veik og komst
ekki á fundinn af þeim sökurn.
Hin nýja skipan með útsendingu
skýrslna og reikninga fyrir aðal-
fundinn virtist gefast hið bezta og
lýstu margir yfir mikilli ánægju með
það að fá öll helztu fundargögn
fyrirfram.
H.S.
Grátt gaman Jóns
Hlöðvers Askelssonar
(og ekki fyrir viðkvæma)
Fáein formálsorð: Ritstjóri
rakst á skemmtilegar sögur
og frásagnir í afmælisblaði
Sjálfsbjargar á Akureyri, sem er
hið glæsilegasta og læsilegasta.
Þar á meðal átti Jón Hlöðver
tónskáld ágæta rispu, sumt hafði
hann áður látið ritstjóra hafa, en
hitt fékk ritstjóri góðfúslegt leyfi
til að birta hér. Eitthvað kannast
nú ritstjóri við söguna um Ópal-
pakkann en ekki meira um það.
Og hér koma þær hver annarri
betri:
Tilvonandi forsíðufrétt
Hér kemur ein sönn saga úr
borginni. Kaupmaður í Reykja-
vrk, sem verið hefur spastískur allt
sitt líf, hitti þjóðþekktan einfættan
vísnasöngvara og skáld í Aust-
urstræti. Þeir höfðu daginn þann
fengið samhljóða bréf frá Trygg-
ingastofnun ríkisins, þar sem
krafist var endumýjunar á læknis-
vottorði um fötlun þeirra beggja
svo þeir gætu fengið örorkubætur
áfram. Eftir að hafa hneykslast
um stund yfir þessu fávíslega
bréfi, drifu þeir sig upp á skrif-
stofu Tryggingastofnunar og
fengu viðtal við yfirlækninn.
Kaupmaðurinn hafði engar vöflur
á erindinu og sagði: “Við viljum
láta þig vita að þegar ég læknast
af spasmanum og fóturinn fer að
vaxa á vin minn, verður því slegið
upp á forsíðu Moggans.”
Ópal-pakkinn
Virtur þingmaður og mikill
talsmaður fatlaðra gerði sín
daglegu kaup hjá þessurn sama
kaupmanni. Þegar þingmaðurinn
kom að kassanum keypti hann
jafnan einn rauðan Ópal og var þá
vanur að segja: “Svo bið ég um
einn rauðan.” Þess má geta að sá
litur var honum síst á móti skapi.
Svo var það einn daginn að rauður
Jón Hlöðver Áskelsson.
Ópal var ekki til og þingmaðurinn
hálfhvíslaði: “Áttu hinn litinn?”
Einbjörn
og Tvíbjörn
Vinir mínir þrír ætluðu að hjálpa
mér upp hænsnastiga inn um dyr á
ófrágengnu húsnæði sem við ætl-
uðum að funda í. Tveir ýttu aftan
á mig og einn stóð í dyragættinni
og togaði. Þetta var því nokkurs
konar “Einbjörn”. Þrepin voru
fjögur eða fimm og þegar ég var
að færa annan fótinn upp í eina
rimina, rann hann niður og ég stóð
aðeins á hinum fætinum. Þá brá
öðrum félaganum á bakvaktinni
svo við, að í örvæntingu sinni fór
hann að toga í fótinn sem ég stóð
í. Sá í dyragættinni mátti hafa sig
allan við að toga á móti svo ég
rynni ekki niður. Það lukkaðist
eftir allmikið japl, jaml og fuður.
" J.H.Á.
Með beztu kveðjum og þökk frá
ritstjóra norður yfir heiðar.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
13