Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1999, Side 47

Endurnýjun
Þýðing Jóhannesar Ólafssonar á ljóði Stepéns Mallernés.
Afar veikt hefur dapurt vorið tekið við
af vetri, árstíð rólyndis, hreini vetur,
og inni í búri mínu heyri ég klökkan blóðnið.
Blýþungur leiðinn upprisu mína letur.
Hvítþvegið dægrið er hlýtt undir kúpunni minni
sem hringur úr járni vefst um eins og aldrað grafhús
og eftir veikan draum, fagran, reika ég vingull í sinni
um döggvot engi, hvar bláklukkur bjóða mér dús.
Þá fell ég og taugar mínar eru í ósátt við ilm trjánna,
þreyttar og meitla með andliti mínu gröf fyrir draum minn
bora sig niður í jörð þar sem liljurnar gróa upp í blánna.
Ég doka altekinn eftir að kalli mig tómleikinn.
Á meðan skellihlær það bláa yfir runnanum dátt.
Svo margir blómstrandi fuglar fljúga í sólarátt.
Jóhannes Ólafsson
Þýðandinn er geðfatlaður öryrki, sem býr á sambýli.
Hlerað í hornum
Nonni þótti nú ekki alltof gáfaður og
stundum voru menn að gantast með
það að líklega væri nú hundurinn hans
gáfaðri en Nonni. Einn daginn var
Nonni hins vegar hundlaus úti að
ganga og nágranninn spurði hverju
þetta sætti. “Eg þvoði honum og hann
dó”, kjökraði Nonni.
“Ekki hefur hann nú dáið af því?”
spurði nágranninn.
Þá brast Nonni í grát og sagði: “Jú,
ég held það hafi verið þurrkarinn”.
+++
Gjaldkeri sveitarfélagsins var ber-
sköllóttur og þurfti því ekki að greiða
sér, en margir komu auðvitað til hans
til að greiða skuldir sínar.
Samstarfsmaður hans lagði þessa
skemmtilegu gátu fyrir þá sem komu
á skrifstofuna og gat enginn ráðið:
“Hver er það sem aldrei greiðir sér en
aðrir greiða oft?”
Og munu menn af framansögðu vita
svarið.
+++
Jón sagði Gunnari vini sínum svo frá:
“Eg er orðinn dauðhræddur um að
konan mín fari alvarlega á bak við mig
og haldi jafnvel framhjá mér.” “Og
af hverju í ósköpunum heldurðu það”,
sagði Gunnar. “Jú, sjáðu til, hún kom
ekki heim í gær fyrr en undir hádegi
og þegar ég spurði hana sagðist hún
hafa verið hjá Siggu systur sinni, sem
væri svo veik”.
“Nú og gat það ekki bara verið satt”,
sagði Gunnar. “Nei, aldeilis ekki, því
ég var hjá henni Siggu systur hennar
alla nóttina.”
+++
Lögreglumaðurinn mætti Jóni slag-
andi fullum og heldur betur reikulum
í spori, enda gekk Jón með annan fót-
inn á gangstéttinni en hinn nær alltaf
í göturæsinu við hliðina.
Jón greip í lögreglumanninn og spurði
skelfdur hvort hann væri örugglega
blindfullur og lögreglumaðurinn
sagði að besta sönnunin fyrir því væri
sú að hann hitti ekki gangstéttina betur
en þetta. Þá sagði Jón alls hugar feg-
inn: “Mikið er ég feginn, því ég var
orðinn dauðhræddur um að ég væri
orðinn eitthvað bæklaður”.
+++
Viagraplásturinn er mikið í umræðu
manna á meðal og nú er hann aldrei
kallaður annað en: Vinur litla manns-
ins.
HJARTAVERND
Bæklingur frá
Hjartavernd
Hjartavernd hefur gefið út nýjan
bækling. Ber hann heitið
HJARTAVERND FYRIR ÞIG. Þar
er m.a,. sagt frá niðurstöðum rann-
sókna Hjartaverndar en þær hafa m.a.
leitt í ljós að þrír áhættuþættir sem
skipta mestu máli við hjarta- og æða-
sjúkdóma hérlendis eru: reykingar,
blóðfitutruflanir og hækkaður
blóðþrýstingur. Einnig er sykursýki
stór áhættuþáttur. Eins em í bæklingn-
um almennar ráðleggingar Hjarta-
verndar til almennings. Bæklinginn er
hægt að nálgast í apótekum eða á
skrifstofu hjartaverndar.
Af öfugmælum í
öfugmælavísum
Hingað hringdi hún Elín Þorbjarn-
ardóttir og kvaðst hafa fengið leið-
réttingu frá vísum manni á einni vísu
sinni í síðasta blaði. Þetta er þriðja
síðasta vísan: Hálfdauðan o.s.frv.
Vísuna telur þessi vísi maður eiga að
vera svona:
Fljúgandi ég sauðinn sá,
Saltarann hjá tröllum,
hesta skeiða um höfin blá,
hoppa skip á fjöllum.
Og svo bað Elín mig að leiðrétta
leiða prentvillu í síðustu vísunni:
Letin í stað leitin að sjálfsögðu og
upphafið því:
Letin oftast lánast best
að Ijúka í flýti störfum.
Og þá er réttum öfugmælum alla
leið til skila komið.
H.S.
fréttabréf öryrkjabandalagsins
47