Íþróttablaðið - 01.11.1991, Blaðsíða 41

Sveinn Björnsson, forseti ÍSÍ skrifar undir samstarfssamning á íþróttasviðinu
við Eystrasaltsríkin í maí s.l.
syn væri fyrir alla er sæti ættu í yfir-
stjórn, að fylgjast með störfum félag-
anna til þess að vita hvar skórinn
kreppti mest að í grasrótinni. Enda
lagði hann ávallt áherslu á það, að
félagsstörfin í íþróttafélögunum væru
undirstaðan að gróskumiklu íþrótta-
starfi í landinu.
Eftir að Sveinn tók að sér stjórnar-
störf hjá ÍSÍ hlóðust á hann margs-
konar viðbótarstörf. T.d. samþykkti
íþróttaþing árið 1966, að koma upp
stóru íþróttamóti á 10 ára fresti, það
fyrsta skyldi haldið 1970. Mót þetta
var nýmæli og þurfti að skipuleggja
það frá grunni. Var Sveinn fenginn til
þess að vera formaður nefndar sem
sjá átti um allan undirbúning og
framkvæmd. Formennskan fór hon-
um svo vel úr hendi, að mótið varð
strax það stærsta sem þá hafði verið
haldið. Var þá ákveðið að halda
áfram með slík mót og var Sveinn
valinn þar til forystu bæði árið 1980
og 1990.
Árið 1969 er Sveinn kosinn fulltrúi
ÍSÍ í íþróttanefnd ríkisins og átti hann
sæti í þeirri nefnd til dauðadags. Þar
vann hann mikið starf fyrir alla lands-
byggðina m.a. með því að leitast við
að auka það fé, sem ríkisvaldið veitti
til styrktar íþróttamannvirkjum víttog
breitt um landið. Samkvæmt lögum
átti að veita ákveðið hlutfall af kostn-
aði íþróttamannvirkja í styrk til
byggjenda, en aldrei var hægt að
standa við það fyrirheit. Nefndin
hafði einnig með að gera úthlutun úr
félagsheimilasjóði. Lengst af var sá
sjóður einnig févana. Sveinn beitti
sér því mjög fyrir því að framlög til
þessa sjóðs yrðu hækkuð til muna. I
því sambandi þurfti að fá alþingis-
menn til að hækka framlagtil þeirra á
fjárlögum. En það var ávallt þungt
fyrir fæti með slíkt. En það einkenni-
lega var, að stundum komu alþingis-
menn til hans og báðu hann um að
hækka framlag til félagsheimila í sín-
um byggðarlögum. Sveinn var rétt-
sýnn íöllumsínumgjörðumoglofaði
að skoða hvert mál fyrir sig. En hann
fékk við slíkar heimsóknir kærkomið
tækifæri til að benda alþingismönn-
um á, að þeir gætu leyst þessi mál
með hærri framlögum frá Alþingi.
Árið 1970 var Sveinn kjörinn vara-
forseti ÍSÍ ogtókað sérenn aukin störf
hjá sambandinu. Við það jukust m.a.
ferðalög mikið innanlands og utan.
Lagði hann sig mjög fram um að
mæta á sem flestum héraðsþingum
íþróttamanna um land allt. Var það
ávallt vel þegið af heimamönnum,
enda hafði Sveinn ávalltfrá mörgu að
segja um framvindu íþróttamála í
landinu, svo og leggja á ráðin um
stefnumarkandi mál fyrir næstu fram-
tíð. Á þennan hátt má segja, að hann
hafi haldið um púls íþróttahreyfing-
arinnar í áraraðir.
Enn bætti Sveinn við sig mikilvæg-
um verkefnum 1973, er hann var
kjörinn varaformaður Ólympíu-
nefndar íslands. Starf nefndarinnar er
m.a. fólgið íþví, aðaflafjártil styrktar
þeim er valdir eru til keppni á Ól-
ympíuleikunum, svo og til að kosta
alla för íþróttamanna á leikana.
Þá eru mikil samskipti við Ólymp-
íunefndir annarra þjóða. Sveinn
vann mikil störf í þágu nefndarinnar
af mikilli fyrirhyggju. Fjórum sinnum
var hann valinn aðalfararstjóri á Ól-
ympíuleikana, en það er þrotlaus
vinna frá morgni til kvölds meðan á
leikunum stendur, en það eru 20
dagar. Þá mætti hann mjög oft á al-
þjóðafundum hreyfingarinnar.
Skýrslur sem Sveinn gaf eftir slíka
fundi, voru eftirsóknarverðar fyrir þá
sem heima sátu vegna þess hversu
greinargóðar og nákvæmar þær voru
um allt sem fram fór á viðkomandi
fundi. Slíkar skýrslur eru ekki aðeins
mikils virði fyrir líðandi stund, heldur
einnig fyrir alla framtíð, þar sem þar
kemur fram hið umfangsmikla al-
þjóðastarf, sem við tökum nú þátt í á
íþróttasviðinu.
Þegar fyrrverandi forseti ÍSI lét af
störfum árið 1980, var Sveinn sjálf-
kjörinn forseti sambandsins, enda
hafði hann þá sýnt í verki, að enginn
væri hæfari en hann, að veita heild-
arsamtökum íþróttamanna forystu.
Eitt af fyrstu verkum eftir kjörið var
að veita Íþróttahátíð ÍSÍ forystu og
stjórna henni. Allir luku upp lofsorði
fyrir frábæra skipulagningu mótsins,
enda lagði hann ávallt mikla vinnu í
allan slíkan undirbúning. Skipti þá
engu þótt hann yrði að leggja nótt við
dag til að setja saman tímaseðla um
alltmótiðog komaslíkum upplýsing-
um til stjórnenda einstakra íþrótta-
hópa og liða. Sjálfur var hann svo
yfirleikstjóri, sem tryggði að allt færi
fram samkvæmt fyrirfram gerðri
stundaskrá.
Sveinn hafði ávallt mikinn hug á
að bætafjárhag íþróttahreyfingarinn-
ar. Engum var kunnugra en honum
um bágan fjárhag, er stóð hreyfing-
unni fyrir þrifum. Þess vegna lagði
hann ofurkapp á að Islenskri getspá,
„Lottó", yrði hrint af stað, enda hafði
ÍSÍ þá einkaleyfi á slíku happdrætti.
Eftir mikla baráttu varð honum að ósk
sinni og fyrirtækið tók til starfa fyrir 5
árum, að vísu í samvinnu við aðra, að
ósk Alþingis. Fyrirtæki þetta hefur
dafnað og vaxið og er nú undirstaðan
að margháttuðum framkvæmdum
íþróttahreyfingarinnar um iand allt.
Byggingarmál heildarsamtakanna
lét Sveinn mikið til sín taka. Hann
vildi skapa þeim sem besta vinnuað-
stöðu í íþróttamiðstöðinni. Honum
var Ijóst, að án slíkrar aðstöðu gætu
sérsamböndin ekki innt skyldur sínar
við félög og héraðssambönd á lands-
byggðinni, þess vegna lagði hann á
41