Íþróttablaðið - 01.11.1991, Blaðsíða 42

ráðin um það fyrir þremur árum að
íslensk getspá og ÍSÍ byggðu viðbót-
arbyggingu við íþróttamiðstöðina í
Laugardal. Fyrsti hluti byggingarinn-
ar hefur þegar verið tekinn í notkun,
en fullgerð verður hún eftir eitt og
hálft ár. Vandi sérsambandanna
verður þá leystur fram á næstu öld.
Til að tryggja að mál þetta gengi sam-
kvæmt áætlun tók Sveinn að sér for-
mennsku í byggingarnefndinni.
Til að íþyngja ekki fjárhag ÍSÍ um
of tekur heldur lengri tíma að Ijúka
byggingunni, það var mikil ánægja
Sveins að sjá að verkinu gæti verið
lokið samkvæmt áætlun, áður en yfir
lauk. Byggingin verður óbrotgjarn
minnisvarði um framsýni Sveins.
Hér hefur aðeins verið drepið á
nokkuraf hinum umfangsmiklu störf-
um Sveins í þágu íþróttahreyfingar-
innar, en hann lagði víðar gjörva
hönd að verki. Hann sat í átta ár í
stjórn íþróttaráðs Reykjavíkur, þar af
átta ár sem formaður.
Hann átti sæti í hátíðarnefnd
Reykjavíkur, er sá um hátíðarhöld
vegna 1100 ára íslandsbyggðar.
Margir héldu að Sveinn væri á
launum hjá íþróttahreyfingunni en
sco var ekki. Hvergi þáði hann laun
fyrir sína umfangsmiklu vinnu, sem
kallaði hann daglega til starfa. Sveinn
rak sitt eigið fyrirtæki, Skósöluna,
Laugavegi 1. Eftir langa kvöldfundi
varð hann því oft að fara á sinn
vinnustað og undirbúa starfið þar
fyrir næsta dag.
Fyrir undirritaðan var það mikið
happ og ánægja að fá tækifæri til að
starfa með Sveini Björnssyni um 40
ára skeið að framgangi íþróttamála
og kynnast dugnaði, framsýni og
vinnuþreki hans. Heilsteyptar tillög-
ur hans léttu störfin hjá öðrum og
sérstök ánægja var að vinna að fram-
gangi þeirra. Samstarfsmenn í
Ólympíunefndinni þakka frábær
störf og árangursríkt samstarf.
Fyrir hin umfangsmiklu félagsstörf
hafði Sveinn verið sæmdur mörgum
æðstu heiðursmerkjum íþróttahreyf-
ingarinnar hér og á Norðurlöndum,
þá hafði hann hlotið viðurkenningu
frá Alþjóðaólympíunefndinni og for-
seti íslands sæmdi hann riddara-
krossi fálkaorðunnar.
Sveinn var tvíkvæntur. Fyrri kona
hans var Áslaug Jónsdóttir, en hún
lést 1960. Þau eignuðust tvö börn,
Margréti og Björn. Eftirlifandi kona
Sveins er Ragnheiður G. Thorsteins-
son, þau eignuðust einnig tvö börn,
þá Geir og Svein. Ávallt hefur fjöl-
skyldan verið einkar samhent og hún
studdi Svein í hinum umfangsmiklu
störfum hans. Margoft var Ragnheið-
ur með honum á hinum mörgu ferð-
um, sem hann þurfti að fara á vegum
íþróttahreyfingarinnar. Var mér vel
kunnugt um að það kunni Sveinn vel
að meta og var hans styrkur.
Að leiðarlokum mun ég ávallt
minnast góðs vinar, sem starfaði alla
tíð með frábæru viljaþreki, heilshug-
ar í þágu æsku þessa lands.
Gísli Halldórsson, heiðursforseti
ÍSÍ
Hinsta kveðja
Við fráfall Sveins Björnssonar er
horfinn af sjónarsviðinu einn af
þekktustu og áhrifamestu forystu-
mönnum íþróttahreyfingarinnar.
Tíminn og orkan sem hann lagði af
mörkum á vettvangi íþróttanna var
með ólíkindum. Enda er það degin-
um Ijósara að með starfi sínu að fram-
gangi og eflingu íþróttanna, öðlaðist
Sveinn ákveðna lífsfylIingu sem hon-
um var mikils virði. Með sanni má
segja að íþróttirnar og velferð þeirra
hafi verið hans hálfa líf.
Islensk íþróttahreyfing stendur í
ómældri þakkarskuld við Svein
Björnsson og þá ekki síður við fjöl-
skyldu hans, sem skildi hugsjónastarf
hans og studdi hann og hvatti til fórn-
frekra starfa.
Allur sá mikli fjöldi karla og
kvenna sem hefur tekið þátt í forystu-
störfum í íþróttafélögum, bandalög-
um, samböndum og öðrum ábyrgð-
arstörfum kunni að metaSvein. Hann
var mikilhæfur foringi, vinsæll og
vellátinn.
Sveinn Björnsson var myndarlegur
maður á velli, hávaxinn og höfðing-
legur. Hann hafði þægilega fram-
komu, háttvís og prúður og bauð af
sér einstaklega góðan þokka.
Eitt af hans síðustu formlegu verk-
um, sem forseti ÍSÍ, var að undirrita
samstarfssamning við virt fyrirtæki
hér í borg þar sem gert er ráð fyrir 2ja
árafjárhagsstuðningi vðeflingu ungl-
ingastarfs á vegum ÍSÍ.
í jafn fjölmennri og margþættri
hreyfingu sem íþróttahreyfingin er,
getur oft verið stormasamt og skiptar
skoðanir. Hart getur verið barist, rétt
eins og á sjálfum vettvangi keppnis-
íþróttanna. Sveinn Björnsson fórekki
varhluta af þessari staðreynd, fremur
en flestir aðrir sem til forystu eru
kjörnir. Hann lét þó ekki deigan síga
og fékk notið þess að sjá mörg af
sínum mestu áhugamálum verða að
veruleika. Það var honum mest virði.
Sveinn var helsjúkur maður undir
það síðasta. Það var öllum Ijóst og
einnig honum sjálfum. En slíkur var
hugurinn og þrekið að hann lét veik-
indin ekki aftra sér frá því að starfa og
standa uppréttur til hinstu stundar.
Hann varðveitti hetjulundina og
keppnisandann fram á síðasta fund,
fram á síðustu stund. Hann lifði og dó
eins og sönnum íþróttamanni sæmir.
Minning hans mun lifa.
Framkvæmdastjórn ÍSÍ
42