Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1970, Qupperneq 8

6 ÍSLENZKAR LANDBÚNAÐARRANNSÓKNIR
tilrauna á Korpúlfsstöðum. En í Þykkvabæ
var hins vegar ákveðið að auka fosfór- og
köfnunarefnismagnið nokkuð, jafnframt
[iví sem fosfór- og köfnunarefnislausir liðir
voru felldir niður.
Árið 1967 var ákveðið að sannreyna í
Þykkvabæ þá tilraunaliði (áburðar-
skammta), sem beztan árangur höfðu gel-
ið áður. Jafnframt voru þeir kalí-liðir, sem
minnstu máli þóttu skipta, felldir niður.
Þá var enn frentur minnkað fosfórmagnið,
svo að það varð hið sama og árið 1965.
Ekki þótti samt ástæða til að halda tilraun-
inni áfram á Korpúlfsstöðum, þar sem sýnt
þótti, að ekki mundu frekari upplýsingar
fást þar, sem máli skipta í þessu sambandi.
Arfi var nokkur á hverju ári í tilraun-
inni á Korpúlfsstöðum, og var honum eytt
með „Stam“ samkvæmt leiðbeiningum
framleiðanda. í Þykkvabæ bar aðeins á
arfa árið 1966. Var honum eytt með trölla-
mjöli til samræmis við það, sem kartöflu-
ræktendur þar gerðu. Þetta jók að sjálf-
sögðu magn köfnunarefnis í tilrauninni
það árið.
Stœrð tilraunareitanna, þ. e. fjöldi kart-
aflna í hverjum reit, var ætíð hin sama á
Korpúlfsstöðum eða 15 niðursettar kartöfl-
ur í hverjum reit. Svo var einnig í Þykkva-
bæ árin 1964 og 1965. Við upptöku að
hausti var fjöldi kartöflugrasanna talinn
og heildaruppskera hvers reits vegin. Hún
var síðan umreiknuð sem uppskera eftir
15 grös, ef færri höfðu verið upptekin,
vegna þess að ætíð misfórst eitthvað af
grösunum, m. a. nokkur úr stöngulsýki, að
því er talið var.
Árið 1966 voru settar 35 kartöflur í
hvern reit í Þykkvabæ, en upptekin grös
voru 15. Árið 1967 voru settar 25 kartöflur
í hvern reit, og heildaruppskera hvers reits
vegin, eftir að fjöldi grasanna hafði verið
talinn. Til samræmis við niðurstöðu fyrri
ára var uppskeran síðan umreiknuð sem
uppskera eftir 15 grös í reit.
Sáðbil var ætíð 60 cm milli raða og 30
cm milli kartaflna í hverri röð.
Útsœði, sem notað var, voru „Rauðar ís-
lenzkar" (Ólafsrauðar), stofnútsæði A,
nerna árið 1967 var notað stofnútsæði B.
Útsæði þetta reyndist jafnan mjög mis-
jafnt að stærð og gæðum og ekki alveg
laust við sjúkdóm. Miklu minna bar þó á
sjúkdómum í tilrauninni á Korpúlfsstöð-
um en í Þykkvabæ, og kann það að stafa
af mismunandi skilyrðum (hitastigi) í jarð-
veginum. Það var öll árin keypt frá Græn-
metisverzlun landbúnaðarins.
Áburðartegundir í tilrauninni voru
brennisteinssúrt ammóníak, brennisteins-
súrt kalí og þrífosfat. Kalíi og þrífosfati
var venjulega dreift, áður en sett var nið-
ur, en köfnunarefninu var hins vegar
dreift yfir kartöfluraðirnar að niðursetn-
ingu lokinni.
TILRAUNANIÐURSTÖÐUR
Þykkvibcer.
Upphafsár tilraunarinnar, árið 1964,
eyðilagðist tilraunin að mestu. Ástæðan var
sú, að of grunnt var sett í sandinn, svo að
spírur sviðnuðu á mörgum kartöflum.
Vantaði því mikið á, að öll grös kærnu
upp. Þessi sviðnun var af staðkunnugum
mönnum talin stafa af því, að á sólríkum
dögum verður sandurinn mjög heitur og
því nauðsynlegt að setja kartöflurnar nær
allt að helmingi dýpra niður en í flestum
öðrum jarðvegi. Uppskera varð þess vegna
hverfandi lítil og minnkandi með auknu
magni köfnunarefnis. Þetta bendir til, að
kartöfluspírurnar hafi frekar sviðnað með
auknum köfnunarefnisáburði. Hins vegar
voru ekki séð með neinu öryggi áhrif kalís
eða þrífosfats á uppskeruna.
Árið 1965 þótti því rétt vegna fenginnar
reynslu að minnka áburðarmagnið nokk-
uð, og átti þetta bæði við köfnunarefnis-