Skessuhorn


Skessuhorn - 28.10.2020, Blaðsíða 20

Skessuhorn - 28.10.2020, Blaðsíða 20
6 Til hamingju með 50 árin! Júlli Jóns ehf Borgarnes – Borgar örður Vöruafgreiðsla Engjaási 1 - sími 437-2030 Aldís Eiríksdóttir er iðju-þjálfi í Brákarhlíð. Hún hefur umsjón með einstak- lingsbundinni iðjuþjálfun og ýmis konar samverustundum og hóp- astarfi. Aldís var búin að kenna í grunnskóla í 25 ár þegar hún ákvað að venda kvæði sínu í kross og læra iðjuþjálfann og fór að því loknu að starfa í Brákarhlíð. „Ég sé sko ekki eftir því. Það var frá- bært að kenna en allt hefur sinn tíma, eins og sagt er. Mér fannst ég búin að skila mínu þar og þetta starf á mjög vel við mig,“ segir Al- dís. „Ég hef fram að þessu haft umsjón með vinnustofunni með þremur góðum konum. Nú höfum við breytt dálítið um áherslur í iðjuþjálfuninni og ég er búin að skila vinnustofukeflinu til þeirra frábæru kvenna sem þar vinna. Í staðinn fer ég núna upp til fólksins á hæðunum sem kemur sjaldan eða aldrei á vinnustofuna. Það er ansi stór hópur. Það hefur alltaf verið lögð áhersla á að hafa fjölbreytt viðfangsefni á vinnustofunni,“ segir Aldís. „Færni og áhugi fólksins er eðlilega á breiðu bili en það er reynt að hafa eitthvað í boði fyrir alla,“ segir hún brosandi. Auk verkefna til að vinna í höndunum sér vinnustofan líka um lestur framhaldssögu, bingó og bíósýningar. Áhersla á andlega líðan Aldís segir að iðjuþjálfun snúi ekki síður að andlegri heilsu en líkamlegri og því að sinna þörfum fólks á því sviði. „Iðja er ekki bara að vinna í höndunum eða daglegar grunnathafnir. Það er líka mikilvægt að örva hugann. Spjalla, leysa þrautir, syngja, dansa, njóta tónlistar og bókmennta eða bara hlæja að góðum bröndurum,“ segir hún. Aldís segist leggja áherslu á þessa hlið iðjuþjálfunar. Sem dæmi um það eru spjallhópar, samverustundir, fræðslustundir, spilaklúbbar og fleira. „Það eru ansi margir á hjúkrunarheimilum sem eiga í erfiðleikum með minni,“ segir Aldís. „Með þeim byggir nálgunin á því að vera saman í núinu en jafnframt að kalla fram styrkleika og færni sem býr innra með manneskjunni. Oft er það þannig að fólk er jafnvel sjálft búið að gleyma hvers það er megnugt en þegar réttar aðstæður eru skapaðar þá er eins og hulu sé lyft af viðkomandi og hann fer kannski að fara með ljóð, syngja eða dansa. Það er svo gefandi og skemmtilegt að upplifa þetta og þó að skammtímaminnið sé farið og viðkomdi muni stundina ekki lengi þá skapar hún samt vellíðan, eykur sjálfstraust og gerir lífið betra,“ útskýrir Aldís. Opnuðu kaffihús Aldís fór ásamt öðru starfsfólki Brákarhlíðar til Amsterdam fyrir rúmu ári í kynnisferð í svo kallað alzheimersþorp. Þar kviknaði hugmyndin að því að opna kaffihús í Brákarhlíð. „Við fórum þarna í þorp sem er inni í bæ en í þessu þorpi býr fólk með heilabilun. Þetta er alveg eins og smækkuð mynd af venjulegu þorpi og íbúarnir fara um eins og þá langar til. Þarna eru götur, garðar, verslanir, torg og íbúðir og fólkið á sitt heimili í þorpinu. Þarna voru myndlistarklúbbar, tónlistarklúbbar og margt fleira sem fólk gat skráð sig á sjálft og valið, kannski með aðstoð ættingja. Þarna sáum við ýmislegt sem við myndum vilja taka upp hér og höfum reyndar gert nú þegar. Við höfum til dæmis fengið myndlistarkonu til að vera með myndlistarnámskeið og það sló algerlega í gegn. Þarna kviknaði semsagt kaffihúsahugmyndin okkar. Í þorpinu voru veitingastaðir sem voru opnir bæði fyrir íbúa í þorpinu og aðra íbúa í bænum fyrir utan þorpið. Íbúarnir gátu þá komið þangað og fengið sér kaffi eða mat og ættingjar gátu komið og hitt ástvini sína. Þetta skapar raunverulegar og kunnuglegar aðstæður fyrir íbúann og ástvini hans. Það var þetta andrúmsloft sem við vildum ná með því að opna kaffihús en við þurftum vissulega að útfæra það aðeins öðruvísi hér,“ segir hún. Notaleg stemning Kaffihúsið í Brákarhlíð var opið einu sinni í viku sumarið 2019 en um veturinn var ákveðið að hafa það opið einu sinni í mánuði. Svo kom kórónufaraldurinn og kaffihúsið hefur því ekki getað verið opið í nokkurn tíma. „Þetta fór alveg fram úr okkar björtustu vonum,“ segir Aldís og brosir. „Vonandi getum við bara opnað aftur sem fyrst því þetta sló sannarlega í gegn.“ Íbúar og starfsfólk Brákarhlíðar hefur sjálft komið að öllu skipulagi og uppsetningu kaffihússins og fyrrum starfsmenn hafa einnig komið til að aðstoða. „Markmiðið er að hafa Vinnur við að skapa aðstæður fyrir fólk til að njóta lífsins Aldís Eiríksdóttir er iðjuþjálfi í Brákarhlíð Aldís ber fram köku á kaffihúsi Brákarhlíðar í febrúar. Anna S. Þórðardóttir við saumavélina í iðjunni í Brákarhlíð.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.