Skessuhorn - 28.10.2020, Page 24

10
Til hamingju með 50 árin!
Margrét Guðmundsdótt-ir var framkvæmdastjóri Brákarhlíðar, þá Dval-
arheimilis aldraðra í Borgarnesi, í
30 ár frá 1977-2007. „Ég kom þar
fyrst til starfa í ársbyrjun 1977 og
þá til að sjá um launaútreikninga
og annað bókhald,“ segir Margrét
og fær sér sæti í stofunni á heimili
þeirra Jóhannesar Ellertssonar við
Þórðargötu í Borgarnesi. Það var
svo í september sama ár sem þá-
verandi framkvæmdastjóri, Þórður
Pálmason, lét af störfum og Mar-
grét tók við. Mikil uppbygging og
breytingar áttu sér stað í Brákar-
hlíð þessa þrjá áratugi undir stjórn
Margrétar.
„Breytingarnar gerðust smátt og
smátt fyrstu árin,“ segir Margrét
og rifar upp fyrstu árin. „Heimilið
tók fyrst til starfa 31. janúar
1971 og þá með rými fyrir 29
heimilismenn, allt tveggja manna
herbergi nema eitt. Annar áfangi
heimilisins var opnaður árið 1975
og þá fjölgaði heimilismönnum
töluvert. Í byrjun árs 1983 tókum
við svo þriðja áfangann í gagnið
og þá vorum við með pláss fyrir
55-60 heimilismenn,“ segir hún.
„Með þessum stækkunum voru
fleiri eins manns herbergi tekin
í notkun, sem var mjög jákvætt,“
bætir hún við. Heimilið var fyrstu
árin aðeins dvalarheimili en 1.
janúar 1989 fékkst leyfi til að
breyta 12 plássum í hjúkrunarrými
og fjölgaði þeim svo í 20 árið 1996.
„Og það var rekið með þessum
hætti næstu árin. Það fjölgaði líka
töluvert í hópi starfsmanna. Þegar
ég byrjaði voru líklega innan við
20 starfsmenn en þegar ég hætti
voru upp undir 70 á launaskrá
en margar í hlutastörfum,“ segir
Margrét. „Þetta var bæði vegna
þess að hjúkrunarrýmum fjölgaði
og það þarf meiri umönnun með
hjúkrunarrýmum en dvalarrýmum
og svo bættum við þjónustuna.
Við fórum að leggja meira upp úr
iðjuþjálfun og allskonar afþreyingu,
handavinnu og slíku,“ bætir hún
við.
Leið vel í starfi
„Við vorum lánsöm með
samstarfsfólk þessi ár og við vorum
samheldinn og skemmtilegur
hópur,“ svara Margrét spurð hvað
standi uppúr þessi 30 ár í starfi.
„Okkur hélst vel á starfsfólki og
það voru margar konur sem unnu
þarna árum og áratugum saman,
og gera jafnvel enn í dag. Það
mynduðust náin vinasambönd
og ég held að það sé stór ástæða
þess hversu vel mér leið í starfi,“
bætir hún við. Aðspurð segist hún
sem stjórnandi hafa lagt mikið
upp úr því að hafa góðan anda á
vinnustaðnum. „Ég trúi því að ef
fólki líður vel í vinnunni þá skilar
það sér margfalt til baka. Við
lögðum mikið upp úr því að bæði
starfsfólki og heimilisfólki liði
vel á heimilinu og það held ég að
hafi tekist mjög vel. Við vorum öll
góðir vinir og heimilið var alltaf
opið aðstandendum og öðrum
gestum,“ segir Margrét.
Þá bætir hún við að samfélagið
allt hafi átt stóran þátt í því
hversu vel hefur gengið að halda
góðum anda í Brákarhlíð. „Ég
fann alltaf fyrir miklum hlýhug frá
Borgnesingum, héraðsbúum og
öðrum aðstandendum heimilisins.
Það voru allir svo jákvæðir og
tilbúnir að leggja sitt að mörkum
fyrir okkur,“ segir Margrét og bætir
við að stjórn heimilisins hafi einnig
alla tíð unnið vel saman.
Kvenfélögin sérstaklega
mikilvæg
Upphaflega var það Samband
borgfirskra kvenna sem stóð
að stofnun heimilisins með
fjáröflun á árunum 1966 og
1967. Þá var stofnuð nefnd til að
hefja undirbúning að byggingu
heimilisins og í kjölfarið komu
hrepparnir í Mýrasýslu og
Borgarfjarðarsýslu og seinna
Hnappadalssýslu að undirbúningi
heimilisins. „Þessir bakhjarlar
heimilisins hafa allar götur síðan
veitt heimilinu mikinn stuðning
og hlýhug,“ segir Margrét
en bætir við að kvenfélögin á
svæðinu, aðrir klúbbar og félög
hafa einnig lagt mikla vinnu í að
gera heimilið eins gott og raunin
er. „Við eigum mörgum að þakka
fyrir það hversu gott heimili
Brákarhlíð er,“ segir Margrét og
brosir. „Kvenfélögin koma til
að mynda enn í heimsóknir og
þegar ég var framkvæmdastjóri
komu konurnar reglulega í
heimsókn með kaffiveitingar og
skemmtiatriði. Þetta er ómetanlegt
fyrir heimilisfólkið,“ segir hún.
Skírði dóttur sína á
heimilinu
Aðspurð segir Margrét margar
góðar minningar standa eftir en
ætli sú eftirminnilegasta sé ekki
þegar hún lét skíra yngstu dóttur
sína á heimilinu. „Mér leið svo
vel þarna og átti marga góða
vini sem mér þótti vænt um. Það
voru haldnar messur einu sinni í
mánuði á dvalarheimilinu og við
ákváðum að láta skíra dóttur okkar
í einni messunni,“ segir Margrét.
„Annars á ég í raun fátt annað en
góðar minningar frá þessum tíma.
Maður er ekki í 30 ár í starfi nema
líða vel og mér leið sannarlega vel
þarna,“ segir hún og bætir við að
hún hafi þó ekki klárað starfsferil
sinn í Brákarhlíð. „Ég var ákveðin
í að vilja ekki verða alltof gömul í
starfi og ákvað því að hætta eftir
30 ár. Ég hafði reyndar ætlað að
hætta fyrr en það dróst aðeins,“
segir hún og brosir. „Eftir það
ákvað ég að snúa mér að því sem
mér hafði þótt svo gaman sem
unglingur, að vinna í búð. Það fór
þannig að ég fékk starf hjá Lyfju í
Borgarnesi og endaði starfsferilinn
því þar, fyrir innan búðarborðið.
Mér líkaði það mjög vel líka,“
segir Margrét.
arg
Samheldinn og
skemmilegur hópur
Margrét Guðmundsdóttir var framkvæmdastjóri í Brákarhlíð í 30 ár.
Björn Bjarki Þorsteinsson, framkvæmdastjóri í Brákarhlíð, tekur við lyklunum af Mar-
gréti Guðmundsdóttur 1. október 2007.