BSRB blaðið - 01.04.1986, Síða 14

Þótt Moraunblaðið
hafímiklaoa
vaxandi útbreiðslu
oq sterka stöðu á
blaðamarkaðinum-
er fjölbreytni í
fjölmiðlum hér svo
mikilaðþað erfrá-
leitt að ætla að i
þessaristöðu
Morqunblaðsins séu
fóígnar einhverjar
hættur.
Viðreisnarstjórn undirforsæti Bjarna Benediktssonar.
málum eftir því, hvort menn ná völd-
um eða ekki — sem ég er alls ekki að
segja að sé algildur mælikvarði á
árangur í stjórnmálum — þá hefur
þessari forystusveit Sjálfstæðisflokks-
ins gengið erfiðlega að ávaxta þann
mikla og góða arf, sem hún fékk í
hendur. Þátttaka Sjálfstæðisflokksins í
ríkisstjórnum á síðasta einum og hálf-
um áratug hefur ekki verið jafnvel
heppnuð eins og á viðreisnarárunum.
En til þess að allrar sanngirni sé gætt
skulum við minnast þess, að ekki voru
allir ánægðir með störf Sjálfstæðis-
manna í þeim ríkisstjórnum, sem hér
sátu frá stríðslokum og þar til vinstri
stjórnin tók við 1956.
Hinir eldri í núverandi forystuliði
hafa fengið sitt tækifæri. Það er tími til
kominn að nýir menn fái að sýna hvað
í þeim býr hvort sem þeir eru yngri
eða eldri.
Er samband ritstjóra Morgunblaðs-
ins jafn náið við núverandi formann
SjálfstœðisJIokksins og það var við Geir
Hallgrímsson á meðan hann gegndi
formennsku íflokknum?
— Auðvitað byggjast samskipti á
milli manna á þessum vettvangi mjög
á persónulegu sambandi þeirra. Tengsl
Geirs Hallgrímssonar við Morgun-
blaðið hafa af augljósum ástæðum ver-
ið mjög mikil áratugum saman enda er
hann einn þeirra manna sem völdust
til þess á unga aldri að veita málefnum
Morgunblaðsins forystu með aðild að
útgáfustjórn Árvakurs nokkru áður en
hann varð sá áhrifamaður í stjórnmál-
um sem síðar varð. Og ekki má gleyma
því að Þorsteinn Pálsson hóf afskipti
sín af stjórnmálum á síðum Morgun-
blaðsins þegar hann var kornungur
ráðinn til þess að skrifa um stjómmál í
blaðið.
En það nána pólitíska samband sem
stundum er haft á orði, að hafi verið á
milli okkar ritstjóra Morgunblaðsins
og Geirs Hallgrímssonar meðan hann
var formaður Sjálfstæðisflokksins
markaðist auðvitað af mjög sérstökum
aðstæðum í íslenzkum stjórnmálum.
Ég sagði fyrr í samtali okkar að Morg-
unblaðið væri málsvari sömu grund-
vallarhugsjóna og Sjálfstæðisflokkur-
inn berðist fyrir. I nokkur ár lék vafi á
því hvort takast mætti að halda Sjálf-
stæðisflokknum saman. Það var skoð-
un okkar ritstjóra Morgunblaðsins að
það skipti höfuðmáli fyrir framtíð ís-
lenzka lýðveldisins að takast mætti að
viðhalda þeirri samstöðu og einingu
sem áratugum saman hafði ríkt í þess-
um volduga stjórnmálaflokki. Út frá
þessum forsendum lögðum við okkar
af mörkum til þess að stuðla að lausn
þeirra ágreiningsefna sem þá voru
uppi innan Sjálfstæðisflokksins. Og
gleymdu því ekki að Morgunblaðið
átti mikinn þátt í því á 3ja áratugnum
að borgaraleg öfl sameinuðust í einum
sterkum flokki. Við höfum reynt að
rækja skyldur okkar við þessa arfleifð,
þótt tímamir hafi breytzt. Margir sem
aðhyllast grundvallarmarkmið sjálf-
stæðisstefnunnar styðja aðra flokka.
Við gerum okkur grein fyrir því. Þessi
kapítuli í sögu Sjálfstæðisflokksins er
að baki og hann tilheyrir einnig liðinni
tíð í sögu Morgunblaðsins.
Það fer bezt á því bæði fyrir Sjálf-
stæðisflokkinn og Morgunblaðið að
hæfileg íjarlægð sé á milli blaðsins og
forystumanna Sjálfstæðisflokksins.
Eftir sem áður vinna þessir aðilar að
framgangi sömu grundvallarhugsjóna.
YFIRBURÐIR
MORGUNBLAÐSINS
Víkjum að stcerð Morgunblaðsins
aftur. Finnst þér heppilegt að eitt
dagblað skuli hafa þá yfirburði sem
Morgunblaðið hefur?
— Þótt Morgunblaðið hafi mikla og
vaxandi útbreiðslu og sterka stöðu á
14 BSRB-blaöið