BSRB blaðið - 01.04.1986, Blaðsíða 58

eftir Ögmund Jónasson
Starfsmenn sjónvarps ákváðu það með lýðræðislegum hætti að leggja niður störf, þegar fjármálaráðherra neitaði að greiða októberlaun ríkisstarfsmanna
stuttu fyrir boðað verkfall BSRB.
VERKALÝDSBARÁTTA
„ÞRIGGJA ÁRA FANGELSI"
Sveinn R. Eyjólfsson, Hörður Ein-
arsson, Ellert B. Schram og Jónas
Kristjánsson — eigendur og ritstjórar
DV — kærðu starfsmenn Ríkisút-
varpsins til ríkissaksóknara fyrir að
leggja niður vinnu dagana 1. til 3. okt-
óber árið 1984. Það sama gerði félag
frjálshyggjumanna. Þeir vitnuðu til
lagagreinar þar sem kveðið er á um
þriggja ára fangelsi. Og þeir vissu ná-
kvæmlega hvað þeir voru að gera.
Sjálfir höfðu þeir verið kærðir fyrir
að koma á fót ólöglegum útvarps-
stöðvum og Ieituðu nú ákaft leiða til
þess að réttlæta lögbrotin, sem þeir
höfðu framið í áróðurs- og ábataskyni,
auk þess sem þeir reyndu að nýta út-
varps- og sjónvarpsleysið í verkfalli
BSRB til þess að hnekkja einkarétti
Ríkisútvarpsins. Innan ríkisstjórnar-
innar, í menntamálaráðuneytinu, og í
útvarpsráði, áttu þeir dygga samheija,
sem deildu með þeim hugsjónum og
voru einnig staðráðnir í því, að nýta
verkfall opinberra starfsmanna til hins
ítrasta.
Fljótt kom á daginn með hvaða
hætti þetta skyldi gert. Séð yrði til þess
að Ríkisútvarpinu yrði haldið lokuðu í
verkfallinu og þannig skapaður jarð-
vegur fyrir ólöglegan útvarpsrekstur
eða þann anga „mannréttindabaráttu
sem er hafinn yfir lítilsigldan orð-
hengilshátt um lögbrot, rétt ríkisins til
einhvers sem það getur ekki staðið
undir,“ eins og Ellert B. Schram komst
að orði við hlustendur sína.
í verkfalli BSRB árið 1977 hafði út-
varpi og sjónvarpi verið lokað að öðru
leyti en því að haldið var uppi öryggis-
vakt fyrir neyðarþjónustu og þegar
Andrés Bjömsson útvarpsstjóri gerði
tillögu um að sami háttur yrði hafður á
nú, gripu frjálshyggjumenn í útvarps-
ráði hana fegins hendi. Yfir þetta lagði
hin ríkisrekna kjaradeilunefnd blessun
sína. Ekki vildu þó allir sætta sig við
þessa niðurstöðu og mörgum snérist
hugur eftir að verkfallið hófst, svo sem
útvarpsstjóra, eins og fram kemur í
fundargerð útvarpsráðs frá 5. október.
Þar segist hann vera orðinn því fylgj-
andi að fréttaflutningur yrði hafinn að
nýju hið fyrsta.
STÆKUR ÁRÓÐUR
- MIKILS METINN
LÖGFRÆÐINGUR
Þegar hér var komið sögu voru hin-
ar ólöglegu útvarpsstöðvar frjáls-
hyggjumanna farnar að senda út og
blöskraði mörgum hve stækur áróður-
inn var. Hinn 5. október hafði mynd-
ast meirihluti í útvarpsráði fyrir því að
opna fyrir fréttaflutning í Ríkisútvarp-
inu. Fulltrúar Sjálfstæðisflokksins, þau
Markús Öm Ántonsson, Inga Jóna
Þórðardóttir og Jón Þórarinsson,
reyndu hins vegar eftir megni að
standa gegn því að undanþágur yrðu
veittar fyrir fréttaútsendingum, og seg-
ir meðal annars í bókun þeirra að
„einstaka undanþágubeiðnir nú séu
ekki til þess fallnar að stuðla að þeirri
frambúðarlausn sem tryggi óhefta
starfsemi Ríkisútvarpsins við aðstæður
eins og þær, sem nú ríkja í þjóðlífinu.“
Þremenningarnir héldu sig við þessa
stefnu verkfallið á enda, jafnframt því
sem þau lýstu eindregnum stuðningi
við afnám einkaréttar Ríkisútvarpsins
og báru blak af hinum ólöglegu út-
varpsstöðvum. í einni bókun Jóns
58 BSRB-blaðið