Rit Landbúnaðardeildar : A-flokkur - 01.05.1953, Blaðsíða 57

55
með kartöflum og í nokkru skjóli fyrir austanátt, af fremur lágu skjól-
belti. Ef veður hefðu ekki skemmt hin þrjú afbrigðin, mundu þau liafa
gefið talsvert meira korn. Uppskeran fyrir bygg og liafra er einnig reikn-
uð út í fe, og 1 kg bygg og 4 kg hálmur lagt í 1 fe.Fyrir hafra 1.2 kg hafra-
korn 1 fe og 3.5 kg hálmur.
Grænfóðurtilraunir.
Bæði árin hafa verið gerðar tilraunir með vaxandi magn af einæru
belgjurtafræi með höfrum, til grænfóðurræktunar sem síðsumarfóður
handa mjólkurkúm. Mælikvarði er 200 kg sáðhafrar á ha, en jiar sem
belgjurtum er sáð með höfrunum, þá 100 kg hafrar á ha. Af belgjurtun-
um hafa verið notaðir 2/3 hlutar danskar fóðurertur og l/3 hluti fóður-
flækjur. Fræið allt smitað. Sáð var 7.—10. júní og uppskorið 15—17. sept.
Tilraunin var gerð bæði árin á framræstri mýrarjörð. Aburðurinn var
150 kg kalí 60%, 350 kg superfosfat 20% og 120 kg kalkammon á ha.
Dreift var áður en sáð var í reitina.
Árangur árið 1951 varð eins og hér greinir (uppskera hkg/ha):
Tilraunaliðir Grænt Þurrt Hlutf. gra nt
a. 200 kg hafrar á ha 469.0 68.0 100
b. 100 kg hafrar, 120 kg belgjurtabl. 490.0 83.3 105
c. 100 kg hafrar, 160 kg belgjurtabl. 510.0 79.1 109
d. 100 kg. hafrar, 180 kg belgjurtabl. 515.0 61.8 110
e. 100 kg hafrar, 200 kg belgjurtabl. 544.5 79.0 116
Árið 1952:
a. 200 kg hafrar á ha 434.5 103.4 100
b. 100 kg liafrar, 120 kg belgjurtabl. 427.5 112.0 99
c. 100 kg hafrar, 160 kg belgjurtabl. 416.0 99.0 96
d. 100 kg hafrar, 180 kg belgjurtabl. 423.8 101.0 98
e. 100 kg hafrar, 200 kg belgjurtabl. 426.3 107.0 98
Bæði árin voru greinileg æxli á rótum belgjurtanna, svo að smitun
fræsins liefur auðsjáanlega tekizt vel, enda kom það berlega fram í vexti
ertna og fóðurflækja. Þótt vaxtaraukinn sé ekki mikill við vaxandi íblönd-
un belgjurtafræsins, þá verður þó töluverður ávinningur að notkun belg-
jurtafræsins, þar sem vaxandi magn þess eykur belgjurtamagn uppsker-
unnar, en það gerir fóðurgildi hennar meira, þótt uppskerumagnið í kg
af ha vaxi ekki verulega. Tilraunir þessar árin 1951 og 1952 sýna mikið
uppskerumagn án mikils áburðar, og er það ekki hvað sízt jarðveginum