Rit Landbúnaðardeildar : A-flokkur - 01.05.1953, Blaðsíða 13

II
a. Kornræktin.
Nokkrum korntegundum var sáð til athugunar 1951, en uppskera var
þó ekki vegin. Um þessar athuganir nrá greina frá eftirfarandi upplýs-
ingum:
Þyngd Gró-
Sáð Skriðið Skorið 1000 korna magn
Flpjabygg . . 19/5 15/7 29/9 39.5 g 88%
Dönnesbygg .. 19/5 20/7 29/9 34.0 g 66%
Sigurkorn .. 19/5 20/7 29/9 27.1 g 62%
Eddabygg .. 19/5 15/7 29/9 38.0 g 85%
Herta Kárn (2rd bygg) . . . .. 19/5 25/7 29/9 Þroskaðist ekki
Vorhveiti (sænskt) . . 19/5 25/7 29/9 Þroskaðist ekki
Sv. Orion hafrar .. 19/5 25/7 29/9 37.5 g 78%
Niðarhafrar .. 19/5 25/7 29/9 35.6 g 82%
Hör var sáð til athugunar, og óx hann mjög sæmilega, en náði þó ekki
fullum þroska.
b. Grastegundir og belgjurtir.
Vorið 1950 var sáð til reynslu í smáreiti og í góðu skjóli, nokkrum
tegundum af belgjurtum og nýjum stofni af hávingli og vallarfoxgrasi
(dönskum). Tegundirnar voru þessar: Uppskera:
Engsvingel, 0tofte 1 420 hkg/ha gras
Timothe, 0tofte I . 260 -
Kællingetand, Roskilde I Hvítsmári, 0tofte I . 180 - -
Hvítsmári, 0tofte IV (enskur) . . . Lucerna, lle de France . 95 -
Do., Grim (kanadisk) . 120 - -
Do., Du Puits 95 —
Smárinn dó algerlega veturinn 1950—51, en lucernan lifði ágætlega.
Hún var ekki slegin haustið áður, því að það er talið, að hún þoli mjög
illa sl'átt á haustin og beit fram eftir hausti. Lucernan var smituð, og
reyndist góður árangur af því. Vorið 1952 var hver einasta planta af
lucernunni dauð. Sama var að segja um maríuskóinn. Hann var allur
dauður síðastliðið vor. Hávingullinn gaf mjög mikið gras, eða um 420
hkg/ha, þótt ekki beri að skoða þessar uppskerutölur sem nákvæmar, því