Rit Landbúnaðardeildar : A-flokkur - 01.05.1953, Qupperneq 69

67
b. Tíðarfar 1952.
Veturinn var allharðviðrasamur. í janúar gerði mörg óvenjuleg ofsa-
veður, flest vestan eða norðvestan. Haglaust eða liaglítið var lengst af
víðast hvar í Fljótsdal, nema á Valþjófsstað og Skriðuklaustri. Hagarnir
hér voru nær eingöngu að þakka framræslunni á mýrunum, sem búið er
að gera. í febrúarmánuði var enn haglítið vegna storku á jörð, því að
alltaf var mjög lítill snjór, en talsverð frost allan þennan tíma. En rétt
fyrir 20. febrúar breyttist tíðin. Gerði þá ágæta hlákn og varð alautt hátt
í hlíðar og hagar upp fyrir brúnir. Úr því mátti lieita einmunatíð það sem
eftir var vetrar, mjög væg frost, sólskin um daga og lengst af stillur. Gerði
þó nokkurra daga norðanhret í byrjun marz. FJm sumarmál voru blíðu-
veður, og jörð tók að gróa, svo að ýmsir töldu lítið vanta á nægan sauð-
gróður. Aftur kólnaði fyrir apríllokin, þótt ekki snjóaði teljandi. Hélzt
jörð auð og voru veður sæmileg fram til 16. maí, en þá gerði suðvestan-
átt með miklum hlýindum, sem hélzt til 26. maí. Leysti þá geysimikinn
snjó úr fjöllum, svo að stórflóð kom í árnar. Hitinn komst suma daga
upp í um 20° C í forsælu. Gróður þaut upp, og var kominn ágætur sauð-
gróður og t. d. ágætur grasþeli hér á heimatúnið. Leit út fyrir, að sláttur
gæti hafizt hér um miðjan júní, ef góð tíð héldist. F.n þá skipti um.
Morguninn 27. maí var norðan hvassviðri og rigning og síðan slydda,
sem fór stórversnandi, eftir því sem á daginn leið. Um kvöldið frysti og
gerði snjóskafla í lautum, sem héldust marga daga. Frost voru um nætur
fram um mánaðamótin, og naumast þítt um hádaginn. Nokkuð fórst af
lömbum í þessu áhlaupi, og kuldakaflinn, sem í hönd fór, varð ærið af-
drifaríkur um fóðureyðslu og þó einkum hitt, að ær mjólkuðu af sér
holdin, geltust og áttu því mun rýrari lömb að hausti en ella hefði verið.
Útjörð hvítnaði upp, bæði af kulda og því, að sauðféð hirti gróðurinn,
sem kominn var. Um mánaðamótin maí—júní var greinilegur haustlitur
á túninu hér, og hef ég aldrei séð slíkt fyrirbæri áður að vori.
Júnímánuður var svo allur óvenjukaldur. í júlíbyrjun komu örfáir
hitadagar, síðan norðaustan rigning og kuldi um 10. júlí. Mánudaginn
14. júlí var norðan- og norðvestan ofsaveður. Svarf þá öll blöð af kartöflu-
grasinu í garðinum á Jökulsárbakkanum. Um 20. jrilí hlýnaði, og var
þurrkakafli fram undir júlílok. — í ágústmánuði mátti heita sæmilega
hagstæð heyskapartíð, að vísu með rigningar- og kuldaköstum, en ekki
langvarandi, þótt í heildinni væri veðráttan alltaf köld. Mikil norðan- og
norðvestanrok gerði 27. ágúst og 1. september, og týndust þá nokkur hey.
Frosthélu gætti í botni dalsins að morgni hins. 13. ágúst, og féll til skaða
kartöflugras á flatlandi. Næturnar 28. og 29. ágúst var enn frost, einknm
•5*