Storð : heimur í öðru ljósi - 01.03.1985, Síða 90

Storð : heimur í öðru ljósi - 01.03.1985, Síða 90
Smásaga eftir Einar Má Guðmundsson Hæglát svöl golan, sem siglir með hvítu máva- gargi frá sjónum, ber með sér gráleitan reyk úr strompi síldarbræðslunn- ar. Og reykurinn úr strompinum; hann svífur yfir hverf- inu, greiðir þar úr slæðum sínum og skilur eftir sig í loftinu þessa undar- legu fýlu, sem borgarbúar kalla pen- ingalykt. Annars er bjart í loftinu. Daufir sólargeislar falla einsog gylltir krónu- peningar til jarðar og lítil lambhvít ský velta sér um Ijósbláan himininn. Af og til svífa líka þotur, sem skilja eftir sig skýgular rákir, svífa einsog risavaxin fiðrildi með raf- magnsmótor í maganum, stundum svo margar að skýgular rákirnar mynda óráðna krossgátu í loftinu; en inní þot- unum sitja grænklæddir hermenn frá herstöðinni. Niðri á jörðinni liggja göturnar í hverfinu, þær liggja út um allt einsog flæktar reimar í strigaskóm og með- fram þeim rísa húsin lík tröllköllum með gleraugu og horfa á Ijósastaurana, sem standa fyrir framan þau. Þennan dag, í einni af götunum, uppá einum af Ijósastaurunum, situr Jón. Or fjarlægð mætti alveg halda að Jón væri punt, sem borgaryfirvöld hafa hengt uppá staurinn, því þar situr hann einsog myndastytta. Ljósastaur- inn, sem Jón situr uppá, er beint fyrir framan húsið heima hjá honum og af öllum Ijósastaurum í hverfinu er hann uppáhalds Ijósastaurinn hans. í sjálfu sér eru þetta engin tíð- indi: Út um allt hverfi situr Jón uppá Ijósastaurum og flestir sem þar búa hafa séð hann uppá mörgum þeirra. Það er líka alkunna hvernig hann þýt- ur upp rennur á húsum, prílar upp möstur á skipum og stekkur aftan á öskubíla á ferð. Það er engu líkara en hann sé með segulkraft í fingrunum eða klifurgadda á tánum. Oft er Jón bara að hugsa þegar hann situr uppá Ijósastaurum, eða hann situr og gerir eitthvað annað, flettir leikaramyndum, blæs í blokk- flautu, syngur bítlalög, eða hann stríð- ir vegfarendum, hæðir þá og spottar, því einsog gefur að skilja: því hærra sem maðurinn fer uppí loftið, þeim mun frjálsari er hann gagnvart jarð- _ Hláturinn í ljosastaumum
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Storð : heimur í öðru ljósi

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Storð : heimur í öðru ljósi
https://timarit.is/publication/1614

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.