Heilsuvernd - 01.04.1946, Qupperneq 18

16
HEILSUVERNI)
en áður. Og ef eitursöfnunih innan líkamans heldur á-
fram, eins og óhjákvæmilegt er, ef sjúklingurinn hreytir
ekki lífsvenjum sínum, verður afleiðingin sú, aS fyrr
eSa síSar kemur einhver langvinnur sjúkdómur í Ijós.
Þá er svo komiS, aS líkami sjúklingsins hefir neySst
til aS gefast upp i viSleitni sinni til aS halda uppi inn-
voris hreinlæti. Lífsþrótturinn tekur aS dvína, og merki
þess eru m. a. hækkaSur hróSþrýsingur, sykursýki o. fl.
Vinsamleg aðvörun. ViS ættum ekki aS líta á þessi
höfuSverkjarköst sem óvini okkar, heldur sem vini, því
aS hvert þeirra er vinsamleg aSvörun til okkar um
þaS, aS viS ofhlöðum líkaina okkar skaðlegum eitur-
efnum.
En venjulega misskiljum við þessar aðvaranir. Okkur
hættir til að lita á þær sem ómaklega refsingu. Við
skellum jafnvel skuldinni á móður okkar eða ömmu og
berum þeim á brýn að hafa arfleitt okkur að þessum
veikleika. Okkur er það nefnilega í fersku minni, þeg-
ar móðir okkar var með þessi sömu köst liggjandi uppi
á legubekk með klút yfir augunum og höfuðið reifað.
Við urðum að hafa hljótt, því að minnsti hávaði jók
á þrautir hennar og vanlíðan og gerði hana skapilla.
Ef til vill erfir barnið frá móður sinni veikbyggða
lifur, sem megnar ekki nema að vissu marki — að
hreinsa úr blóðinu öll þau eiturefni, sem til hennar ber-
ast frá ristlinum. En að öðru leyti er höfuðverkurinn
ekki erfður eiginleiki. Eiturframleiðsla í ristlinum geng-
ur ekki að erfðum, ástand hans er undir sjálfum okk-
ur komið og engum öðrum.
Ef þú átt vanda til höfuðverkjar, þá þakkaðu þínum
sæla fyrir, áð þú ert gæddur einskonar öryggi, sem gef-
ur þér til kynna, að eiturefni eru að safnast fyrir inn-
an líkama þíns, og tekur fyrir framleiðslu þeirra um
stundarsakir; en meðal menningarþjóðanna eru þau
sifelt að myndast í ristli flestra manna.
Innvortis hreinlæti. Hreinsaðu ristilinn daglega með