Heilsuvernd - 01.04.1946, Blaðsíða 35

HEILSUVERND
33
að eitra líkama yðar. Við verðum að byrja á því að
reyna að koma meltingunni í lag.“
Miss Michaels var ekki meira en svo trúuð á orð lækn-
isins og fyrirmæli. Hann mælti svo fyrir, að liún skyldi
byrja á að fasta, drekka aldinsafa, iðka böð og hreyf-
ingu undir beru lofti.
Þegar hún kom heim með allar þessar fyrirskipanir,
var henni ráðlagt að skella við þeim skolleyrunum og
hlíta þeim hvergi.
„£g var sjálf vantrúuð á, að ég gæti nokkurntima
náð heilsu, en vildi þó ekki láta nokkurt færi ónotað.
í hálfan mánuð borðaði ég ekkert en drakk safa úr
appelsínum pg ananas. Þá sagði læknirinn mér að
drekka aldinsafa aðrabverja klukkustund og mjólk þess
á milli, líka annanhvern tíma. Einu sinni á dag mátti
ég borða dálitið af rúsínum eða fíkjum. Á þessu lifði
ég í heilan mánuð, og þá fyrst varð ég vör við dálitla
breytingu í áttina til hins betra: útferðin úr eyrunum
hætti.
Nú var mér leyft að borða tómata, höfuðsalat og selju-
rót ásamt tveimur sneiðum af brauði úr heilmöluðu
mjöli með ósöltuðu smjöri.
Eftir tvo mánuði var ég farin að heyra á ný! Ég gat
meira að segja heyrt tifið í klukku endanna á milli í
stofunni. Eftir einn mánuð i viðbót gat ég aftur farið
í bíó.
Á fjórum mánuðum mátti lieita, að þetta nýja matar-
æði gerði mig albata, þótt fjögra ára lækningatilraun-
ir hefðu ekki stoðað hið minnsta.
En ég varð þess brátt áskynja, að ég mátti ekki
breyta mikið út af i mataræði, ef ég átti að vernda
heyrnina óskerta. Ég liefi einstaka sinnum reynt að fara
ofurlítið í kringum það, en það hefir alltaf hefnt sin á
þann hátt, að mér hefir versnað.
Ég hefi nú tekið aftur við mínu fyrra starfi, og ég
lifi aðallega á ávöxtum, mjólk, grófu brauði, smjöri og