Heilsuvernd - 01.04.1948, Síða 7

HEILSUVERND
5
hefi tekið menn í svitabað, er þeir voru að taka kvefið.
Reynsla mín er sú, að oft má losna alveg við framhald
þess.
Kvef og hálsbólga er oft ráðstöfun forsjónar lífsins til
þess að losa líkamann við eiturefni sem blóðið þarf að
losna við. Þessvegna eru heit böð og sviti samvinna við
þessa forsjón heilsu og lífs. Eiturlyf vinna í þveröfuga átt.
f stað hins heita vatnsbaðs er gott að þvo kropp hins sótt-
heita manns úr vel volgu vatni og þerra strax á eftir. Þá
er og gott að vefja líkamann á eftir í mjúkum og hlýjum
ullardúkum og framkalla þannig svita, því fylgir værð og
oft góður svefn. Jafnframt þessari innpökkun er gott að
drekka vatn helzt með sítrónu eða aldinsafa saman við.
Yfirleitt verða menn að drekka mikið af heitu vatni í
sótthita til þess að auðvelda útgufun og útþvott líkamans.
Þegar menn eru losaðir við innpökkun þarf að strjúka
yfir hörund þeirra með handklæði vættu eða röku úr
köldu vatni, og því næst þurrka það vel á eftir með grófu
handklæði, svo að blóðið hlaupi út í hörundið. Þessar hjúkr-
unaraðgerðir hressa sjúka menn betur en nokkur lyf.
Þær styrkja lífsaflið í stað þess að lyfin veikja það, hlaða
líkamann nýju eitri. Böð og þvottur auka mjög viðnáms-
þrótt líkamans, — draga úr hitasótt og auka vellíðan.
Ef börn hafa háa hitaveiki, er nauðsynlegt að vefja út-
limi þeirra með handklæði stutta stund, vættu upp úr
köldu vatni.
Böðum, þvottum og innpökkun í voðir þarf að haga eftir
ástandi sjúklingsins, og er því ekki unnt að gefa fullgildar
almennar reglur um hvað réttast er í hverju tilfelli. Þar
kemur ýmislegt til greina, sem ekki verður tekið fram í
stuttri blaðagrein.
Munnur, nef og kok.
4. Fjórða ráðið er að halda vel hreinum munni, nefi og
koki hins sóttheita manns. Er gott að hafa til þess volgt