Heilsuvernd - 01.04.1948, Blaðsíða 35

HEILSUVERND
33
heima. Siðan árið 1909 hefi eg aðeins fengið 12 tilfelli. Læknir einn
hér, sem er kunningi minn, hefir síðustu 4 árin aðeins séð eitt tilfelli
af botnlangabólgu meðal innfæddra sjálfra. Gyðingar hér nálgast
menninguna meira en innfæddir í lifnaðarháttum sínum.“
Victoriu-spítali, Damaskus. Frank J. Mackinnon segir:
„Botnlangabólga er æði tíð hér um slóðir. Eins og þér getið skilið,
þá sést mörgum yfir þessi sjúkdómstilfelli eða misskilja þau. Lækn-
ar í hinum afskekktu héruðum eru ekki alltaf færir um að þekkja
sjúkdóminn. Síðustu 9 mánuðina hefi eg gert um 6 botnlangaskurði.11
1 stórborgum Indlands er botnlangabólga algeng. En
læknar, sem stunda læknisstörf í Indlandi, eru yfirleitt
sammála um að þessi sjúkdómur komi ekki fyrir meðal
innfæddra, sem búa í afskekktum héruðum.
Chung King, Vestur-Kína. Richard Wolfendale segir:
,,Ö11 þau 16 ár, er eg hefi dvalið í Kína — lengst af i Vestur-Kína —
hefi eg aðeins einu sinni séð botnlangabólgu í Kínverja. Kemst eg
því ekki hjá að álykta, að þessi sjúkdómur sé mjög sjaldgæfur í
Kína eða varla til þar. Ástæðan til þessa er að mínu áliti sú, að Kín-
verjar borða að meðaltali aðeins 2 máltíðir á dag, en þær eru góðar
og vel samsettar og innihalda öll nauðsynleg næringarefni. Þeir
borða fjórar skálar eða meira af fallegum, soðnum hrísgrjónum og
grænmeti (kjöt og fiskur er mjög sjaldgæft), og þeir eru lengi að
borða og gefa sér góðan tíma til þess. Af kjötmeti er svínakjöt mest
notað í Kína, en yfirleitt hafa Kínverjar ekki efni á að kaupa það.
Kinverjar hafa hvítar og fallegar tennur, og þeir tyggja matinn mjög
vel.“
Pakhoi, Suður-Kína. H. Gordon Thompson segir:
„Eg hefi ekki séð eitt einasta tilfelli af botnlangabólgu þau 10 ár,
sem eg hefi verið í Kína. Eg hygg, að þér munið komast að svipaðri
niðurstöðu um allt Suður-Kína.“
Moukden, Manchuriu. R. Howard Mole segir:
„Enginn okkar hefir séð nokkurt tilfelli af botnlangabólgu meðal
Kínverja hér. Eftir á að hyggja — einn okkar sá eitt tilfelli, en
sjúklingurinn var ekki skorinn upp. Læknir frá Peking sagði mér, að
þar fengju Kinverjar botnlangabólgu, svo að það er ekki alveg von-
laust!“
3