Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1968, Side 109

Strandapósturinn - 01.06.1968, Side 109
Eitt sinn sem oftar var Soffía stödd á heimili, þar sem veik- indi voru. Þar á meðal var þannig ástatt, að kona fæðir barn, sem er mikið vanskapað, sérstaklega í andliti. Ekki var sjáanlegt, að hægt mundi vera að lagfæra það á neinn hátt. Móðirin var mikið veik, og ástandið á heimilinu mjög ömurlegt. Ljósmóðirin var kjarklítil og ráðalaus, og tjáði Soffíu vandræðin. Hún sagði strax, að hún skyldi taka barnið heim með sér, þar til að konan fengi heilsu og gæti haft það hjá sér. Hún gæti svo sótt það, þegar betri ástæður yrðu á heimilinu. Þetta varð, og hafði hún barnið hjá sér langan tíma. Síðar sótti móðirin það, eins og talað var um. Bamið lifði aðeins í fáa mánuði eftir það. Um greiðslu fyrír þessa hjálp þurfti ekki að tala. Tengdafaðir minn, Sigvaldi Guðmundsson, þekkti Soffíu allra manna bezt og var samtíða henni, fyrst á næsta bæ, Hellu, og síðar tengdasonur hennar, átti fyrir konu, Guðbjörgu, dóttur Soffíu, og bjuggu þau mjög lengi í sambúð við hana á Sand- nesi. Hann sagðist aðeins einu sinni hafa séð hana falla saman 1 mikilli sorg, enda misstu þau þá mikið, Sandneshjónin. Það var þann vetur, sem hún missti tvo syni sína, Torfa og Einar, fullorðna efnismenn, og fóstursoninn Elías, í sjóinn. Hákarlaskip var gert út frá Hellu og hafði uppsátur á Gjögri. Torfi frá Sand- nesi var skipstjóri. Tólf menn vom á skipinu. Það fórst með allri áhöfn seinni hluta vetrar í ofsaveðri og stórsjó. Fréttin um slysið kom með sendiboða norðan frá Eyjum til Ingi- mundar hreppstjóra á Hellu, sem átti skipið. Soffía var þá stödd á Hellu og fékk fréttina. Skarðið var stórt, sem þarna var brotið í fjölskylduna. Báðir synimir, nýtrúlofaðir, horfnir, og svo fóstur- sonurinn. Sandnesheimilið minnkaði mikið við fráfall þessara góðu hagleiksmanna. Tilfinningar Soffíu létu undan um stund, og undraðist það víst enginn. Sigvaldi sagðist hafa fylgt Soffíu inn að Sandnesi, og þaðan hélt hann áfram til þeirra bæja, þar sem mennirnir, sem fórust, áttu heima. Mörg konan var orðin ekkja og börn föðurlaus. Þann- ig hefur farið oft áður og síðar, við okkar strendur. Það er ekki létt verk að tilkynna þær fréttir til nánustu ættingja. — Eg kom við í bakaleiðinni, sagði Sigvaldi, og hitti þá Soffíu. Trú hennar 107
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Strandapósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.