Strandapósturinn


Strandapósturinn - 01.06.1976, Side 49

Strandapósturinn - 01.06.1976, Side 49
Huldufólk mun ekki eiga heima í klettum og hólum, eins og almennt hefur verið álitið, heldur er hér um að ræða fólk, sem heima á á einhverjum öðrum hnetti. Um aldir höfum við Is- lendingar haft mikil sambönd við þetta fólk, sem í rauninni hefur verið sambandsþjóð okkar. Lífshættir þess og menning hefur verið hliðstæð okkar, og þó fremri um sumt. Vegna fjar- geislunar hefur þetta fólk stundum getað birst okkur, ýmist í fjarsýn eða jafnvel sem líkamaðar verur í návist okkar. Lífgeislasambönd eru það, sem hér hafa verið að verki og gert það mögulegt að sjá þetta fólk og kynnast því á ýmsan hátt. A ótölulegum fjölda jarðstjarna í öðrum sólhverfum alheims- ins þróast lífið fram á svipaðan hátt og hér á okkar jörð. Það eru frumlífshnettir, eins og okkar reikistjarna er, og fóstra mannkyn, sem sum hver eru á mjög svipuðu þróunar- og þroskastigi og mannkyn okkar jarðar. Einstaklingar þessara mannkynja fæðast af foreldrum, eins og hér gerist og er ævi þeirra lýkur á þeim hnetti líða þeir fram til einhvers framlífshnattar, þar sem lífið er samstilltara tii ills eða góðs, heldur en er hjá frumlífsmann- kynjum. Frá hverri lífveru stafar geislun, og þessi lífgeislun leitast við að endurskapa þá lífveru, sem hún stafar frá, á öðrum stað, þar sem skylt aflsvæði er fyrir hendi. Lífsamband á sér stað milli manna, hvort sem þeir eiga heima á sama hnettinum eða hver á sínum hnetti. Fjarsýnir eru því algengar. Draumsýnir eru ævinlega fjarsýnir. Sá sem dreymir, sér með augum vakandi manns. Ófreskir menn sjá sýnir í vak- andi ástandi. Þegar einhver sér huldufólk og álfa þá er það venjulega svo að um fjarsýn er að ræða. Hann sér þetta fólk í hinum raunverulegu heimkynnum þess á öðrum stjörnum. En af því að sjáandinn er vakandi, er honum gefur slíka sýn, sér hann jafnframt og skynjar sitt eigið umhverfi að meira eða minna leyti. Hólar og klettar í eigin umhverfi blandast þá sýninni, svo að hús og heimili „huldufólksins“, sem heima á í órafjarlægð virðist þá renna saman við kletta þá eða hóla, sem eru í nálægð sjáandans. Og vegna þess að sjáandinn er undir sterkum áhrifum eða eins og í 47
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Strandapósturinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Strandapósturinn
https://timarit.is/publication/1641

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.