Strandapósturinn - 01.06.1976, Qupperneq 116

yfir okkur, því nú vissum við, að við vorum ekki langt frá
mannabyggð. Við gættum þess vel, að halda hópinn og gengum
þétt saman. Allt i einu komum við að hárri brekku og þar
töpuðum við kindaslóðinni. Við gengum meðfram brekkunni og
grilltum í kletta fyrir ofan. Þar hittum við fjárhús og vildu sumir
þá ekki fara lengra, en skipstjórinn hvatti þá til að halda lengra
og leita bæjar, en svo var hríðin dimm, að ekki sáum við til
bæjarins (er stóð lítinn spöl frá fjárhúsunum). Þetta fór þó allt
vel, við fundum bæinn og hér erum við komnir allir heilir, guði
sé lof.
Um nóttina bjó heimafólk um sig á moldargólfi undir bað-
stofulofti. Notaðar voru reiðingsdýnur og annað sem nothæft
þótti til að hlúa að sér, en skipbrotsmenn sváfu værum svefni í
litlu baðstofunni á Brúará þessa köldu vetrarnótt, og eflaust hafa
margar þakkarbænir verið fluttar í hljóði til hans er öllu ræður.
Morguninn eftir var veður tekið að lægjanokkuð og hríðinekki
eins mikil og áður. Var þá haldið af stað út með fjörum að leita
skipsins og fannst það bráðlega. Það hafði strandað við svokall-
aðan Ytristekk á Brúará. Á fjöru komust þeir út í skipið, sem var
mikið brotið, en þó minna en ætla mátti eftir slíkar veðurham-
farir. Skipverjum tókst að bjarga fatnaði og lausum munum, er
þeir áttu um borð. Einnig var bjargað matvælum er skipið hafði
verið búið út með í veiðitúrinn, svo sem kjöt, kaffi, sykur, skonrok
og fleira, og var þetta borið heim að Brúará. Gátu skipverjar nú
nærst á eigin kosti, er konurnar elduðu og framreiddu.
Þegar veðrinu slotaði og komið var allgott ferðaveður var
hreppstjóra tilkynnt um strandið og hann beðinn að útvega
strandmönnunum verustað, því ekki gátu svo margir menn
haldið til á Brúará við venjulegar kringumstæður vegna
þrengsla. Var nokkrum þeirra komið fyrir á Kaldrananesi, en
skipstjórinn og nokkrir skipverjar með honum fóru að Hellu og
biðu þess að komast heim til Eyjafjarðar.
Það var lengi í minnum haft, hvað þessir strandmenn voru
prúðir og viðkunnanlegir menn og svo mikið er víst, að þegar
þeir fóru, fylgdu þeim heilla- og blessunaróskir frá öllum er
kynntust þeim.
114