Strandapósturinn - 01.06.1987, Qupperneq 22

geta um það, að hann væri skyldur galdramanninum Þormóði í
Gvendareyjum, sem ól upp Galdra-Loft. Vinur Stefáns, Þor-
bergur Þórðarson rithöfundur minnist þess að Stefán nefndi
þetta og virðist ekki undarlegt að Stefán, sem sjálfur gat ort með
ákvæðakrafti, væri hrifinn af skyldleika sínum við menn sem
höíðu fengist við meiri og hættulegri töfra.
Guðrún, móðir Stefáns ólst upp í Ólafsdal hjá Jóni Bjarnasyni
hreppstjóra og konu hans Önnu Magnúsdóttur. Þau áttu einnig
fósturson, Magnús Þorleifsson. Þau Guðrún voru heitbundin og
áttu saman einn son, en sorglegt slys varð til að binda endi á
sambúð þeirra, því hann drukknaði sunnanlands þegar hann var
að sækja hringa þeirra.
Magnús, sonur Guðrúnar Jónsdóttur og Magnúsar Þorleifsson-
ar, kvæntist Önnu Eymundsdóttur frá Bæ í Steingrímsfírði. Þau
áttu lengi heima á Hólmavík.
Fyrr en þau gengu í hjónaband Sigurður Sigurðsson og Guð-
rún Jónsdóttir hafði hann eignast tvíbura, þá „lausamaður" á Felli
í Kollafirði, með Guðbjörgu Helgadóttur „vinnukonu" á Felli.
Tvíburarnir voru tvö stúlkubörn sem fæddust 12. ágúst 1853.
Voru telpurnar skírðar þegar eftir fæðingu, Sigríður og Helga.
Sigríður dó úr barnaveiki 21. dag sama mánaðar en Helga náði
háum aldri. Hún giftist Þorsteini Helgasyni og þau bjuggu í
Hrafnadal í Hrútafirði um fjörutíu ár.
Stefán skáld hefur reist þessari hálfsystur sinni og manni henn-
ar óbrotgjarnan minnisvarða með hugþekku kvæði sem hann
nefnir „Fornar dyggðir“ Til þess verður síðar vitnað í þætti þess-
um.
Föðurbræður Stefáns voru: Gísli, móðurfaðir Jakobs Thorar-
ensen skálds (1835—1919), Þórður, hann var bóndi í Stóra-Fjarðar-
horni í Kollafirði. Hann var kvæntur Sigríði Jónsdóttur, sem
kölluð var ljósmóðir, og áður en Þórður dó, tæplega 39 ára að
aldri, höfðu þeim fæðst 19 börn. Elstur barnanna var Jón, sem
varð fósturfaðir Stefáns skálds.
20