Strandapósturinn - 01.06.1987, Blaðsíða 78

hafa reist og rekið Staðarskála um áratugi sem er vinsæll áningar-
staður.
Þorvaldur á Þóroddsstöðum kom mér fyrir augu sem kyrrlátur
hugsjónamaður, launglettinn en einkar hýr í viðmóti. Hann var
eigi síður en Gísli Eiríksson höfðingi heim að sækja og þóttu ráð
hans betri en margra annarra þar um slóðir.
Þorvaldur var ekki orðmargur á fundum, en fá orð frá honum
náðu oft lengra en mörg orð þeirra sem þynnri mjöð áttu í
orðabúri sínu.
Nú er Þorvaldur allur, en börn hans heima og syðra halda uppi
merki þessa grandvara bónda sem aldrei lét hnjóðsyrði sér um
munn fara um nokkurn mann.
Megi þeir Gísli Eiríksson á Stað og Þorvaldur Böðvarsson á
Þóroddsstöðum hvíla í friði og eiga þakkir fyrir vel unnin störf.
Vestan heiðar
Þess minnist ég frá æsku og fullorðinsárum á Borðeyri, að væru
Laxdælingar á ferð sem oft var, þá báru þeir með sér gleði og
kátínu öðrum fremur.
Eigi var fátítt að þeir bæru fleyg í vasa og var þá stutt í að tekið
væri lagið af þeim og nærstöddum Hrútfirðingum.
Kollsárrétt á haustin og kaupfélagsverslunin á Borðeyri voru
þeir staðir sem Laxdælingar sóttu og eru þeir mér síðan minnis-
stæðir. Ég kunni og vísuna sem Guðni Einarsson föðurafi minn
orti um Laxdælinga og hljóðar svo:
Laxdœlingar lifa flott
leika sér á kv 'óldin.
Þeirn að sofa þykir gott
þegar vakir fjöldinn.
Vísa þessi var f gamni gerð eins og fleiri vísur Guðna, og
vissulega voru fleiri sem áttu ferðafleyga á þeim árum og veittu
vinum sínum vel af innihaldi þeirra, sungu hátt á góðri stund en
það var handhægt að álykta að þar væru Laxdælingar á ferð.
Meðal Laxdælinga man ég þá Gísla Sigurjónsson á Svalhöfða,
76