Luxus - 01.12.1984, Blaðsíða 89

ONE
LOVE
[\vp!e ( kt Rcady
Schubert samdi meira en 600 söng-
lög og svo mætti lengi telja.
Ef þú býrð á Reykjavíkursvæðinu
eða í nágrenni þess þá eru útfarnir
sérfræðingar í hljómplötudeild
Fálkans. Laugavegi 24, og Hljóð-
færahúsinu, Laugavegi 96. Pétur
Guðlaugsson í Fálkanum er búinn
sérstökum hæfileikum í þessu skyni
og Árni Ragnarsson í Hljóðfærahús-
inu hefur margra ára reynslu í svona
leiðbeiningum. Að öllum líkindum
hafa þeir bestan tíma til að spjalla
við þig fyrripart dags um miðbik
vikunnar. Utan Reykjavíkur er víst
ekki mikið úrval af klassískum
plötum í hljómplötuverslunum
nema í Tónabúðinni á Akureyri.
Þeir sem hafa virkilegan áhuga á
tónlist, sama hvers kyns hún er,
geta haft gaman af að grúska í öllu
mögulegu sem henni viðkemur og
smám saman getur grúskið orðið að
söfnunaráráttu. Mikið plötusafn
kallar síðan á góð hljómflutnings-
tæki. Æðri tónlist þarf ekki að spila
mjög sterkt (nema kannski Wagner
°g hans líka) en hljómtækin ættu að
vera vel stillt og laus við málmhljóð.
Best er auðvitað að hlusta á tónlist
af þessu tagi á hljómleikum.
Ef þú gerist forfallinn klassík-
hlustandi geturðu átt tvennt á
hættu; annaðhvort finnst þér þessi
tónlist svo stórkostleg að þú ferð að
prédika um ágæti hennar í tíma og
ótíma eða þá að þú gætir orðið að
óforbetranlegum músíksnobbara.
Hvort tveggja getur þó elst af með
tímanum.
í fyrra tilfellinu skaltu hafa hug-
fast að æðri tónlist hefur verið til
öldum saman og hér á landi eru
þúsundir manna, sem hafa gaman
af henni. Fáirðu hins vegar snobb-
araeinkennin skaltu bera saman
eftirfarandi samtöl:
A: Fórstu á Vínkelskí-hljómleik-
ana ájimmtudaginn var?
B: Að sjáljsögðu. Hvaðfannstþér
um b-mollið?
A: Ég var nú ekkert oj hrijinn.
Mér Jinnst hann miklu betri í E-
dúrnum.
B: Er það? Finnst þér ekki Richt-
er passa þar betur?
A: Jú og nei. Mér Jinnst hann
alltaj spila allegrettóið oj hratt.
Hann ætti að geja því örlítið meira
rúbató.
B: Vínkelskí hejur ótrúlega næmt
eyajyrir smáatriðunum í b-moll-
inu.
A: Hann hejur öruggan stíl, já,
en vantar£ölbreytnina.
B: Og á það til að hunsa áherslu-
merki tónskáldsins.
A,- Mér Jinnst hann eiga betur
heima C dýpri verkum með króm-
antískum blæ.
B: Eins og Brahms 2.
A: Einmitt.
Menn sem tala svona skilja
ugur hvað hinn er að meina (eða
hvað þeir eru að rugla sjálfir). Að
minnsta kosti virðast þeir ekki hafa
heilbrigt gaman af tónlist. Maður
þarf ekki að setja sig í hátíðlegar
stellingar yfir allri klassískri tónlist
eins og kemur fram í næsta viðtali:
A: Fórstu í Háskólabíó ájimmtu-
daginn?
B: Já, því miður. Algert mask í
b-moll.
A: Óttalegt mask, já. Hann ætti
að halda sig við Liszt.
B: Þeir vildu víst að hann reyndi
við E-dúrinn en hann strækaði.
A: Ræjilstuskan.
B: Ég gat ekki einu sinni náð
mér í kók í hléinu.
A: Æjá, þetta var háljgerð tíma-
sóun. Ætlarðu á Gaukinn í kvöld?
I seinna viðtalinu töluðu saman
menn sem bæði höfðu vit og áhuga
á góðri tónlist.
Og hafðu engar áhyggjur þótt þér
finnist þú ekki vita mikið um tónlist-
ina sem þú hlustar á. Ánægjan er
aðaiatriðið. Þekkingin getur komið
smám saman og þá getur jafnvel
runnið upp fyrir þér að sígild tónlist
þarf ekki að vera neitt endatakmark
í sjálfu sér. Þú gætir allt eins farið
að hlusta á trúarsöngva búdda-
munka frá Tíbet, raga-tónlist frá
Indlandi eða frumstæðaan reyr-
flautuleik frá Salomónseyjum.
(Viðtölin eru staðfærð upp úr grínbókinni Blujj
Your Way in Music eftir Peter Gammond.)