Strandapósturinn - 01.06.2011, Side 61

59
Þótti hann þar hafa unnið þarft verk og djarfmannlegt – því
þarna var mikil hætta á ferðum, – en hann var djarfur og dugmik-
ill – afi minn – og þannig urðu Strandamenn oft að horfast í augu
við hættur og vá – því náttúruöflin gátu þar verið óblíð – og menn
urðu oft að hugsa hratt og bregðast við af karlmennsku og kjarki.
En bjarndýrið var fallegt – og afi fláði það og spýtti skinnið – og
seldi það síðan Pétri í Ófeigsfirði – og hann borgaði fyrir feldinn
með góðum árabát, sem kom sér vel fyrir afa áður en hann flutti
til Þaralátursfjarðar.
Eftir að hann hætti búskap í Skjaldabjarnarvík bjó hann og þau
hjónin að Holti í Arnardal og síðan í Hnífsdal um skeið og síðast
á Ísafirði þar sem Guðjón lézt 28. október 1954.
Anna Jónasdóttir var fædd 23. ágúst 1881. Voru foreldrar henn-
ar Kristín Guðmundsdóttir og Jónas Eiríksson, bæði úr Húna-
þingi. Hún missti föður sinn á bezta aldri og fór hún þá til vanda-
lausra norður á Strandir – allt þar til þau Guðjón hófu búskap í
Skjaldabjarnarvík. Anna var kona mild í fasi og framkomu, traust
og hlý, vinnusöm bóndakona, var söngelsk og hafði fallega söng-
rödd – og langaði meira að segja til að læra að syngja, sem auðvit-
Greinarhöfundur við rústir fjárhúsanna í Skjaldabjarnarvík 1999.
Handan fjárhúsanna var björninn unninn! Ljósm.: Bragi J. Ingibergsson