Fréttablaðið - 29.01.2022, Blaðsíða 22

Björn Stefánsson leikari byrj-
aði með nýjan þátt í sjónvarpi
í gær, hann fer einnig með
hlutverk Bubba Morthens í
9 lífum í Borgarleikhúsinu.
Björn missti pabba sinn ungur
og segir það hafa markað sig
fyrir lífstíð, það gerðu einnig
árin í Mínus og ákvörðunin
um að hætta að drekka.
Mér fannst alltaf
heillandi að standa
á sviði og lék í leik-
húsi fyrst þegar ég
var átta ára og þar
fékk ég í rauninni þessa bakteríu
fyrst, en ég var svo feiminn, lítill
og brotinn,“ segir Björn Stefánsson
leikari.
Hann fer nú með hlutverk Bubba
Morthens í sýningunni 9 líf í Borgar-
leikhúsinu og í gær fór í loftið fyrsti
þáttur af Glaumbæ þar sem Bjössi,
eins og hann er alltaf kallaður, fær
til sín góða gesti og „djammar“ með
þeim.
„Ég elti konuna mína til Dan-
merkur þegar hún var í námi þar og
vissi í rauninni ekkert hvað ég var
að fara að gera þar,“ segir Bjössi sem
byrjaði dvölina í Danmörku á því að
vinna á leikskóla. „Svo sótti ég um í
leiklistarnám alveg skíthræddur en
komst inn.“
Bjössi lærði leiklist í Danmörku og
allt námið fór fram á dönsku. „Það
var meira að segja þannig að enginn
mátti tala ensku við mig, ef það
heyrðist til okkar á göngunum að
tala ensku þá var bara kallað: „Stop
nu! Dansk!“ segir hann og hlær.
Bjössi hafði ekki verið mikið í
skóla áður en hann byrjaði í leik-
listarskólanum í Danmörku og segir
að líkja megi náminu við Bootcamp-
þjálfun. „Það er krafist mjög mikils
af nemendum, eiginlega yfirgengi-
lega mikils,“ segir hann.
„Þú þarft að læra þennan eða
hinn textann á nokkrum dögum og
ef þú mætir of seint þá er bara búið
að læsa hurðinni og þú færð ekki að
vera með, eftir á að hyggja er þetta
náttúrulega galið,“ bætir hann við.
„Ég hafði verið í menntaskóla en
var á endanum rekinn. Ég ætlaði
bara að vera tónlistarmaður, var
formaður skemmtinefndar og hélt
geggjuð böll. Skildi svo ekkert í því
þegar ég var kallaður á skrifstofu
skólastjórans og rekinn.“
Missti pabba sinn ungur
Bjössi á f jögur systkini, eldri
bróður og systur og yngri hálf-
systur og hálf bróður. Þegar hann
var tólf ára gamall lést faðir hans
úr krabbameini og segir Bjössi það
hafa markað líf sitt um ókomna
tíð. „Mamma mín og pabbi skildu
þegar ég var þriggja ára svo ég átti
alltaf helgarpabba,“ segir hann.
„Það voru rosalega góðir tímar
og það var alltaf gaman að vera
hjá pabba,“ segir Bjössi. „Ég kynnt-
ist honum ekki mikið á virkum
dögum svo hann var ekkert að reka
mig í skólann, segja mér að koma
snemma heim eða að taka til í
herberginu mínu, ég sá bara hans
bestu útgáfu.“
Pabbi Bjössa var tónlistarmaður,
spilaði á trommur líkt og Bjössi
gerði sjálfur síðar í lífinu. „Hann
var rosalega vel metinn af vinum
sínum. Hann dó árið 1992 og ég er
ennþá að hitta fólk sem segir mér
hvað hann hafi verið frábær,“ segir
Bjössi um pabba sinn sem var ein-
ungis 46 ára þegar hann lést.
„Hann fær krabbamein í nýrun
fyrst og það er tekið á því þannig
að annað nýrað er fjarlægt. Ég man
vel eftir því sumarið ’92 þegar hann
f lutti á Siglufjörð, í sinn heimabæ,
og var að ná lífi sínu aftur í réttar
skorður. Hann keypti sér veitinga-
stað og bjó þar fyrir ofan og þarna
leið honum svo vel,“ segir Bjössi.
„Þarna á ég mína seinustu minn-
ingu af pabba heilbrigðum. Við
fórum í göngutúr um Siglufjörð og
hann var að sýna mér bæinn, hvar
hann spilaði fótbolta þegar hann
var lítill og svona,“ segir Bjössi en
Fékk röng skilaboð í uppeldinu
Hinn nýi sjónvarpsþáttur Bjössa, Glaumbær, hóf göngu sína í gær. Hann er spenntur og stressaður á sama tíma. MYND/ÍRIS DÖGG EINDARSDÓTTIR
Birna Dröfn
Jónasdóttir
birnadrofn
@frettabladid.is
seinna sama ár komu veikindin
upp aftur og stuttu síðar, rétt fyrir
jólin 1992, lést Stefán, faðir Bjössa.
„Ég var mikið hjá honum á spítal-
anum áður en hann dó. Ég sá að
hann var að hrörna en ég hélt alltaf
í vonina, sem er svo ótrúlega ævin-
týraleg hugsun.“
Bjössi fór í ferðalag í Reykjaskóla
með skólafélögum sínum og fyrsta
kvöldið kallaði kennarinn á hann
og bað hann að koma með sér inn
á skrifstofu. Þar beið hans símtal
frá móður hans sem sagði honum
í símanum að pabbi hans væri
dáinn.
„Það má alveg deila um það hvort
það hefði verið hægt að tækla þetta
betur, hún spyr hvort ég vilji að hún
komi og sæki mig en ég segist vilja
vera þarna áfram, ætli ég hafi ekki
bara verið að reyna að fresta þessu
og þeirri staðreynd að þetta væri
raunverulegt,“ segir Bjössi.
„Ég gleymi því aldrei þegar ég fer
aftur fram. Kennarinn fer á undan
mér og segir krökkunum að ég sé
búinn að missa pabba minn og
þegar ég kem fram tekur bara á
móti mér þrúgandi þögn og allir
horfðu á mig en enginn vissi hvað
hann átti að segja.“
Þarna á ég
mína
seinustu
minningu
af pabba
heilbrigð-
um.
Stjórnleysi heima
Bjössi segist skilja vel bæði mömmu
sína og kennarann þrátt fyrir að lík-
lega hefði verið hægt að bregðast
betur við í þessum aðstæðum. „Það
er bara þannig þegar einhver deyr
að enginn veit hvernig á að bregðast
við. Mamma og pabbi voru skilin
mörgum árum áður en þetta gerðist
en voru mjög góðir vinir. Þarna bjó
mamma með fósturföður mínum
sem drakk mikið og hún hafði bara
ekki tólin til þess að gera þetta öðru-
vísi.“
Það að missa pabba sinn svo
ungur segir Bjössi hafa kennt sér
22 Helgin 29. janúar 2022 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐ